ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» ΣΤΗΝ Ε.Π.Η.Ε.Α ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΣΤΙΣ 9 ΚΑΙ 10 ΜΑΗ 2019

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η διαδικασία των αρχαιρεσιών για την εκλογή Διοικητικού Συμβουλίου και αντιπροσώπων για το 8ο Συνέδριο της ΠΟΕ ΠΤΥΜ πραγματοποιείται μέσα στις προεκλογικές συνθήκες, στις οποίες όλα τα αστικά κόμματα (ΚΙΝΑΛ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) και οι δορυφόροι τους, διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας, στήνουν έναν ψευτοκαβγά που δεν αφορά τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων. Αφού συμφωνούν στις βασικές στρατηγικές κατευθύνσεις, δηλαδή στην πρόσδεση με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και στο βάθεμα της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής.

Ετσι διαχειρίστηκαν την κρίση, έτσι και την επερχόμενη ανάπτυξη σε όφελος του κεφαλαίου. Λένε ότι μας έβγαλαν από τα μνημόνια, αλλά όλοι οι μνημονιακοί νόμοι παραμένουν ενεργοί. Στη σκιά της σκανδαλολογίας, των μεταγραφών παλιών και φθαρμένων υλικών, των πλαστών διλημμάτων (πρόοδος - συντήρηση) των ψευδεπώνυμων αντιφασιστικών καλεσμάτων, επιχειρούν να καμουφλάρουν την από κοινού επίθεσή τους στα εργατικά - λαϊκά εισοδήματα. Την επί της ουσίας συμφωνία για το πλιάτσικο στη λαϊκή κατοικία με τους πλειστηριασμούς και τη σύμπλευσή τους στη ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων με κινδύνους για τους λαούς στο πλαίσιο των ανταγωνισμών, στο όνομα της ενίσχυσης των συμφερόντων ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών και των πολιτικών τους εκπροσώπων σε ΕΕ και ΝΑΤΟ.

Ο κλάδος μας δεν αποτέλεσε και δεν μπορούσε να αποτελέσει την εξαίρεση στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως προηγούμενα και αυτής των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Τα στοιχεία είναι αμείλικτα και αδιάψευστα:

• Ο υπερδιπλασιασμός της ανεργίας στον κλάδο, η οποία ξεπερνά πια το 30%.
• Η πολύμηνη ομηρία των εργαζομένων στο ΔΟΛ, το MEGA, τον ΠΗΓΑΣΟ μετατράπηκε σε τραγωδία για τη ζωή των εργαζομένων που έχασαν δεδουλευμένα και αποζημιώσεις και τώρα βρίσκονται στην ανεργία χωρίς σοβαρή προοπτική επανόδου σε δουλειά.
• Η απληρωσιά είναι κανόνας παντού σχεδόν.
• Οι ατομικές συμβάσεις επίσης, όπως και η δουλειά με όρους εντατικοποίησης.
• Σε πολλά μαγαζιά ο κατώτατος μισθός της Αχτσιόγλου βαφτίζεται κανονικότητα.
• Συνεργασία ALPHA - STAR, που ανοίγει το δρόμο συγχωνεύσεων τηλεοπτικών σταθμών μεταξύ τους ή και με τηλεπικοινωνιακούς κολοσσούς με την επιδίωξη της μείωσης του κόστους λειτουργίας, που θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι με απώλειες σε θέσεις εργασίας και δικαιώματα.

Περισσότερα...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΑ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η κυβέρνηση εξάγγειλε με νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) τους νέους μισθούς των δημοσιογράφων στα δημόσια ΜΜΕ (ΕΡΤ, ΑΠΕ, Δημοτικά ΜΜΕ, Γραφεία Τύπου υπουργείων, δημοσίων Οργανισμών κ.λπ.).

Σύμμαχο και αρωγό της είχε τις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού στην ΕΣΗΕΑ, που αντί να οργανώσουν τη διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με βάση τις ανάγκες μας, υπερθεμάτιζε της ΚΥΑ, παζαρεύοντας αυξήσεις - ψίχουλα που δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις απώλειες - κλοπή από τους μισθούς μας της περιόδου της κρίσης, ενώ τη θεωρούσε καλό οιωνό και μπούσουλα για τη ΣΣΕ στα ΜΜΕ των επιχειρηματιών, συμβάλλοντας στη δική τους ευημερία.

