Κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας,
Τρίτη 11 Μάρτη στις 12.00 π.μ.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Με μιά άσφαιρη και άχρωμη δημοσιοποίηση της τελευταίας στιγμής προκήρυξε απεργία δημοσιογράφων η ΠΟΕΣΥ, για άλλη μια φορά μιά "απεργία του καναπέ", δηλαδή χωρίς σχέδιο οργάνωσης και δράσης, χωρίς τόπο συγκέντρωσης και απεργιακή διαδήλωση για να ΜΗΝ γίνει ευρύτερα γνωστή η απεργία,να ΜΗΝ ενοχληθούν κυβέρνηση και αφεντικά.

Για άλλη μια φορά μια βουβή δράση μόνο "για τα μάτια του κόσμου", ενώ συνεχίζεται η τακτική να μένουμε ως εργαζόμενοι στην αδράνεια, σαν να μην ενδιαφερόμαστε να διεκδικήσουμε την κάλυψη των αναγκών μας και τα δικαιώματά μας.

Στόχος τους είναι η όπως-όπως υπογραφή μιας "Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας" με βάση τις Οδηγίες της ΕΕ, δηλαδή κομμένη και ραμμένη στα όρια των συμφερόντων, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των αφεντικών, όπως δείχνουν και τα αιτήματα που ιεραρχούν.

Ούτε κουβέντα για κλιμάκωση, ούτε νύξη για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη και το συνεχιζόμενο έγκλημα της συγκάλυψης και των κυβερνητικών fake news, με την μη αντικειμενική προβολή, συνήθως με εξαναγκασμό των δημοσιογράφων από κράτος - κυβερνήσεις, εργοδοσία, διευθυντικά και άλλα στελέχη, των λαϊκών αγώνων και διεκδικητικών κινητοποιήσεων, αλλά και με κρατική καταστολή δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ όπως πρόσφατα. Αφωνία και για τα καθημερινά Τέμπη σε Παιδεία και Υγεία, με τις φθορές και τα προβλήματα σε ασυντήρητες υποδομές που καταρρέουν, ούτε κουβέντα για τα προβλήματα υγείας και ασφάλειας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και στους τόπους δουλειάς, αλλά και στο ρεπορτάζ (σεισμοί, πλημμύρες, φωτιές, πόλεμος κλπ.).

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε ελπίζοντας απλά σε καλύτερες μέρες, δεν περιμένουμε τίποτα από τις "διαβουλεύσεις" των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών με τα αφεντικά και την κυβέρνηση. Είναι δρόμοι δοκιμασμένοι και αδιέξοδοι!

Χτίζουμε το μέλλον και τη ζωή μας με τον δικό μας αγώνα!

Είναι ανάγκη ακόμα πιο πολλοί, ακόμα πιο αποφασιστικά να προετοιμάσουμε τη δική μας απάντηση, να χαράξουμε τον δρόμο της αντεπίθεσης, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας!

Παλεύουμε και διεκδικούμε :

• Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ενιαία για όλους τους δημοσιογράφους με αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν τις απώλειες από το 2009 και την ακρίβεια - πληθωρισμό, αλλά και τις βασικές μας ανάγκες, που είναι επίσημα 28%. Πρώτος μισθός για όλους 1.560 ευρώ.
• Οχι στα κουπόνια της ντροπής.
• Μισθός στα 950 ευρώ για τους πρωτοπροσλαμβανόμενους και τους ασκούντες πρακτική εξάσκηση.
• Επαναφορά στο Δημόσιο του 13ου και 14ου μισθού, χορήγηση όλων των μισθολογικών κλιμακίων και στις συντάξεις.
• Επαναφορά κατακτήσεων, όπως οι τριετίες συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012-2023, της μετενέργειας, κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών.
• Σταθερός ημερήσιος εργάσιμος χρόνος 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, όπως επιβάλλει το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, καμιά μείωση θέσεων εργασίας, σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
• Οχι στην 6ήμερη εργασία, στις ελαστικές μορφές απασχόλησης, στις συμβάσεις έργου, στα μπλοκάκια, στην απλήρωτη εργασία και στις απλήρωτες υπερωρίες, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
• Αμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς και στα ρεπορτάζ, ιδιαίτερα σε συνθήκες όπως φωτιές, σεισμούς και πλημμύρες με λιγότερες ώρες δουλειάς και εναλλαγή συνεργείων, αλλά και στις εμπόλεμες περιοχές, με ευθύνη της εργοδοσίας.
• Προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
• Οχι στη φίμωση των εργατικών - λαϊκών αγώνων, ενημέρωση από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων.
• Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.
• Ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας μέσα από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Καθολική εφαρμογή του επιδόματος γάμου στο 10%.
• Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του μισθού. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται στα συντάξιμα χρόνια και να υπάρχει πλήρης Κοινωνική Ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ανέργους πληρώνοντας για αυτό κράτος και εργοδοσία.
• Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και για την προστασία του εισοδήματός μας. Κατάργηση του ΦΠΑ και όλων των έμμεσων φόρων σε τρόφιμα, Ενέργεια, άλλα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
• Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση για τα παιδιά μας.
• Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, για όλους, προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία και σύγχρονος ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών σε σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης - θεραπείας - αποκατάστασης. Κέντρα Υγείας με πλήρη κάλυψη προσωπικού και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, με γιατρούς Εργασίας.
• Κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης λαϊκής κατοικίας, όχι στις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς.
• Απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους που οργανώνουν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Να γυρίσουν πίσω όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις που δρουν εκτός συνόρων. Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, να σταματήσει η Ελλάδα να είναι ιμπεριαλιστικό πολεμικό ορμητήριο. Καμιά αλλαγή συνόρων. Οι Παλαιστίνιοι να αποκτήσουν τη δική τους πατρίδα στα εδάφη τους. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.

Αθήνα, 10 Μάρτη 2025

8 Μάρτη 2025: Εμπνεόμαστε από
τους μεγάλους γυναικείους εργατικούς αγώνες,
κλιμακώνουμε τον αγώνα για τη ζωή και το μέλλον μας

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Τη φετινή 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, πιάνουμε το νήμα από τους μεγάλους γυναικείους εργατικούς αγώνες των προηγούμενων χρόνων. Από τις μικρές και μεγάλες μάχες που δίνουν χιλιάδες γυναίκες σαν εμάς, που ζουν και εργάζονται κόντρα στην πολύμορφη βία και καταπίεση, που βιώνουμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας.

Τιμούμε και απλώνουμε το χέρι στις χιλιάδες γυναίκες, που μαζί με τα παιδιά υφίστανται φριχτή βία, εξαθλίωση και τον θάνατο των παιδιών τους, στις συνθήκες των ιμπεριαλιστικών πολέμων, στις πολλαπλές πολεμικές εστίες που «καίνε» σε όλο τον κόσμο.

Τώρα είναι η ώρα να κάνουμε το βήμα και να έχουμε όλες τη συμβολή μας στον αγώνα για τη γυναικεία ισοτιμία, μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, μέσα από το μαχητικό ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα. Γιατί η μάχη για την απελευθέρωση της γυναίκας από κάθε καταπίεση, είναι υπόθεση της εργατικής τάξης, άρα των γυναικών εργαζομένων μαζί με τους άνδρες συντρόφους τους στη ζωή και στον αγώνα και πρέπει να στοχεύει τον καπιταλισμό, το σύστημα που γεννάει και συντηρεί τις ανισότητες και τσακίζει τις ζωές μας.

Σήμερα, τον 21ο αιώνα, υπάρχουν όλες οι επιστημονικές, τεχνολογικές προϋποθέσεις, ώστε όλες:

• Να έχουμε σταθερή εργασία, με σταθερό ωράριο και να απολαμβάνουμε ποιοτικό ελεύθερο χρόνο.
• Να αμειβόμαστε με αξιοπρεπείς μισθούς, που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας.
• Να εργαζόμαστε σε ασφαλείς συνθήκες με μέτρα προστασία της ζωής, της υγείας μας, της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού.
• Να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτική ζωή, για πολιτισμό, ψυχαγωγία, αθλητισμό κ.α
• Να απολαμβάνουμε εμείς και οι οικογένειες μας, δημόσιες και αποκλειστικά δωρεάν κρατικές υπηρεσίες που δικαιούμαστε.
• Να αποφασίζουμε πραγματικά ελεύθερα για την προσωπική μας ζωή και τη δημιουργία οικογένειας.

