ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ
Στον αγώνα βρίσκεται η ελευθερία των εργαζομένων στον Τύπο!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Ελευθερίας του Τύπου (3 Μάη), «βγήκαν στα κεραμίδια» διάφορες δημοσιογραφικές οργανώσεις και κάποιες επονομαζόμενες ΜΚΟ της «ενημέρωσης», με υποκριτικά δάκρυα για τη σχεδόν ανυπαρξία «ελευθερίας» του Τύπου στην Ελλάδα, με αφορμή τη κατάταξη της χώρας στην 108η θέση (38 θέσεις χαμηλότερα από πέρυσι) με βάση τη λίστα των Δημοσιογράφων Χωρίς Συνορα. Λες και ανακάλυψαν την Αμερική!

Αλήθεια, για ποια ελευθερία κάνουν λόγο;

Για την «ελευθερία» των δημοσιογράφων από τα αφεντικά των ΜΜΕ, όταν αυτοί εργάζονται σε καθεστώς ομηρίας και άθλιων εργασιακών σχέσεων, αφού αποτελούν επιχειρήσεις, και όταν τα ΜΜΕ αποτελούν μέσα προπαγάνδας και προώθησης της γραμμής και των συμφερόντων των αφεντικών τους;

Για την «ελευθερία» της ΝΑΤΟικής μονοφωνίας στα ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, την «ελευθερία» ενός τεράστιου διεθνούς προπαγανδιστικού μηχανισμού που ελέγχει δημοσιογράφους, ΜΜΕ, ανταποκριτές και αναπαράγει fake news, και που εκφράζεται και στη χώρα μας, προκειμένου να στηριχτεί η επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης, της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων για βαθύτερη εμπλοκή στον πόλεμο;

Αλήθεια, τι λένε για την απόφαση της ΕΕ να απαγορεύσει την πρόσβαση των Ευρωπαίων πολιτών σε συγκεκριμένα διαδικτυακά ΜΜΕ, με την αιτιολογία ότι χρηματοδοτούνται από τη ρωσική κυβέρνηση, απόφαση ενταγμένη στον παράλληλο «πόλεμο προπαγάνδας» που διεξάγεται απ' όλες τις πλευρές από την πρώτη στιγμή της ρώσικης εισβολής στην Ουκρανία; Την ίδια στιγμή που στη Ρωσία απαγορεύεται στα ΜΜΕ διαφορετική ενημέρωση του λαού από την επίσημη κρατική - κυβερνητική, στην ΕΕ και στα κράτη - μέλη της, στις χώρες γενικά της Δύσης, εντείνεται από τα ΜΜΕ και τα ΜΚΔ η αναπαραγωγή και προβολή ειδήσεων, εικόνων, βίντεο, γενικότερα προπαγάνδας που απορρέει από την πολιτική τους ενάντια στο αντίπαλο στρατόπεδο και στόχο έχει να στηρίξει τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία.

Τι λένε, αλήθεια, για το άθλιο «κυνήγι μαγισσών» που διεξάγει η καθ' ομολογίαν χρηματοδοτούμενη από το Facebook και άλλες «διεθνείς πηγές» (ακόμα και από το Ευρωκοινοβούλιο έχει χρηματοδοτηθεί, όπως λέει η ίδια), εμφανιζόμενη στο προφίλ της ως «Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία», «EllinikaHoaxes», που «κατεβάζει» άρθρα από τη συγκεκριμένη πλατφόρμα, συκοφαντώντας τα ως «ψεύδη που συνιστούν παραπληροφόρηση» γιατί αναφέρονται στις αμερικανοΝΑΤΟικές πολεμικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο, ή γιατί αποκαλύπτουν τη δράση των ναζιστών;

Τι λένε, αλήθεια, για την «ελευθερία» να «κόβεται» η θέση και η τοποθέτηση που δεν συμβαδίζει με τους στόχους του συστήματος, ως παραπληροφόρηση, ή ακόμα και ως «υποκίνηση σε βία»; Μόλις χτες το YouTube γνωστοποίησε ότι κατέβασε από την πλατφόρμα την παρέμβαση του Νίκου Σοφιανού, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στον τηλεοπτικό σταθμό «Mega», στις 24/2/2022, την πρώτη μέρα της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Το βίντεο ήταν αναρτημένο στο κανάλι του «902.gr» στο YouTube με τίτλο «Ν. Σοφιανός: Να απεμπλακεί η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς».

Είναι τα ίδια ΜΜΕ που με συνειδητή επιλογή των αφεντικών και μεγαλοστελεχών τους:

- Συκοφαντούν συνολικά την εργατική τάξη, τους αγώνες της και τις κατακτήσεις της, που βάφτηκαν με αίμα, ρίχνουν τόνους λάσπης και πέπλο σιωπής πάνω στους σημερινούς αγώνες των εργαζομένων.

- Συκοφαντούν επί δεκαετίες τους αγώνες και τις κατακτήσεις των λαών, έχουν αναγορεύσει ως «πρόοδο» τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, έχουν ρόλο ανάμεσα στους πρωταγωνιστές του ξαναγραψίματος της Ιστορίας, αναπαράγουν τις ανιστόρητες θεωρίες των «δύο άκρων», ξεπλένοντας έτσι τον φασισμό - ναζισμό.

- Διαστρεβλώνοντας χοντρά την πραγματικότητα, παρουσιάζουν τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και εν προκειμένω για την Ελλάδα το ΝΑΤΟ ως μια «συμμαχία ειρήνης», τις αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, που είναι διάσπαρτες σε όλη τη χώρα με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, ως «εγγύηση» για την ασφάλεια του λαού μας.

