ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΒΓΑ, ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το τελευταίο διάστημα διεξάγεται στις κορυφές των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ και ΠΟΕΣΥ ένας οξύτατος καβγάς, με πρόσχημα ποια συνδικαλιστική οργάνωση, ως αντιπροσωπευτικότερη, πρέπει να εκπροσωπήσει τους εργαζόμενους στις «διαβουλεύσεις» με την κυβέρνηση σχετικά την υπογραφή ΣΣΕ στα κρατικά ΜΜΕ.

Πρόκειται στην πραγματικότητα για έναν καβγά μακριά από τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, έναν αποπροσανατολιστικό καβγά, που με το πρόσχημα ποιος υπογράφει ΣΣΕ, εμφανίζεται ως αντίθεση και ανταγωνισμός μεταξύ των πλειοψηφιών στα ΔΣ ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ και ΠΟΕΣΥ, αλλά ουσιαστικά είναι ενδοπαραταξιακός «πόλεμος» εντός και μεταξύ των δυνάμεων του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού στο χώρο, που εκφράζεται ως αντίθεση μεταξύ ΠΟΕΣΥ, ΕΣΗΕΑ και ΕΣΠΗΤ.

Ανταγωνίζονται για το ποιος τα καταφέρνει καλύτερα στις συνδιαλλαγές με την κυβέρνηση, ποιος καταφέρνει να περνά καλύτερα την κυβερνητική γραμμή μέσα στους εργαζόμενους.

Ολοι αυτοί όμως υπονομεύουν την ανάγκη οργάνωσης διεκδικητικού αγώνα για τη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), για τα πραγματικά μας προβλήματα.

Με λίγα λόγια, «τρώγονται» για το αν είναι η ΕΣΗΕΑ, η ΕΣΠΗΤ ή η ΠΟΕΣΥ που δρα πιο αποτελεσματικά σε βάρος μας, κρύβοντας το με ποιες θέσεις και ποια τακτική μπορούν να διεκδικηθούν λύσεις στα προβλήματα, να αντιμετωπιστούν εργοδοσία και κυβέρνηση ως αντίπαλοί μας.

Αν αυτές οι πλειοψηφίες υπηρετούσαν με τις θέσεις τους και τη δράση τους τα πραγματικά μας συμφέροντα, δεν θα τσακώνονταν για το αν η ΠΟΕΣΥ, η ΕΣΗΕΑ ή η ΕΣΠΗΤ ως μέλη της θα υπογράφουν ΣΣΕ, αλλά θα συνεργάζονταν γι' αυτό το ζήτημα και από κοινού θα διεκδικούσαν, άρα το ποιος θα υπέγραφε δεν θα ήταν αφορμή καβγά.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το κύριο σήμερα για τους εργαζόμενους σε κρατικά και ιδιωτικά ΜΜΕ είναι η αντιμετώπιση της εχθρικής για μας πραγματικότητας που διαμορφώνει η κυβέρνηση με την εργοδοσία και τις πλάτες των κυβερνητικών - εργοδοτικών πλειοψηφιών, δηλαδή η σωρεία οξύτατων προβλημάτων που μας φόρτωσαν με την αντεργατική πολιτική.

Τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων είναι εδώ και σε αυτά είναι ανάγκη να απαντήσει ενιαία το κίνημα των εργαζομένων στον κλάδο. Με Γενικές Συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς, ώστε να αποφασίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι για τις διεκδικήσεις τους, για ΣΣΕ, για λύσεις στα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων από κυβέρνηση και ιδιοκτήτες ΜΜΕ.

Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ καλεί τους εργαζόμενους μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις ανά σωματείο, να πάρουν αποφάσεις δεσμευτικές για τα ΔΣ των Ενώσεων και της ΠΟΕΣΥ.

