Με αφορμή την εργοδοτική απόφαση
του Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ
που «βγάζει λάδι» ένα αφεντικό για απολύσεις δημοσιογράφων

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Το Πρωτοβάθμις Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ με πρόσφατη, κατά πλειοψηφία, απόφασή του έκρινε «πειθαρχικά μη ελεγκτέο», εκδότη για την εκδικητική απόλυση δύο συναδέλφων δημοσιογράφων από την εφημερίδα Documento και την ιστοσελίδα «Κουτί της Πανδώρας» αντίστοιχα.

Ο συνάδελφος από το Documento διετέλεσε επί 8 χρόνια εκπρόσωπος των δημοσιογράφων της εφημερίδας και είχε πρωτοστατήσει στη διεκδίκηση μισθολογικών αυξήσεων και άλλων δικαιωμάτων για όλους τους συναδέλφους του δίνοντας αγώνα και για τη καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας τους, ενώ εναντιώθηκε στην εντατικοποίηση.

Η συναδέλφισσα από το «Κουτί της Πανδώρας» απολύθηκε επειδή ...τόλμησε να κάνει ερωτήσεις και να υπερασπιστεί τον συνάδελφο από την εφημερίδα.

Με την απόφασή του, αυτή, το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ θωρακίζει ακόμα περισσότερο την εργοδοσία, συνολικά, η οποία σε όλα τα «μαγαζιά» στρέφεται εναντίον κάθε εργαζόμενου που ξεπερνώντας φόβο και απειλές, σηκώνει κεφάλι και μαζί με όλους τους εργαζόμενους διεκδικούν τα δικαιώματά τους και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Η τεκμηρίωση της πλειοψηφίας του πειθαρχικού οργάνου μιας υποτίθεται συνδικαλιστικής Ενωσης όπως η ΕΣΗΕΑ για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων συναγωνίζεται τα αστικά δικαστήρια που ανάμεσα στις αντεργατικές πολιτικές όπως οι απολύσεις και η απώλεια θέσεων εργασίας και μισθού του εργαζόμενου που τον πετούν στις στρατιές των ανέργων, τάσσονται φυσικά με την εργοδοσία. Να τι λέει στην απόφασή του το Πειθαρχικό:

«Οι αντιπαραθέσεις, τόσο του συν. Α. Λ., όσο και της Ε. Τ. κατά του Κ. Β., με το σκεπτικό ότι απολύθηκαν για λόγους εκδικητικούς -ο συν. Λ. υπήρξε εκπρόσωπος των εργαζομένων - δεν τεκμηριώθηκαν από τις μαρτυρικές καταθέσεις.

Επιπλέον οι καταγγελίες, τόσο των θιγόμενων, όσο και των μαρτύρων τους περί "εκδικητικής απόλυσης λόγω συνδικαλισμού", δεν κατάφεραν να πείσουν τα περισσότερα από τα μέλη του Συμβουλίου, για την ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου στοχοποίησης.

Κρίνοντας την ιδιότητα του συν. Β., ως Διευθυντής και Εκδότης, έχει το δικαίωμα εφόσον ικανοποιήσει τα νόμιμα εργασιακά δικαιώματα (αποζημιώσεις κ.λ,π) να προβεί σε απολύσεις. Από τις καταθέσεις των μαρτύρων και των δύο πλευρών πληροφορηθήκαμε ότι ως προς τις εργασιακές υποχρεώσεις η εργοδοσία τήρησε όλες τις προβλεπόμενες διατάξεις. Ο συν. Α.Λ και η συν. Ε.Τ αποζημιώθηκαν κανονικά, όπως και όλες οι προηγούμενες απολύσεις που είχαν γίνει από την ίδια εταιρεία.

Επιπλέον, όπως τονίστηκε, επίσης από όλους τους μάρτυρες, η εταιρεία του συν. Κ. Β. είναι απόλυτα εντάξει ως προς τις οικονομικές υποχρεώσεις, τόσο προς τους εργαζόμενους όσο και προς τα ταμεία της Ενώσεώς μας.

Επισημαίνουμε επίσης ότι ο συν. Β., ως εκδότης, αποζημίωσε κανονικά τους δύο απολυμένους συναδέλφους και συνεπώς δεν υφίσταται θέμα παράβασης δικαιωμάτων.

Οι καταθέσεις των μαρτύρων, τόσο της μίας πλευράς όσο και της άλλης δεν κατάφεραν να ανατρέψουν το Διευθυντικό δικαίωμα της επιλογής εργαζομένων, το οποίο παραμένει ισχυρό και συχνά δικαιολογημένο.

Επισημαίνουμε επίσης ότι ο συν. Β., ως εκδότης, αποζημίωσε κανονικά τους δύο απολυμένους συναδέλφους και συνεπώς δεν υφίσταται θέμα παράβασης δικαιωμάτων».

