• 

Με αφορμή την εργοδοτική απόφαση
του Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ
που «βγάζει λάδι» ένα αφεντικό για απολύσεις δημοσιογράφων

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Το Πρωτοβάθμις Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με πρόσφατη, κατά πλειοψηφία, απόφασή του έκρινε «πειθαρχικά μη ελεγκτέο», εκδότη για την εκδικητική απόλυση δύο συναδέλφων δημοσιογράφων από την εφημερίδα Documento και την ιστοσελίδα «Κουτί της Πανδώρας» αντίστοιχα.

Ο συνάδελφος από το Documento διετέλεσε επί 8 χρόνια εκπρόσωπος των δημοσιογράφων της εφημερίδας και είχε πρωτοστατήσει στη διεκδίκηση μισθολογικών αυξήσεων και άλλων δικαιωμάτων για όλους τους συναδέλφους του δίνοντας αγώνα και για τη καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας τους, ενώ εναντιώθηκε στην εντατικοποίηση.

Η συναδέλφισσα από το «Κουτί της Πανδώρας» απολύθηκε επειδή ...τόλμησε να κάνει ερωτήσεις και να υπερασπιστεί τον συνάδελφο από την εφημερίδα.

Με την απόφασή του, αυτή, το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ θωρακίζει ακόμα περισσότερο την εργοδοσία, συνολικά, η οποία σε όλα τα «μαγαζιά» στρέφεται εναντίον κάθε εργαζόμενου που ξεπερνώντας φόβο και απειλές, σηκώνει κεφάλι και μαζί με όλους τους εργαζόμενους διεκδικούν τα δικαιώματά τους και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Η τεκμηρίωση της πλειοψηφίας του πειθαρχικού οργάνου μιας υποτίθεται συνδικαλιστικής Ενωσης όπως η ΕΣΗΕΑ για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων συναγωνίζεται τα αστικά δικαστήρια που ανάμεσα στις αντεργατικές πολιτικές όπως οι απολύσεις και η απώλεια θέσεων εργασίας και μισθού του εργαζόμενου που τον πετούν στις στρατιές των ανέργων, τάσσονται φυσικά με την εργοδοσία. Να τι λέει στην απόφασή του το Πειθαρχικό:

«Οι αντιπαραθέσεις, τόσο του συν. Α. Λ., όσο και της Ε. Τ. κατά του Κ. Β., με το σκεπτικό ότι απολύθηκαν για λόγους εκδικητικούς -ο συν. Λ. υπήρξε εκπρόσωπος των εργαζομένων - δεν τεκμηριώθηκαν από τις μαρτυρικές καταθέσεις.

Επιπλέον οι καταγγελίες, τόσο των θιγόμενων, όσο και των μαρτύρων τους περί "εκδικητικής απόλυσης λόγω συνδικαλισμού", δεν κατάφεραν να πείσουν τα περισσότερα από τα μέλη του Συμβουλίου, για την ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου στοχοποίησης.

Κρίνοντας την ιδιότητα του συν. Β., ως Διευθυντής και Εκδότης, έχει το δικαίωμα εφόσον ικανοποιήσει τα νόμιμα εργασιακά δικαιώματα (αποζημιώσεις κ.λ,π) να προβεί σε απολύσεις. Από τις καταθέσεις των μαρτύρων και των δύο πλευρών πληροφορηθήκαμε ότι ως προς τις εργασιακές υποχρεώσεις η εργοδοσία τήρησε όλες τις προβλεπόμενες διατάξεις. Ο συν. Α.Λ και η συν. Ε.Τ αποζημιώθηκαν κανονικά, όπως και όλες οι προηγούμενες απολύσεις που είχαν γίνει από την ίδια εταιρεία.

Επιπλέον, όπως τονίστηκε, επίσης από όλους τους μάρτυρες, η εταιρεία του συν. Κ. Β. είναι απόλυτα εντάξει ως προς τις οικονομικές υποχρεώσεις, τόσο προς τους εργαζόμενους όσο και προς τα ταμεία της Ενώσεώς μας.

Επισημαίνουμε επίσης ότι ο συν. Β., ως εκδότης, αποζημίωσε κανονικά τους δύο απολυμένους συναδέλφους και συνεπώς δεν υφίσταται θέμα παράβασης δικαιωμάτων.