Να απαιτήσουμε:

Υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς που να τείνουν στην αποκατάσταση των απωλειών του προηγούμενου διαστήματος. Βάση εκκίνησης 1.100 ευρώ.

Επαναφορά της υποχρεωτικότητας της εφαρμογής των ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους.

Καμία αρνητική μεταβολή των ωραρίων εργασίας.

Μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους ανεξαίρετα τους εργαζόμενους όλων των τομέων και κλάδων. Κατάργηση κάθε μορφής ευέλικτης και ελαστικής εργασίας, της δουλειάς ορισμένου χρόνου, με σύμβαση έργου, πληρωμή με μπλοκάκια κ.λπ. Δεν ανεχόμαστε απλήρωτη δουλειά!

Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού για όλους τους εργαζόμενους στα δημόσια ΜΜΕ.

Επαναφορά όλων των ωριμάνσεων.

Το ελάχιστο όριο αμοιβής για τη μαθητεία να είναι 751 ευρώ μηνιαίως.

Συγκεκριμένο, συνεχόμενο ωράριο και μέρες ανάπαυσης.

Προσαυξήσεις για νυχτερινή δουλειά (βάρδιες κ.λπ.), αλλά και για δουλειά το Σάββατο, σύμφωνα με τη ΣΣΕ του 2009.

Προσαυξήσεις για δουλειά Κυριακές και αργίες σύμφωνα με το νόμο.

Μέτρα προστασίας της μητρότητας. Μεταξύ άλλων, η άδεια μητρότητας να είναι 2 μήνες πριν τον τοκετό και 6 μήνες μετά, καθώς και ειδική άδεια 20 ημερών για τις περιπτώσεις εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Μέτρα για εργαζόμενους ΑμεΑ.

Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς.

Κατοχύρωση επιδομάτων γάμου, παιδιών και παιδιών ΑμεΑ.

Χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας με αποδοχές.

Κατοχύρωση των επιδομάτων για υπερωριακή, νυχτερινή, κυριακάτικη ή εργασία σε μέρα αργίας.

Πρόβλεψη ημερήσιας αποζημίωσης για εργασία σε επικίνδυνες και εμπόλεμες περιοχές, καθώς και ειδικών μέτρων προστασίας της ζωής. Επιπλέον μέρες άδειας σε εργαζόμενους που καλύπτουν έκτακτες και επικίνδυνες καταστάσεις (πυρκαγιές, σεισμούς, πλημμύρες κ.λπ.) καθώς εργάζονται ασταμάτητα επί πάρα πολλές ώρες.

Το ύψος των ποσών στα κλιμάκια και των ποσοστών στα επιδόματα να αντιστοιχεί σε αυτά της τελευταίας υπογεγραμμένης σύμβασης.

Καθολική ισχύ και υποχρεωτική εφαρμογή της ΣΣΕ, με προβλεπόμενη μετενέργεια χωρίς κανέναν χρονικό περιορισμό.

Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί και αντιασφαλιστικοί νόμοι, να καταργηθούν τα μνημόνια.

Αναγνώριση των αδειών μητρότητας και ασθένειας για τους συμβασιούχους για όσο διάστημα υπάρχουν συμβασιούχοι.

Να συνομολογηθεί ότι η μη καταβολή δεδουλευμένων είναι αυτόφωρο ποινικό αδίκημα.

Αύξηση των συντάξεων και των παροχών Υγείας, αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων στο ύψος που ήταν το 2009.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Με αυτό το πλαίσιο πάλης, με αποφασιστικότητα, να διεκδικήσουμε λύσεις που θα ανοίγουν την προοπτική για όλους τους εργαζόμενους μακριά από τις λογικές της «ανάθεσης», του «κοινωνικού εταιρισμού», των «αντοχών της οικονομίας», τα νομικά τερτίπια, την αναμονή.