Τι λέει εδώ η πλειοψηφία του πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ; Οτι τα αφεντικά μπορούν να απολύουν, να στέλνουν στην ανεργία εργαζόμενους και μάλιστα συνεπείς στη δουλειά τους ώστε να τους χρεώνουν την υπευθυνότητα στο τμήμα που εργάζονται, αρκεί να τους αποζημιώνουν, έχοντας και την καλή μαρτυρία ότι πληρώνουν γενικά τους εργαζόμενους τους. Αυτό δα έλειπε να μην τους πληρώνουν κιόλας...

Επίσης ο εργαζόμενος που εκπροσωπεί τους συναδέλφους του σε συνδικαλιστικό όργανο της ΕΣΗΕΑ όπως το Μεικτό μετά από εκλογές είναι αρεστός στην εργοδοσία εφόσον «πάει με τα νερά της» αν διεκδικεί λύσεις στα προβλήματά τους τότε είναι εχθρός και απολύεται. Από ένα αφεντικό που είναι ταυτόχρονα μέλος της ΕΣΗΕΑ! και για το οποίο η πλειοψηφία του Πειθαρχικού δεν παίρνει θέση να βγει εκτός ΕΣΗΕΑ γιατί δε γίνεται εργοδότες και εργαζόμενοι να είναι στο ίδιο συνδικαλιστικό όργανο. Λέει στην απόφασή του:

«Ως προς την άλλη ιδιότητα του συναδέλφου, ως μέλος της Ενώσεως μας, παρά το ότι εμπίπτει στο ασυμβίβαστο μέλους-εκδότη, είναι θέμα του Διοικητικού Συμβουλίου και πρέπει να λυθεί το συντομότερο». Η πλειοψηφία του Πειθαρχικού δεν έχει γνώμη; Εχει αλλά είναι υπέρ των εργοδοτών.

Το γεγονός ότι «οι καταθέσεις των μαρτύρων, τόσο της μίας πλευράς όσο και της άλλης δεν κατάφεραν να ανατρέψουν το διευθυντικό δικαίωμα της επιλογής εργαζομένων, το οποίο παραμένει ισχυρό και συχνά δικαιολογημένο», ως επιχείρημα της πλειοψηφίας του πειθαρχικού δείχνει ότι είναι εργοδοτικότεροι των εργοδοτών και άρα επικίνδυνοι για τα συμφέροντα των συναδέλφων δημοσιογράφων όπως άλλωστε και η εργοδοτική κυβερνητική πελειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Η απόφαση αυτή του Πειθαρχικού δεν είναι ξεκομμένη από την γενική κατεύθυνση της κυβερνητικής-εργοδοτικής πλειοψηφίας (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ.

Μιας πλειοψηφίας που εξακολουθεί να έχει ως μέλη του σωματείου ιδιοκτήτες και διευθυντικά στελέχη ΜΜΕ, που έχει επιλέξει να «μην κουνιέται φύλλο» σε ό,τι αφορά την οργάνωση διεκδικητικού αγώνα για ΣΣΕ που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας, μιας πλειοψηφίας που δεν έχει πει λέξη για το νομοσχέδιο-έκτρωμα που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση για 13 ώρες δουλειά τη μέρα.

Πρόκειται για μια πλειοψηφία που έχει επιλέξει «να τα βρει» με τα αφεντικά και τις κυβερνήσεις σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ.

Η απόφαση της πλειοψηφίας του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ, «κουμπώνει» με όλο το αντεργατικό πλαίσιο των αστικών κυβερνήσεων και αποκαλύπτει τον ρόλο του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού που αντιμετωπίζει αφεντικά και εργαζόμενους ως «εταίρους», ως «οικογένεια».

Αλλωστε και η ίδια η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ με σημαιοφόρο την «αριστερή» πτέρυγα του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδιαλισμού, επιτίθεται στα δικαιώματα των εργαζομένων στην ίδια την ΕΣΗΕΑ με περικοπές μισθών για να «σωθεί το σωματείο», γράφοντας την ίδια ώρα «στο χιόνι» τα χρωστούμενα από τα αφεντικά.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Η κατεύθυνση της κυβερνητικής-εργοδοτικής πλειοψηφίας στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και κατ' επέκταση και η απόφαση του Πειθαρχικού, που θωρακίζει τα αφεντικά συμβαίνει στο πλαίσιο ιδιαίτερα επικίνδυνων εξελίξεων για το λαό και τη χώρα, εξελίξεων στις οποίες τα αστικά ΜΜΕ ήδη παίζουν ιδιαίτερο ρόλο.