Η κυβέρνηση με την ΚΥΑ εφαρμόζει με συνέπεια την αντεργατική πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και στους δημοσιογράφους των κρατικών ΜΜΕ, καταργώντας τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για ΣΣΕ. Είναι μια παραλλαγή της πολιτικής καθορισμού του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα με κυβερνητική απόφαση, όπως καθορίζεται με τον νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, που καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Καυχιόνται ότι η ΚΥΑ δίνει αύξηση στο μισθό του πρώτου κλιμακίου. Αλλά την ίδια ώρα:

• Δεν επαναφέρει τον 13ο και τον 14ο μισθό που έχουν κοπεί με μνημονιακό νόμο στο όνομα της μείωσης των δαπανών του δημοσίου τομέα που τον πληρώνουν συνολικά οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι. Αυτό είναι μόνιμη απώλεια για τους δημοσιογράφους.
• Η διάρκεια του μισθού του πρώτου κλιμακίου με βάση την ΚΥΑ είναι πέντε χρόνια. Τέρμα λοιπόν οι αυξήσεις για τα επόμενα πέντε χρόνια. Ουσιαστικά θα εξανεμιστεί γρήγορα το όποιο όφελος από τις αυξήσεις.
• Τα όποια επιδόματα δίνονται, δεν υπολογίζονται με βάση το ύψος των μισθών, αποδεσμεύονται απ' αυτούς, άρα δεν αυξάνονται, με εξαίρεση τα κλιμάκια προϋπηρεσίας. Και εδώ υπάρχει χασούρα.

Την ίδια ώρα, το ξέσπασμα ενός ψευτοκαβγά για το ποια συνδικαλιστική οργάνωση υπογράφει ΣΣΕ μεταξύ των κυβερνητικών - εργοδοτικών συνδικαλιστικών δυνάμεων που απαρτίζουν τις πλειοψηφίες στα ΔΣ ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ και ΠΟΕΣΥ, που αποτελεί ενδοπαραταξιακό «πόλεμο» εντός και μεταξύ των δυνάμεων του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού στο χώρο, λειτουργεί αφενός αποπροσανατολιστικά για τα πραγματικά συμφέροντα των δημοσιογράφων στα κρατικά ΜΜΕ, αφετέρου δείχνει τον συναγωνισμό τους για το ποιος είναι το καλύτερο στήριγμα - εργαλείο της εργοδοσίας, κρατικής και ιδιωτικής, στην εφαρμογή αντεργατικής πολιτικής.

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» έχει κατ' επανάληψη τονίσει ότι δεν μπορεί να συζητιέται και να υπογράφεται για να ισχύσει μια ΣΣΕ που δεν περιλαμβάνει όλους τους όρους που καθορίζουν τις εργασιακές σχέσεις και τα δικαιώματα των δημοσιογράφων στα κρατικά ΜΜΕ, με πρώτα απ' όλα τα μισθολογικά, πολύ περισσότερο δεν μπορεί να καθορίζονται όλα αυτά με ΚΥΑ.

Οι μισθοί των εργαζομένων και ό,τι άλλο απορρέει απ' αυτούς, όπως και όλα τα ζητήματα - δικαιώματα που περιλαμβάνει μια ΣΣΕ, πρέπει να είναι αποτέλεσμα συλλογικών διαπραγματεύσεων και βεβαίως η διεκδίκησή τους να γίνεται υπόθεση πάλης των ιδίων των εργαζομένων με επικεφαλής τα σωματεία τους μέσα από τις συλλογικές τους διαδικασίες.

Η εργοδοσία, την εργασία μας χωρίς την οποία δεν μπορούν να λειτουργούν ΜΜΕ, καθώς και όλα μας τα δικαιώματα, τα θεωρεί κόστος, γι' αυτό καθορίζουν τους μισθούς μας και τις εργασιακές σχέσεις με ΚΥΑ που λαμβάνουν υπόψη της τις «αντοχές της οικονομίας», το «δημοσιονομικό κόστος» που σημαίνει τσάκισμα άλλων εργασιακών δικαιωμάτων μας.