Τώρα είναι επιτακτική ανάγκη η οργάνωση και αγωνιστική δράση για την αποκάλυψη και την αντιμετώπιση των αυταπατών και των εκβιαστικών διλημμάτων που προβάλλουν οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, για να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους στην αδράνεια, στην ηττοπάθεια, στο συμβιβασμό, στους «διαλόγους» με τους σφαγείς τους, τα παζάρια για το τι και πώς θα το χάσουν, όταν η ίδια η ζωή έχει επιβεβαιώσει πως κάθε υποχώρηση και «διαπραγμάτευση» με την αντιλαϊκή πολιτική τροφοδοτεί την αγριότητά της.

Καμιά αναμονή! Καμιά καθυστέρηση! Τώρα είναι η ώρα για την αντεπίθεση!

 

 

 

ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Το τελευταίο διάστημα διεξάγεται στις κορυφές των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών της ΕΡΤ, και μάλιστα ανάμεσα στην πλειοψηφία του ΔΣ της ΠΟΣΠΕΡΤ και την πλειοψηφία του ΔΣ σωματείου - μέλους της (ΠΑΣΥΜΗΤΕ), ένας ανελέητος πόλεμος με πρόσχημα την εκπροσώπηση των εργαζομένων στις «διαβουλεύσεις» με την κυβέρνηση και τη διοίκηση, ζήτημα που προέκυψε με αφορμή την υπογραφή ΣΣΕ.

Η ΔΑΣ - ΠΟΣΠΕΡΤ επισημαίνει ότι πρόκειται στην πραγματικότητα για έναν «πόλεμο» που είναι σε αντίθεση και μακριά από τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Ενεργητικό ρόλο στον «πόλεμο» αυτό έχει και «σωματείο» - εμφανιζόμενο μάλιστα ως «επιχειρησιακό» - που αφού δεν το νομιμοποίησε το πρόσφατο συνέδριο της ΠΟΣΠΕΡΤ, συμμετέχει σε άλλη Ομοσπονδία, όπου πλειοψηφούν οι κυβερνητικές δυνάμεις.

Είναι ένας αποπροσανατολιστικός καβγάς για τους εργαζόμενους, που με το πρόσχημα ποιος υπογράφει ΣΣΕ εμφανίζεται ως αντίθεση και ανταγωνισμός ανάμεσα στην ΠΟΣΠΕΡΤ και το σωματείο, αλλά ουσιαστικά είναι αντίθεση και ανταγωνισμός ανάμεσα σε δύο παρατάξεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού στην ΕΡΤ. Με διακύβευμα ποια από τις δύο θα είναι το «πρώτο βιολί», θα έχει το πάνω χέρι στις συνδιαλλαγές με τη διοίκηση της ΕΡΤ και την κυβέρνηση, ποια περνά καλύτερα την κυβερνητική γραμμή μέσα στους εργαζόμενους, άρα ποια τους υποτάσσει και τους χειραγωγεί πιο αποτελεσματικά, ποια βάζει περισσότερο πλάτη για να ενισχύεται η ΕΡΤ ως κυβερνητική ραδιοφωνία και τηλεόραση. Και οι δύο υπονομεύουν την ανάγκη οργάνωσης διεκδικητικού αγώνα για τα πραγματικά μας προβλήματα.

Με λίγα λόγια, γίνεται ανταγωνισμός για το ποια από τις δύο αυτές δυνάμεις δρα πιο αποτελεσματικά σε βάρος μας. Και ταυτόχρονα αυτός ο καβγάς συγκαλύπτει το πραγματικό πρόβλημα, που έχει σχέση με το ποιες θέσεις υπηρετούν τις δικές μας ανάγκες.