Αντί για όλα αυτά, βιώνουμε συνεχώς δυσβάστακτα και πολλαπλασιαζόμενα αδιέξοδα.

Για παράδειγμα, στο όνομα της ισότητας, που επικαλούνται η ΕΕ και τα αστικά κόμματα, που την παρουσιάζουν προβάλλοντας την δήθεν ως προτεραιότητα της εποχής μας, ως μονόδρομο, οι γυναίκες καλούμαστε να συνδυάσουμε τις οικογενειακές και επαγγελματικές μας υποχρεώσεις με επιτυχία. Κι όταν δεν το καταφέρνουμε, να νιώθουμε ένοχες και ανίκανες, σαν να είναι ατομική μας ευθύνη και όχι ευθύνη του κοινωνικού συστήματος, μέσα στο οποίο ζούμε, που κατεδαφίζει την Πρόνοια, τη δημόσια Παιδεία, την Υγεία, τα εργασιακά δικαιώματα, τις αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες.

Με μανία ξεσπά η εργοδοτική αυθαιρεσία στην εργαζόμενη μητέρα. Δεν είναι λίγες οι εργαζόμενες που απολύονται επειδή θέλουν να κάνουν παιδί ή αφού κάνουν. Που υπογράφουν ότι αρνούνται την τεκνοποίηση, αλλιώς θα χάσουν τη δουλειά τους. Μητρότητα για την εργοδοσία των ΜΜΕ σημαίνει «υψηλό εργατικό κόστος», ασύμφορο εργατικό δυναμικό σε ένα επάγγελμα, που θέλει τον εργαζόμενο 24/7 «στο πόδι».

Ειδικά στον κλάδο μας η εντατικοποίηση και η πίεση διαλύουν κυριολεκτικά την ψυχική υγεία γυναικών και ανδρών με σοβαρότατες συνέπειες στις ζωές όλων μας.

Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η ανασφάλιστη, απλήρωτη εργασία, τα εξαντλητικά και ανεξέλεγκτα ωράρια για την κάλυψη των ρεπορτάζ ιδιαίτερα σε επικίνδυνες συνθήκες όπως πόλεμοι, αλλά και φωτιές πλημμύρες, σεισμοί και εγκλήματα, όπως αυτό στα Τέμπη, ο διαρκής εκβιασμός με την απειλή της απόλυσης, αποτελούν την καθημερινότητα των εργαζόμενων γυναικών - και όχι μόνο - στα ΜΜΕ.

Πολλές εργαζόμαστε χωρίς ωράριο, όπως και άνδρες συνάδελφοί μας, στο όνομα του κυνηγιού της είδησης, κάτι που μεταξύ άλλων συνθλίβει και τον ελεύθερό μας χρόνο, την προσωπική-οικογενειακή μας ζωή.

Εργαζόμαστε σε ένα χώρο, που συχνά προβάλλει το πρότυπο μιας γυναίκας «μοντέλο», που είναι άκρως καταναλωτικό, μακριά και ενάντια από τις πραγματικές μας ανάγκες, ανησυχίες και αγωνίες. Τα αστικά ΜΜΕ προβάλλουν μια γυναίκα έξω από σωματεία, λαϊκούς φορείς, που έχει απόσταση από το κίνημα. Βρισκόμαστε πολύ συχνά αντιμέτωπες με παρωχημένες αντιλήψεις, σεξιστικές - απρεπείς ακόμα και παρενοχλητικές συμπεριφορές. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποδίδουν την όποια καταξίωση στον εργασιακό χώρο στην εξωτερική εμφάνιση και μόνο.

Την ίδια ώρα, η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων διατηρούν ζωντανό «το θερμοκήπιο» των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, που γεννούν τους δράστες-τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες απροστάτευτες στην πολύμορφη βία. Αυτή η πολιτική κρατάει τις γυναίκες δέσμιες και ανήμπορες να απαλλαχθούν από βίαιες, κακοποιητικές σχέσεις. Οι όποιες νομοθετικές αλλαγές δεν επαρκούν από μόνες τους να αντιμετωπίσουν ριζικά τη βία κατά των γυναικών, όπου τα περιστατικά συνεχώς πληθαίνουν.