Οι καταθέσεις των μαρτύρων, τόσο της μίας πλευράς όσο και της άλλης δεν κατάφεραν να ανατρέψουν το Διευθυντικό δικαίωμα της επιλογής εργαζομένων, το οποίο παραμένει ισχυρό και συχνά δικαιολογημένο.

Επισημαίνουμε επίσης ότι ο συν. Β., ως εκδότης, αποζημίωσε κανονικά τους δύο απολυμένους συναδέλφους και συνεπώς δεν υφίσταται θέμα παράβασης δικαιωμάτων».

Τι λέει εδώ η πλειοψηφία του πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ; Οτι τα αφεντικά μπορούν να απολύουν, να στέλνουν στην ανεργία εργαζόμενους και μάλιστα συνεπείς στη δουλειά τους ώστε να τους χρεώνουν την υπευθυνότητα στο τμήμα που εργάζονται, αρκεί να τους αποζημιώνουν, έχοντας και την καλή μαρτυρία ότι πληρώνουν γενικά τους εργαζόμενους τους. Αυτό δα έλειπε να μην τους πληρώνουν κιόλας...

Επίσης ο εργαζόμενος που εκπροσωπεί τους συναδέλφους του σε συνδικαλιστικό όργανο της ΕΣΗΕΑ όπως το Μεικτό μετά από εκλογές είναι αρεστός στην εργοδοσία εφόσον «πάει με τα νερά της» αν διεκδικεί λύσεις στα προβλήματά τους τότε είναι εχθρός και απολύεται. Από ένα αφεντικό που είναι ταυτόχρονα μέλος της ΕΣΗΕΑ! και για το οποίο η πλειοψηφία του Πειθαρχικού δεν παίρνει θέση να βγει εκτός ΕΣΗΕΑ γιατί δε γίνεται εργοδότες και εργαζόμενοι να είναι στο ίδιο συνδικαλιστικό όργανο. Λέει στην απόφασή του:

«Ως προς την άλλη ιδιότητα του συναδέλφου, ως μέλος της Ενώσεως μας, παρά το ότι εμπίπτει στο ασυμβίβαστο μέλους-εκδότη, είναι θέμα του Διοικητικού Συμβουλίου και πρέπει να λυθεί το συντομότερο». Η πλειοψηφία του Πειθαρχικού δεν έχει γνώμη; Εχει αλλά είναι υπέρ των εργοδοτών.

Το γεγονός ότι «οι καταθέσεις των μαρτύρων, τόσο της μίας πλευράς όσο και της άλλης δεν κατάφεραν να ανατρέψουν το διευθυντικό δικαίωμα της επιλογής εργαζομένων, το οποίο παραμένει ισχυρό και συχνά δικαιολογημένο», ως επιχείρημα της πλειοψηφίας του πειθαρχικού δείχνει ότι είναι εργοδοτικότεροι των εργοδοτών και άρα επικίνδυνοι για τα συμφέροντα των συναδέλφων δημοσιογράφων όπως άλλωστε και η εργοδοτική κυβερνητική πελειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Η απόφαση αυτή του Πειθαρχικού δεν είναι ξεκομμένη από την γενική κατεύθυνση της κυβερνητικής-εργοδοτικής πλειοψηφίας (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.

Μιας πλειοψηφίας που εξακολουθεί να έχει ως μέλη του σωματείου ιδιοκτήτες και διευθυντικά στελέχη ΜΜΕ, που έχει επιλέξει να «μην κουνιέται φύλλο» σε ό,τι αφορά την οργάνωση διεκδικητικού αγώνα για ΣΣΕ που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας, μιας πλειοψηφίας που δεν έχει πει λέξη για το νομοσχέδιο-έκτρωμα που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση για 13 ώρες δουλειά τη μέρα.

Πρόκειται για μια πλειοψηφία που έχει επιλέξει «να τα βρει» με τα αφεντικά και τις κυβερνήσεις σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ.

Η απόφαση της πλειοψηφίας του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ, «κουμπώνει» με όλο το αντεργατικό πλαίσιο των αστικών κυβερνήσεων και αποκαλύπτει τον ρόλο του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού που αντιμετωπίζει αφεντικά και εργαζόμενους ως «εταίρους», ως «οικογένεια».