Αν αυτές οι δυνάμεις υπηρετούσαν με τις θέσεις τους και τη δράση τους τα πραγματικά μας συμφέροντα, δεν θα τσακώνονταν για το ποιος (η Ομοσπονδία ή το σωματείο - μέλος της) θα υπογράφει ΣΣΕ, αφού τα σωματεία είναι μέλη της Ομοσπονδίας και από κοινού συγκροτούν το συνδικαλιστικό κίνημα στην ΕΡΤ. Αρα αυτές οι δύο δυνάμεις, που τσακώνονται σε βάρος μας, θα έπρεπε να συμβάλλουν ώστε Ομοσπονδία και σωματείο, σε συνεργασία, να επιλέγουν διαδικασίες και περιεχόμενο που να υπερασπίζει και να διεκδικεί λύσεις στα προβλήματα των εργαζομένων από κυβέρνηση και διοίκηση της ΕΡΤ, με συμμέτοχους όλους τους εργαζόμενους.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Το κύριο σήμερα για τους εργαζόμενους (διοικητικό, τεχνικό και καλλιτεχνικό προσωπικό, καθώς και οι δημοσιογράφοι) στην ΕΡΤ είναι η αντιμετώπιση της εχθρικής πραγματικότητας με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι, δηλαδή η σωρεία προβλημάτων που δημιούργησε η αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει βαθαίνοντάς την η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων είναι εδώ:

• Το ζήτημα της ΣΣΕ που θα κατοχυρώνει δικαιώματα, θα επαναφέρει τον 13ο - 14ο μισθό και στο μισθολογικό της μέρος θα πρέπει να τείνει στην αναπλήρωση των απωλειών στο εισόδημα των εργαζομένων τις οποίες δημιούργησαν οι κατάπτυστες ΚΥΑ της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που ξεδιάντροπα εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου ο κόπος των εργαζομένων να καταλήγει, μέσω του υπερπλεονάσματος, βορά στα νύχια του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
• Η λεγόμενη ΚΥΑ των συμψηφισμών, με καταστροφικές επιπτώσεις στο εισόδημα σημαντικής μερίδας συναδέλφων, ενεργών και συνταξιούχων.
• Η παράδοση ολόκληρων τομέων της ΕΡΤ - καθαριότητα, φύλαξη, συντήρηση - σε εργολάβους.
• Εργολαβίες, ελαστικές σχέσεις εργασίας, μεικτές και εξωτερικές παραγωγές, αντί για θέσεις πλήρους απασχόλησης.
• Η κινητικότητα που συντελεί στην αποστελέχωση τομέων της ΕΡΤ, δημιουργεί όρους εντατικοποίησης της δουλειάς και προϋποθέσεις παράδοσης και άλλων τομέων σε εργολάβους.
• Μονιμοποίηση συμβασιούχων και αναγνώριση προϋπηρεσίας τόσο στους αορίστου χρόνου όσο και στους συμβασιούχους, που πρέπει τώρα να μονιμοποιηθούν.
• Ελλείψεις μόνιμου προσωπικού σε κομβικές θέσεις για την παραγωγή, που πατά στην αντεργατική δημοσιονομική πολιτική και γίνεται πρόσχημα ώστε εμφανίζεται η «ανάγκη» εργολαβικών συνεργασιών.

Σε αυτά και άλλα ζητήματα, όπως αυτά του περιεχομένου της ψυχαγωγίας και της ενημέρωσης, είναι ανάγκη να απαντήσει ενιαία το κίνημα των εργαζομένων της ΕΡΤ.

Για όλα τα παραπάνω προβλήματα, Ομοσπονδία και σωματεία θα έπρεπε να συνεργάζονται αρμονικά, να επεξεργάζονται από κοινού τη ΣΣΕ, και μάλιστα από κοινού να ενημερώνουν σε περιοδείες μέσα στο χώρο δουλειάς, να καλούν Γενικές Συνελεύσεις, ώστε να αποφασίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι για τις διεκδικήσεις τους. Βεβαίως αυτό δεν γίνεται, γιατί αυτές οι παρατάξεις που συναπαρτίζουν την εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία ανταγωνίζονται για το ποια θα έχει το πάνω χέρι στις ηγεσίες σωματείων και Ομοσπονδίας και όχι για τις διεκδικήσεις λύσεων στα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων από κυβέρνηση και διοίκηση της ΕΡΤ.