Οι ίδιοι που θησαυρίζουν από την εκμετάλλευση όλων των εργαζομένων, είναι οι ίδιοι που θησαυρίζουν - με διάφορους τρόπους - και από τη γυναικεία υπερεκμετάλλευση και καταπίεση. Ειναι αυτοί κράτος εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους, η ΕΕ, που μετρούν τη ζωή μας, τις ανάγκες μας στη λογική κόστους-οφέλους για να μεγαλώνουν τα κέρδη τους. Οργανώνουμε την απάντησή μας απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που γεννά φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά, ανισότητες.

Παλεύουμε για σταθερή και μόνιμη δουλειά, για δημόσια Ασφάλιση, Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, για την προστασία της μητρότητας, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για την απεμπλοκή της Ελλάδας απ' αυτούς, τη στιγμή μάλιστα που το φυτίλι της κλιμάκωσης είναι αναμμένο. Δεν δεχόμαστε η χώρα μας να γίνεται ένα απέραντο ορμητήριο πολέμου, οι φαντάροι να βγαίνουν έξω από τα σύνορα, σε αποστολές που δεν έχουν καμία σχέση με την προστασία του λαού μας. Ούτε να υπηρετούμε το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για να ωφελούνται οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Στεκόμαστε στο πλευρό των λαών που υφίστανται τις συνέπειες των ανταγωνισμών και του πολέμου, που στερούνται τη ζωή, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία τους, που εκτοπίζονται από τον τόπο τους. Στρέφουμε τα βέλη μας ενάντια στην πολεμοκάπηλη ΕΕ, το ΝΑΤΟ και όλες τις κυβερνήσεις που υπηρετούν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.

Γυναίκες και άνδρες ενώνουμε τις φωνές μας για να διεκδικήσουμε ό,τι είναι σύγχρονο και αναγκαίο για τις ζωές μας. Για να πάψουν οι δικές μας ανάγκες να ασφυκτιούν, πρέπει να πάψει το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης να έχει οξυγόνο.

Μάρτης 2025

Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ απαξιώνει την απεργία

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

H πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ (συνδιοίκηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) αποφάσισε την αναβολή της προγραμματισμένης-αποφασισμένης από το Δ.Σ. της Ενωσης 24ωρης απεργίας για την Πέμπτη 6/3/2025 με αίτημα τη διεκδίκηση ΣΣΕ, επικαλούμενη «τις εσωτερικές και διεθνείς εξελίξεις», για τις οποίες χρειάζεται ενημέρωση του κόσμου.

Βεβαίως οι εξελίξεις είναι καθημερινά, ολοένα και πιο κρίσιμες και εις βάρος των εργαζομένων για αυτό και συμμετείχαν ουσιαστικά καθολικά στην απεργία της 28ης Φεβρουαρίου, κατά την οποία η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ αρνήθηκε να αποφασίσει συμμετοχή των δημοσιογράφων, παρά τις διαθέσεις των συναδέλφων, με την Ενωση να συντάσσεται με την εργοδοσία και την κυβέρνηση.

Επί μήνες αρνούνταν να συζητήσουν στις συνεδριάσεις του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ το θέμα της ΣΣΕ, υπακούοντας πλήρως στις εντολές των αφεντικών, χωρίς να ενημερώσουν και να οργανώσουν τον κλάδο, ώστε να υπάρξουν διεκδικήσεις και αγώνας με κλιμάκωση, πραγματοποιώντας ουσιαστικά ελάχιστες συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς, χωρίς πλαίσιο αιτημάτων. Αφού έκλεισαν τα αυτιά στις φωνές των συναδέλφων, που ζητούν κλιμάκωση των απεργιακών κινητοποιήσεων,τα μέλη της πλειοψηφίας του ΔΣ υπονομεύουν τώρα και την 24ωρη απεργία, που αποφάσισαν μετά από πιέσεις.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Τα αιτήματά μας για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς μας, που να καλύπτουν τις απώλειες και να ικανοποιούν τις ανάγκες μας, για καλυτέρευση των όρων και συνθηκών εργασίας μας, για σταθερή δουλειά για όλους με 35ωρο-7ωρο-5νθήμερο, για σταμάτημα της εντατικοποίησης και συνθήκες υγείας και ασφάλειας, είναι δίκαια!