Η κυβέρνηση και η εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία στην ΕΣΗΕΑ είναι έτοιμες να υπογράψουν δήθεν ΣΣΕ στα κρατικά ΜΜΕ που ΔΕΝ είναι ΣΣΕ αλλά ΚΥΑ, για όλα τα άλλα ζητήματα τα οποία περιλαμβάνει μια ΣΣΕ (τα αποκαλούν θεσμικά), όπως το ωράριο εργασίας, τις διάφορες άδειες από την εργασία, τα διάφορα επιδόματα, τη δεοντολογία, τα πνευματικά δικαιώματα, τη συνδικαλιστική δράση κ.λπ. Το σχέδιο της οποίας είναι τσεκούρι για αυτά τα δικαιώματα.

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» είχε καταθέσει έγκαιρα ολοκληρωμένη πρόταση ΣΣΕ στην κατεύθυνση της ανάκτησης των απωλειών των εργαζομένων και με βάση τις ανάγκες μας, της αποτροπής οποιασδήποτε αρνητικής μεταβολής εις βάρος όλων των εργασιακών δικαιωμάτων μας, αύξησης των μισθών, επαναφοράς του 13ου και 14ου μισθού.

Σε ό,τι αφορά τα λεγόμενα «θεσμικά», με βάση τις έως τώρα συνδιαλλαγές εργοδοτικής - κυβερνητικής πλειοψηφίας της ΕΣΗΕΑ με την κυβέρνηση, υπάρχουν αλλαγές προς το χειρότερο (αύξηση ημερήσιου εργάσιμου χρόνου) του ωραρίου εργασίας των δημοσιογράφων. Είμαστε αντίθετοι σ' αυτό, καθώς και στην οποιαδήποτε συνδιαχείριση με την εργοδοσία των πνευματικών δικαιωμάτων, υπογραμμίζοντας ότι αυτά πρέπει να ανήκουν μόνο στους δημιουργούς τους, δηλαδή τους δημοσιογράφους. Επίσης, είμαστε αντίθετοι στη συσχέτιση των αναρρωτικών αδειών με τον χρόνο προϋπηρεσίας, αντί με τις ανάγκες των εργαζομένων που πρέπει να καλύπτονται πλήρως, ζητούμε για τις συναδέλφισσες περίοδο 6 μηνών άδειας μετά τον τοκετό και δύο πριν, καθώς και μέτρα προστασίας της μητρότητας.

Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» προέταξε αποκλειστικά και μόνο την υπεράσπιση του λαϊκού συμφέροντος ως καθήκον των δημοσιογράφων, κατήγγειλε ως απαράδεκτο τον όρο «νόμιμη συνδικαλιστική δράση», γιατί η συνδικαλιστική δράση είναι πάντα νόμιμη και το υπερασπίζουμε αυτό, και επανέλαβε την πάγια θέση της να μη συμμετέχουν στο σωματείο εργοδότες και διευθυντές ΜΜΕ.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» υπογραμμίζει ότι η διεκδικητική πάλη για τα εργασιακά μας δικαιώματα, για την ικανοποίηση των αναγκών μας ενάντια στις κυβερνήσεις και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» και του κεφαλαίου, χρειάζεται να οργανωθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους, από τα κάτω, να αποτελέσει δική τους υπόθεση, μακριά από «αναθέσεις» και «εργολαβίες» σε πλειοψηφίες που ξεπουλούν τα δικαιώματά μας για την ευρωστία των αφεντικών, με συζήτηση, οργάνωση και διεκδίκηση σε κάθε χώρο δουλειάς, από κοινού όλοι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ.

Ταυτόχρονα, υπογραμμίζει ότι στην πάλη αυτή το μόνο κριτήριο για τους εργαζόμενους πρέπει να είναι η πλήρης κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των οικογενειών τους κόντρα σε εργοδοσία, στην εξουσία της, στις κυβερνήσεις της, σε ταξική ενότητα με όλους τους εργαζόμενους.