H «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία» στην ΠΟΣΠΕΡΤ καλεί τους εργαζόμενους, μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις ανά σωματείο, να πάρουν αποφάσεις δεσμευτικές για τα ΔΣ των σωματείων και της Ομοσπονδίας.

Να απαιτήσουμε:

Υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς που να τείνουν στην αποκατάσταση των απωλειών του προηγούμενου διαστήματος.

Μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ, όλων των τομέων και κλάδων.

Κατάργηση κάθε μορφής ευέλικτης και ελαστικής εργασίας. Δεν ανεχόμαστε την απλήρωτη δουλειά!

Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού για όλους τους εργαζόμενους στα δημόσια ΜΜΕ.

Επαναφορά όλων των ωριμάνσεων.

Να προσμετρηθεί η προϋπηρεσία όλων των εργαζομένων, όλων των ειδικοτήτων στην ΕΡΤ.

Συγκεκριμένο, συνεχόμενο ωράριο και μέρες ανάπαυσης.

Προσαυξήσεις για νυχτερινή δουλειά (βάρδιες κ.λπ.) αλλά και για δουλειά το Σάββατο, σύμφωνα με τη ΣΣΕ του 2008.

Προσαυξήσεις για δουλειά Κυριακές και αργίες, σύμφωνα με το νόμο.

Μέτρα προστασίας της μητρότητας.

Μέτρα για εργαζόμενους ΑμεΑ.

Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς.

Κατοχύρωση επιδομάτων γάμου, παιδιών και παιδιών ΑμεΑ.

Κατοχύρωση των επιδομάτων για υπερωριακή, εκτός έδρας, νυχτερινή, κυριακάτικη ή εργασία σε μέρα αργίας.

Πρόβλεψη ημερήσιας αποζημίωσης για εργασία σε επικίνδυνες και εμπόλεμες περιοχές, καθώς και ειδικών μέτρων προστασίας της ζωής.

Το ύψος των ποσών στα κλιμάκια και των ποσοστών στα επιδόματα να αντιστοιχούν σε αυτά της τελευταίας υπογεγραμμένης σύμβασης.

Καθολική ισχύ και υποχρεωτική εφαρμογή της ΣΣΕ, με προβλεπόμενη μετενέργεια χωρίς κανέναν χρονικό περιορισμό.

Κανένας συνάδελφος να μην πληρώσει για τα δήθεν χρωστούμενα του συμψηφισμού.

Με αυτό το πλαίσιο πάλης, με αποφασιστικότητα, να διεκδικήσουμε λύσεις που θα ανοίγουν την προοπτική για τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ. Μακριά από τις λογικές της ανάθεσης, του «κοινωνικού εταιρισμού», των «αντοχών της οικονομίας», τα νομικά τερτίπια, την αναμονή.

Τώρα είναι επιτακτική ανάγκη η οργάνωση και αγωνιστική δράση για την αποκάλυψη και την αντιμετώπιση των αυταπατών και των εκβιαστικών διλημμάτων που προβάλλουν οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, για να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους στην αδράνεια, στην ηττοπάθεια, στο συμβιβασμό, στους «διαλόγους» με τους σφαγείς τους, τα παζάρια για το τι και πώς θα το χάσουν, όταν η ίδια η ζωή έχει επιβεβαιώσει πως κάθε υποχώρηση και «διαπραγμάτευση» με την αντιλαϊκή πολιτική τροφοδοτεί την αγριότητά της.

Καμία αναμονή! Καμία καθυστέρηση! Τώρα είναι η ώρα για την αντεπίθεση!