Από τη στιγμή που δεν βρίσκουν ευήκοα ώτα από την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, έχει έρθει ή ώρα να πάρουμε την υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα στα χέρια μας, με επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλειάς, απαιτώντας κλιμάκωση των κινητοποιήσεων σε κοινό μέτωπο με τους υπόλοιπους συναδέλφους στα ΜΜΕ, τεχνικούς, διοικητικούς και φωτορεπόρτερ.

Αθήνα, 5 Μάρτη 2025

Κάλεσμα συμμετοχής στα συλλαλητήρια των Συνδικάτων
την Τετάρτη 5 Μάρτη, ώρα 19.00 μ.μ., στο Σύνταγμα

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Εμείς οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί υπάλληλοι και φωτορεπόρτερ που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ καλούμε το σύνολο των συναδέλφων μας στον κλάδο σε μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια των Συνδικάτων και Εργατικών Κέντρων, της Τετάρτης 5 Μάρτη, συνεχίζοντας να βροντοφωνάζουμε ότι θα είμαστε για όσο χρειαστεί η φωνή όλων των νεκρών, οτι με τον αγώνα μας και μόνο θα κερδηθεί το δίκιο.

Για άλλη μιά φορά καταγγέλλουμε την κυβέρνηση και τις δυνάμεις καταστολής που στο στημένο κλεφτοπόλεμο με τους πάντα "γνωστούς", μας στέρησαν το οξυγόνο με τα χημικά , ενώ δεν δίστασαν να ανοίξουν κεφάλια συναδέλφων μας φωτορεπόρτερ βάζοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Δεν μας φοβίζουν και δεν θα καταφέρουν να επιβάλουν κλίμα τρομοκρατίας στους εργαζόμενους τον λαό και τη νεολαία.

Δυναμώνουμε τον αγώνα μας απέναντι στην πολιτική που γεννάει καθημερινά μικρά και μεγάλα «Τέμπη», δυναμώνουμε τον αγώνα για την ζωή μας. Οι τεράστιες απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, απέδειξαν για άλλη μιά φορά τη μεγάλη δύναμη του αγωνιζόμενου με αποφασιστικότητα λαού, την δυνατότητα των ανθρώπων να γράφουν ιστορία για το άνθρωπο, παραμερίζοντας όσους συντάσσονται με το δίκαιο του κέρδους και τα συμφέροντα των αφεντικών.

Παλεύουμε για το μέλλον που έχουν ανάγκη τα παιδιά μας, για μια ζωή χωρίς τα«καθημερινά Τέμπη» που τσακίζουν τα όνειρά τους.Οταν ο λαός ενώνεται, οργανώνεται και φωνάζει δυνατά για το δίκιο του, πανικοβάλλει όλους αυτούς που στηρίζουν το σύστημα του κέρδους εις βάρος των αναγκών και της ζωής των πολλών.

Κεφάλαιο, ΕΕ, κυβερνήσεις και κόμματα του ευρωμονόδρομου φοβούνται τον ενωμένο και οργανωμένο λαό που επιλέγει να βαδίσει στο δρόμο του αγώνα, γιατί γνωρίζουν καλά ότι όποτε ο λαός βρέθηκε στο προσκήνιο της ιστορίας με πείσμα, αποφασιστικότητα, οργανωμένα και μαζικά, όλοι αυτοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα τους.

Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας, μέχρι το τέλος, απέναντι στην πολιτική και το σύστημα που εγκληματούν σε βάρος της ζωής και των ονείρων των παιδιών μας.

Οξυγόνο είναι ο αγώνας μας για να κάνουμε το δίκιο μας πραγματικότητα!

Ολοι στο Συλλαλητήριο την Τετάρτη 5 Μάρτη στο Σύνταγμα, 19.00 μ.μ.

Προσυγκέντρωση στα Προπύλαια στις 18.30 μ.μ.