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΒΓΑ, ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το τελευταίο διάστημα διεξάγεται στις κορυφές των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ και ΠΟΕΣΥ ένας οξύτατος καβγάς, με πρόσχημα ποια συνδικαλιστική οργάνωση, ως αντιπροσωπευτικότερη, πρέπει να εκπροσωπήσει τους εργαζόμενους στις «διαβουλεύσεις» με την κυβέρνηση σχετικά την υπογραφή ΣΣΕ στα κρατικά ΜΜΕ.

Πρόκειται στην πραγματικότητα για έναν καβγά μακριά από τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων, έναν αποπροσανατολιστικό καβγά, που με το πρόσχημα ποιος υπογράφει ΣΣΕ, εμφανίζεται ως αντίθεση και ανταγωνισμός μεταξύ των πλειοψηφιών στα ΔΣ ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ και ΠΟΕΣΥ, αλλά ουσιαστικά είναι ενδοπαραταξιακός «πόλεμος» εντός και μεταξύ των δυνάμεων του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού στο χώρο, που εκφράζεται ως αντίθεση μεταξύ ΠΟΕΣΥ, ΕΣΗΕΑ και ΕΣΠΗΤ.

Ανταγωνίζονται για το ποιος τα καταφέρνει καλύτερα στις συνδιαλλαγές με την κυβέρνηση, ποιος καταφέρνει να περνά καλύτερα την κυβερνητική γραμμή μέσα στους εργαζόμενους.

Ολοι αυτοί όμως υπονομεύουν την ανάγκη οργάνωσης διεκδικητικού αγώνα για τη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), για τα πραγματικά μας προβλήματα.

Με λίγα λόγια, «τρώγονται» για το αν είναι η ΕΣΗΕΑ, η ΕΣΠΗΤ ή η ΠΟΕΣΥ που δρα πιο αποτελεσματικά σε βάρος μας, κρύβοντας το με ποιες θέσεις και ποια τακτική μπορούν να διεκδικηθούν λύσεις στα προβλήματα, να αντιμετωπιστούν εργοδοσία και κυβέρνηση ως αντίπαλοί μας.

Αν αυτές οι πλειοψηφίες υπηρετούσαν με τις θέσεις τους και τη δράση τους τα πραγματικά μας συμφέροντα, δεν θα τσακώνονταν για το αν η ΠΟΕΣΥ, η ΕΣΗΕΑ ή η ΕΣΠΗΤ ως μέλη της θα υπογράφουν ΣΣΕ, αλλά θα συνεργάζονταν γι' αυτό το ζήτημα και από κοινού θα διεκδικούσαν, άρα το ποιος θα υπέγραφε δεν θα ήταν αφορμή καβγά.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το κύριο σήμερα για τους εργαζόμενους σε κρατικά και ιδιωτικά ΜΜΕ είναι η αντιμετώπιση της εχθρικής για μας πραγματικότητας που διαμορφώνει η κυβέρνηση με την εργοδοσία και τις πλάτες των κυβερνητικών - εργοδοτικών πλειοψηφιών, δηλαδή η σωρεία οξύτατων προβλημάτων που μας φόρτωσαν με την αντεργατική πολιτική.

Τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων είναι εδώ και σε αυτά είναι ανάγκη να απαντήσει ενιαία το κίνημα των εργαζομένων στον κλάδο. Με Γενικές Συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς, ώστε να αποφασίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι για τις διεκδικήσεις τους, για ΣΣΕ, για λύσεις στα μεγάλα προβλήματα των εργαζομένων από κυβέρνηση και ιδιοκτήτες ΜΜΕ.

Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ καλεί τους εργαζόμενους μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις ανά σωματείο, να πάρουν αποφάσεις δεσμευτικές για τα ΔΣ των Ενώσεων και της ΠΟΕΣΥ.

Να απαιτήσουμε:

Υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς που να τείνουν στην αποκατάσταση των απωλειών του προηγούμενου διαστήματος. Βάση εκκίνησης 1.100 ευρώ.

Επαναφορά της υποχρεωτικότητας της εφαρμογής των ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους.

Καμία αρνητική μεταβολή των ωραρίων εργασίας.

Μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους ανεξαίρετα τους εργαζόμενους όλων των τομέων και κλάδων. Κατάργηση κάθε μορφής ευέλικτης και ελαστικής εργασίας, της δουλειάς ορισμένου χρόνου, με σύμβαση έργου, πληρωμή με μπλοκάκια κ.λπ. Δεν ανεχόμαστε απλήρωτη δουλειά!

Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού για όλους τους εργαζόμενους στα δημόσια ΜΜΕ.

Επαναφορά όλων των ωριμάνσεων.

Το ελάχιστο όριο αμοιβής για τη μαθητεία να είναι 751 ευρώ μηνιαίως.

Συγκεκριμένο, συνεχόμενο ωράριο και μέρες ανάπαυσης.

Προσαυξήσεις για νυχτερινή δουλειά (βάρδιες κ.λπ.), αλλά και για δουλειά το Σάββατο, σύμφωνα με τη ΣΣΕ του 2009.

Προσαυξήσεις για δουλειά Κυριακές και αργίες σύμφωνα με το νόμο.

Μέτρα προστασίας της μητρότητας. Μεταξύ άλλων, η άδεια μητρότητας να είναι 2 μήνες πριν τον τοκετό και 6 μήνες μετά, καθώς και ειδική άδεια 20 ημερών για τις περιπτώσεις εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Μέτρα για εργαζόμενους ΑμεΑ.

Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς.

Κατοχύρωση επιδομάτων γάμου, παιδιών και παιδιών ΑμεΑ.

Χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας με αποδοχές.

Κατοχύρωση των επιδομάτων για υπερωριακή, νυχτερινή, κυριακάτικη ή εργασία σε μέρα αργίας.

Πρόβλεψη ημερήσιας αποζημίωσης για εργασία σε επικίνδυνες και εμπόλεμες περιοχές, καθώς και ειδικών μέτρων προστασίας της ζωής. Επιπλέον μέρες άδειας σε εργαζόμενους που καλύπτουν έκτακτες και επικίνδυνες καταστάσεις (πυρκαγιές, σεισμούς, πλημμύρες κ.λπ.) καθώς εργάζονται ασταμάτητα επί πάρα πολλές ώρες.

Το ύψος των ποσών στα κλιμάκια και των ποσοστών στα επιδόματα να αντιστοιχεί σε αυτά της τελευταίας υπογεγραμμένης σύμβασης.

Καθολική ισχύ και υποχρεωτική εφαρμογή της ΣΣΕ, με προβλεπόμενη μετενέργεια χωρίς κανέναν χρονικό περιορισμό.

Να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί και αντιασφαλιστικοί νόμοι, να καταργηθούν τα μνημόνια.

Αναγνώριση των αδειών μητρότητας και ασθένειας για τους συμβασιούχους για όσο διάστημα υπάρχουν συμβασιούχοι.

Να συνομολογηθεί ότι η μη καταβολή δεδουλευμένων είναι αυτόφωρο ποινικό αδίκημα.

Αύξηση των συντάξεων και των παροχών Υγείας, αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων στο ύψος που ήταν το 2009.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Με αυτό το πλαίσιο πάλης, με αποφασιστικότητα, να διεκδικήσουμε λύσεις που θα ανοίγουν την προοπτική για όλους τους εργαζόμενους μακριά από τις λογικές της «ανάθεσης», του «κοινωνικού εταιρισμού», των «αντοχών της οικονομίας», τα νομικά τερτίπια, την αναμονή.

Τώρα είναι επιτακτική ανάγκη η οργάνωση και αγωνιστική δράση για την αποκάλυψη και την αντιμετώπιση των αυταπατών και των εκβιαστικών διλημμάτων που προβάλλουν οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, για να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους στην αδράνεια, στην ηττοπάθεια, στο συμβιβασμό, στους «διαλόγους» με τους σφαγείς τους, τα παζάρια για το τι και πώς θα το χάσουν, όταν η ίδια η ζωή έχει επιβεβαιώσει πως κάθε υποχώρηση και «διαπραγμάτευση» με την αντιλαϊκή πολιτική τροφοδοτεί την αγριότητά της.

Καμιά αναμονή! Καμιά καθυστέρηση! Τώρα είναι η ώρα για την αντεπίθεση!