 

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΣΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΜΜΕ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε να υπογράψει με το υπουργείο Τύπου Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) στα κρατικά ΜΜΕ, η οποία δεν περιλαμβάνει το βασικό που πρέπει να ξεκινά μια ΣΣΕ, τους μισθούς των δημοσιογράφων που καθορίζονται με ΚΥΑ. Περιλαμβάνει όλα τα άλλα ζητήματα τα οποία τα αποκαλούν θεσμικά, όπως το ωράριο εργασίας, τις διάφορες άδειες από την εργασία, τα διάφορα επιδόματα, τη δεοντολογία, τα πνευματικά δικαιώματα, τη συνδικαλιστική δράση κ.λπ.

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» στην ΕΣΗΕΑ από την πρώτη στιγμή είχε τονίσει ότι δεν μπορεί να συζητιέται και να υπογράφεται για να ισχύσει ΣΣΕ που δεν περιλαμβάνει τα μισθολογικά των δημοσιογράφων στα κρατικά ΜΜΕ.

Είχε αντιταχθεί στη μορφή της ΚΥΑ, τονίζοντας πως οι μισθοί των εργαζομένων και ό,τι άλλο απορρέει απ' αυτούς, όπως για παράδειγμα διάφορα επιδόματα πάνω στους μισθούς, ο 13ος και ο 14ος μισθός που έχουν κοπεί με μνημονιακό νόμο στο όνομα της μείωσης των δαπανών του δημόσιου τομέα, που τον πληρώνουν συνολικά οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, πρέπει να είναι αποτέλεσμα συλλογικών διαπραγματεύσεων και βεβαίως η διεκδίκησή τους να γίνεται υπόθεση πάλης των ιδίων των εργαζομένων με επικεφαλής τα σωματεία τους μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες.

Με δεδομένο ότι η εργοδοσία δεν θέλει αυξήσεις σε μισθούς και ό,τι άλλο απορρέει απ' αυτούς, γιατί την εργασία μας από την οποία βγάζει κέρδη και την πληρωμή της, που είναι αρκετά μικρότερη από όσα βγάζει από την εργασία μας, τη θεωρεί κόστος που πρέπει να μειώνει. Γι' αυτό καθορίζουν τους μισθούς μας με ΚΥΑ που λαμβάνει υπόψη της τις «αντοχές της οικονομίας», το «δημοσιονομικό κόστος» που σημαίνει συνεχώς μειωμένες δαπάνες στους κρατικούς προϋπολογισμούς που διαμορφώνει η κάθε κυβέρνηση, προχωρώντας σε περικοπές μισθών και τσάκισμα άλλων εργασιακών δικαιωμάτων μας.

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» είχε καταθέσει έγκαιρα ολοκληρωμένη πρόταση ΣΣΕ στην κατεύθυνση της ανάκτησης των απωλειών των εργαζομένων, της θωράκισης των κατακτήσεών τους, της αποτροπής οποιασδήποτε αρνητικής μεταβολής εις βάρος των δικαιωμάτων τους και αύξησης στους μισθούς, επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.

Η πρόταση αυτή, που αποτελεί ταυτόχρονα και διεκδικητικό πλαίσιο για τους εργαζόμενους, ήταν εντελώς αντίθετη στην αντίληψη των «αντοχών της οικονομίας» και του λεγόμενου «δημοσιονομικού κόστους», καθώς λαμβάνει υπόψη της την ανάγκη ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων.

Η πρόταση της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» δεν έγινε δεκτή από την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, η οποία απέκλεισε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για τα μισθολογικά και περιορίστηκε μόνο στα «θεσμικά».

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» σε ό,τι αφορά τα «θεσμικά» ήταν αντίθετη σε οποιαδήποτε αλλαγή προς το χειρότερο (αύξηση ημερήσιου εργάσιμου χρόνου), του ωραρίου εργασίας των δημοσιογράφων, καθώς και στην οποιαδήποτε συνδιαχείριση με την εργοδοσία των πνευματικών δικαιωμάτων, υπογραμμίζοντας ότι αυτά πρέπει να ανήκουν μόνο στους δημιουργούς τους τους δημοσιογράφους.