Αλλωστε και η ίδια η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ με σημαιοφόρο την «αριστερή» πτέρυγα του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδιαλισμού, επιτίθεται στα δικαιώματα των εργαζομένων στην ίδια την ΕΣΗΕΑ με περικοπές μισθών για να «σωθεί το σωματείο», γράφοντας την ίδια ώρα «στο χιόνι» τα χρωστούμενα από τα αφεντικά.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Η κατεύθυνση της κυβερνητικής-εργοδοτικής πλειοψηφίας στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και κατ' επέκταση και η απόφαση του Πειθαρχικού, που θωρακίζει τα αφεντικά συμβαίνει στο πλαίσιο ιδιαίτερα επικίνδυνων εξελίξεων για το λαό και τη χώρα, εξελίξεων στις οποίες τα αστικά ΜΜΕ ήδη παίζουν ιδιαίτερο ρόλο.

Με «γραμμή» των αφεντικών τα αστικά ΜΜΕ «βάζουν πλάτη» στη στροφή στην πολεμική οικονομία, στο όνομα της οποίας θα τσακιστούν όσες κατακτήσεις των εργαζομένων έχουν απομείνει, θάβουν και συκοφαντούν τους εργατικούς αγώνες, ξεπλένουν το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, «πίνουν νερό» στο όνομα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Πρόκειται για τα ίδια ΜΜΕ που την ίδια στιγμή δίνουν άπλετο χώρο σε φωνές που ρίχνουν λάσπη στον Παλαιστινιακό λαό, και προτείνουν να ανοίξουν η Γυάρος και η Μακρόνησος, καθώς και άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης για πρόσφυγες και μετανάστες. Φωνές που προτείνουν να εφαρμοστεί άγρια καταστολή σε όσους διαδηλώνουν την αλληλεγγύη τους στους Παλαιστίνιους,σε όσους αγωνίζονται και διεκδικούν.

Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για όλα αυτά δεν έχει ακούσει και δεν έχει δει ...τίποτα!!! Στο όνομα της «ελευθερίας της άποψης» αφήνει να χύνεται καθημερινά δηλητήριο...

Γία να προχωρήσουν όλα αυτά, όμως, προϋπόθεση είναι ο ακόμα ασφυκτικότερος έλεγχος της ενημέρωσης, η φίμωση κάθε τίμιου εργαζόμενου στα ΜΜΕ που σηκώνει κεφάλι, η τρομοκράτηση των νέων συναδέλφων που προβληματίζονται.

Η ΕΣΗΕΑ και το Πειθαρχικό της απαντούν υπερασπιζόμενοι το «διευθυντικό δικαίωμα» του αφεντικού, δηλαδή τη δυνατότητά του να απολύει, όποιον θέλει, αρκεί να καταβάλλει τη νόμιμη αποζημίωση.

Αυτό είναι το «κλείσιμο του ματιού» της απόφασης του Πειθαρχικού στα αφεντικά.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Για μιά ακόμη φορά αποδεικνύεται στην πράξη ότι εκδότες και διευθυντικά στελέχη δεν μπορούν και δεν πρέπει να είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ αφού είτε είναι εργοδότες ή αποτελούν τα εργοδοτικά επιτελεία των ΜΜΕ. Επομένως τα συμφέροντά τους είναι ξένα και αντίθετα με αυτά των εργαζομένων δημοσιογράφων.

Αποδεικνύεται ότι μόνη «ασπίδα» για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, είναι η οργάνωση του αγώνα τους «από τα κάτω» σε κάθε χώρο δουλειάς, η αγωνιστική επαγρύπνηση ενάντια στις αντεργατικές πρακτικές των αφεντικών.

Αποδεικνύεται ότι η θέση των εργαζομένων στα ΜΜΕ είναι η συμπόρευσή τους με το ταξικό-εργατικό κίνημα ενάντια στους αντιλαϊκούς-αντεργατικούς νόμους, ενάντια στην εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που σέρνουν το λαό στον όλεθρο.

Στο δρόμο αυτό οι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, φωτορεπόρτερ, διοικητικοί δεν είναι μόνοι τους. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι θα είναι στο πλευρό τους.

Ιούλης 2025

---