- Εχουν στηρίξει και εξακολουθούν να στηρίζουν όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο της ΕΕ και των κυβερνήσεών της, ανεξαρτήτως προσήμου, και δηλητηριάζουν τον λαό λέγοντάς του ότι η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του τον 21ο αιώνα ξεπερνά τις «αντοχές της οικονομίας», δηλαδή των κερδών των αφεντικών τους. Την ίδια στιγμή, με τη σύμπραξη και συνδικαλιστικών στελεχών του κλάδου, ζητούν «μέτρα στήριξης» και διαφόρων ειδών «επιδοτήσεις», δηλαδή ζεστό χρήμα στις τσέπες τους.

- Στηρίζουν τους «αντιτρομοκρατικούς νόμους», τους «ποινικούς κώδικες», νόμους που εμποδίζουν τη συνδικαλιστική δράση και καλούν σε καταστολή των απεργιακών αγώνων, των αγώνων της νεολαίας, των λαϊκών αγώνων.

- Είναι τα ίδια αστικά ΜΜΕ που ενώ οι λαϊκές οικογένειες στενάζουν να πληρώσουν το πανάκριβο ρεύμα και τα άλλα είδη λαϊκής κατανάλωσης, τις καλούν ξεδιάντροπα να κάνουν «οικονομία», τις κοροϊδεύουν προπαγανδίζοντας τα ψυχία που δίνει η κυβέρνηση, και βέβαια αποκρύπτουν και τις αιτίες της ακρίβειας, με πρώτη την «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ, αλλά και το γεγονός ότι ορισμένα αφεντικά ετοιμάζονται να θησαυρίσουν από τη μεταφορά του πανάκριβου αμερικανικού LNG.

- Είναι τα ίδια αστικά ΜΜΕ που, εφαρμόζοντας στα «μαγαζιά» τους τους αντεργατικούς νόμους όλων των κυβερνήσεων, καταπατούν κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος, εντείνουν στο έπακρο την εκμετάλλευση, υποχρεώνουν τους εργαζόμενους σε ατομικές συμβάσεις με τσακισμένα δικαιώματα, υποχρεώνουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν με κίνδυνο της ασφάλειας και της υγείας τους, σε επικίνδυνες καταστάσεις, πυρκαγιές, χιονοπτώσεις, πολέμους, χωρίς στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας.

Ως ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ, κατ' επανάληψη έχουμε αναδείξει ότι συνολικά η πολιτική όλων των κυβερνήσεων ενισχύει την κρατική καταστολή ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, αλλά και το ζήτημα της ενημέρωσης, και εξοπλίζεται με νόμους, όπως το σχέδιο Χρυσοχοΐδη για τις συγκεντρώσεις, ο νόμος Λιβάνιου με τις διατάξεις περί «υποκίνησης σε βία» από την ενημέρωση και τον σχολιασμό των δημοσιογράφων, και μάλιστα με απειλή ποινικής δίωξης με τον τρομονόμο όταν το εργατικό - λαϊκό κίνημα διεκδικεί αγωνιστικά, άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα και τις διατάξεις περί «ψευδών ειδήσεων που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες», όταν οι δημοσιογράφοι αποκαλύπτουν την αλήθεια για όσα αφορούν τις πραγματικές συνθήκες δουλειάς και ζωής των εργαζομένων και της νεολαίας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Τα παραπάνω είναι ορισμένα μόνο ενδεικτικά για την κατάσταση των εργαζομένων στα ΜΜΕ, καθώς και για τον ρόλο που παίζουν τα αστικά ΜΜΕ απέναντι στον λαό. Γι' αυτά δεν λένε κουβέντα ούτε οι «εκθέσεις», ούτε οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στον κλάδο.

Είναι ενδεικτικό ότι η ανακοίνωση της ΔΟΔ, την οποία αναπαράγει η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ, περιορίζεται στο να ζητά «παγκόσμιες λύσεις για την καταπολέμηση της παρακολούθησης των δημοσιογράφων»,καλώντας τους δημοσιογράφους «να διπλασιάσουν τις προσπάθειες περιφρούρησης των δεδομένων και των συσκευών τους» και τους οργανισμούς ΜΜΕ «να προάγουν την εκπαίδευση των δημοσιογράφων σε θέματα ψηφιακής ασφάλειας» (!), τις κυβερνήσεις «να κατοχυρώσουν στο εσωτερικό Δίκαιο το απαραβίαστο των επικοινωνιών των δημοσιογράφων, τόσο θεωρητικά όσο και πρακτικά, στο πλαίσιο ειδικών νόμων και κανονισμών, όπως αυτοί για την εσωτερική παρακολούθηση» (!), όταν αυτή γίνεται από τις κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών. Καλούν επίσης «τη διεθνή κοινότητα να οικοδομήσει ένα ρυθμιστικό καθεστώς που επιτρέπει τον έλεγχο και τη ρύθμιση όλων των οργανισμών που προμηθεύουν τέτοιου είδους προϊόντα, τα οποία δύνανται να υπονομεύσουν τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες των δημοσιογράφων»!

Να βάλουμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα, με άλλα λόγια...

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, φωτορεπόρτερ και διοικητικοί υπάλληλοι, βάζοντας στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες, μπορούμε να προσανατολιστούμε μέσα στον ωκεανό των «πληροφοριών» και να ξεχωρίσουμε ότι η πραγματική ελευθερία των εργαζομένων στον Τύπο βρίσκεται όπως πάντα στη μοναδική σωστή πλευρά της Ιστορίας, στον δρόμο του αγώνα για όλα τα δικαιώματά μας και πρωταρχικά για το δικαίωμα της ενημέρωσης του λαού με βάση τις δικές του ανάγκες και συμφέροντα, κόντρα στα αφεντικά.

Αθήνα, 4 Μάη 2022