Ηταν ακόμα αντίθετη στη συσχέτιση των αναρρωτικών αδειών με τον χρόνο προϋπηρεσίας, αντί με τις ανάγκες των εργαζομένων που πρέπει να καλύπτονται πλήρως, ενώ πρότεινε για τις συναδέλφισσες περίοδο 6 μηνών αδείας μετά τον τοκετό και δύο πριν, και μέτρα προστασίας της μητρότητας.

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» προέταξε αποκλειστικά και μόνο την υπεράσπιση του λαϊκού συμφέροντος ως καθήκον των δημοσιογράφων, κατήγγειλε ως απαράδεκτο τον όρο «νόμιμη συνδικαλιστική δράση», γιατί η συνδικαλιστική δράση είναι πάντα νόμιμη και το υπερασπίζουμε αυτό, και επανέλαβε την πάγια θέση της να μην συμμετέχουν στο σωματείο εργοδότες και διευθυντές ΜΜΕ.

Οι προτάσεις αυτές, που έγιναν με γνώμονα τα πραγματικά μας συμφέροντα, δεν έγιναν δεκτές από την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» στην ΕΣΗΕΑ στη συνεδρίαση του ΔΣ τοποθετήθηκε πολιτικά με «παρών» επί της αρχής για το σύνολο του «πονήματος» που ονομάζουν ΣΣΕ, γιατί ΔΕΝ είναι ΣΣΕ, στήριξε ό,τι θετικά υπέρ των εργαζομένων μέτρα περιλαμβάνει, ενώ θεωρεί ότι είναι υπόθεση των εργαζομένων μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες στους χώρους δουλειάς να διεκδικήσουν πραγματική ΣΣΕ που να περιλαμβάνει την αναπλήρωση όλων των απωλειών με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ θέλει, με το «πόνημα» που βαφτίζει ΣΣΕ, να «τελειώνει» με την«τακτοποίηση» των ζητημάτων που αφορούν τους εργαζόμενους, «τουλάχιστον» στα κρατικά ΜΜΕ.

Εχοντας αποδεχθεί πλήρως την υποταγή στις «αντοχές της οικονομίας» και το «δημοσιονομικό κόστος», δηλαδή την εξοικονόμηση κρατικού χρήματος σε βάρος μας για να δίνεται ως ενίσχυση για την κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και των ΜΜΕ, δεν κάνει τίποτα για να οργανώσει τη διεκδικητική πάλη των εργαζομένων, αφήνοντας τα πάντα στην «καλή θέληση» της κυβέρνησης για τα κρατικά ΜΜΕ και των αφεντικών στον ιδιωτικό τομέα που αλωνίζουν...

Ενάντια σε αυτήν τη λογική δεκαετιών των πλειοψηφιών του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και των παρατάξεων που την απαρτίζουν καλλιεργώντας την ολέθρια για τους εργαζόμενους λογική της συνδιαλλαγής και του κοινωνικού εταιρισμού, η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» υπογραμμίζει ότι η διεκδικητική πάλη για τα εργασιακά μας δικαιώματα, για την ικανοποίηση των αναγκών μας ενάντια στις κυβερνήσεις και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» και του κεφαλαίου, χρειάζεται να οργανωθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους από τα κάτω, να αποτελέσει δική τους υπόθεση, μακριά από «αναθέσεις» και «εργολαβίες», με συζήτηση, οργάνωση και διεκδίκηση σε κάθε χώρο δουλειάς. Ταυτόχρονα, υπογραμμίζει ότι στην πάλη αυτή το μόνο κριτήριο για τους εργαζόμενους πρέπει να είναι η πλήρης κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των οικογενειών τους.

«Δημοσιογραφική Συνεργασία»