Με «γραμμή» των αφεντικών τα αστικά ΜΜΕ «βάζουν πλάτη» στη στροφή στην πολεμική οικονομία, στο όνομα της οποίας θα τσακιστούν όσες κατακτήσεις των εργαζομένων έχουν απομείνει, θάβουν και συκοφαντούν τους εργατικούς αγώνες, ξεπλένουν το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, «πίνουν νερό» στο όνομα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Πρόκειται για τα ίδια ΜΜΕ που την ίδια στιγμή δίνουν άπλετο χώρο σε φωνές που ρίχνουν λάσπη στον Παλαιστινιακό λαό, και προτείνουν να ανοίξουν η Γυάρος και η Μακρόνησος, καθώς και άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης για πρόσφυγες και μετανάστες. Φωνές που προτείνουν να εφαρμοστεί άγρια καταστολή σε όσους διαδηλώνουν την αλληλεγγύη τους στους Παλαιστίνιους,σε όσους αγωνίζονται και διεκδικούν.

Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για όλα αυτά δεν έχει ακούσει και δεν έχει δει ...τίποτα!!! Στο όνομα της «ελευθερίας της άποψης» αφήνει να χύνεται καθημερινά δηλητήριο...

Γία να προχωρήσουν όλα αυτά, όμως, προϋπόθεση είναι ο ακόμα ασφυκτικότερος έλεγχος της ενημέρωσης, η φίμωση κάθε τίμιου εργαζόμενου στα ΜΜΕ που σηκώνει κεφάλι, η τρομοκράτηση των νέων συναδέλφων που προβληματίζονται.

Η ΕΣΗΕΑ και το Πειθαρχικό της απαντούν υπερασπιζόμενοι το «διευθυντικό δικαίωμα» του αφεντικού, δηλαδή τη δυνατότητά του να απολύει, όποιον θέλει, αρκεί να καταβάλλει τη νόμιμη αποζημίωση.

Αυτό είναι το «κλείσιμο του ματιού» της απόφασης του Πειθαρχικού στα αφεντικά.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Για μιά ακόμη φορά αποδεικνύεται στην πράξη ότι εκδότες και διευθυντικά στελέχη δεν μπορούν και δεν πρέπει να είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ αφού είτε είναι εργοδότες ή αποτελούν τα εργοδοτικά επιτελεία των ΜΜΕ. Επομένως τα συμφέροντά τους είναι ξένα και αντίθετα με αυτά των εργαζομένων δημοσιογράφων.

Αποδεικνύεται ότι μόνη «ασπίδα» για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, είναι η οργάνωση του αγώνα τους «από τα κάτω» σε κάθε χώρο δουλειάς, η αγωνιστική επαγρύπνηση ενάντια στις αντεργατικές πρακτικές των αφεντικών.

Αποδεικνύεται ότι η θέση των εργαζομένων στα ΜΜΕ είναι η συμπόρευσή τους με το ταξικό-εργατικό κίνημα ενάντια στους αντιλαϊκούς-αντεργατικούς νόμους, ενάντια στην εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που σέρνουν το λαό στον όλεθρο.

Στο δρόμο αυτό οι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, φωτορεπόρτερ, διοικητικοί δεν είναι μόνοι τους. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι θα είναι στο πλευρό τους.

Ιούλης 2025

---

 

 

 

 

Με τον αγώνα μας να τσακίσουμε
το νομοσχέδιο-γκιλοτίνα κυβέρνησης εργοδοσίας
για 13ωρη ημερήσια δουλειά

Με επιχειρήματα μιας προκλητικής και παραπλανητικής προπαγάνδας η υπουργός Εργασίας Ν. Κεραμέως προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι το νομοσχέδιο που έχει ετοιμάσει, ένα προσχέδιο του οποίου παρουσίασε, που διευρύνει τη δυνατότητα εφαρμογής της 13ωρης εργασίας σε μία επιχείρηση, επιβάλλει υπερωρίες στην εκ περιτροπής εργασίας, αυξάνει το χρονικό διάστημα εφαρμογής 10ωρης - 4ήμερης εργασίας στους 12 μήνες και σπάει σε πολλά τμήματα την καλοκαιρινή άδεια, «είναι για το καλό τους».

Αλλά και αυτό το νομοσχέδιο, όπως και όλοι οι μέχρι σήμερα νόμοι για τον εργάσιμο χρόνο που έφεραν οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, είναι «κομμένο και ραμμένο» στις απαιτήσεις της εργοδοσίας και στηρίζεται στην ευρωενωσιακή Οδηγία 88 του 2003 (2003/88/ΕΚ). Πρόκειται για την ευρωενωσιακή οδηγία για τον εργάσιμο χρόνο που έχει δημιουργήσει ένα πολύπλοκο σύστημα ευέλικτης οργάνωσής του, που αυξάνει στο έπακρο το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων και διευκολύνει τους εργοδότες να απασχολούν τους εργαζόμενους από λίγες ώρες τη μέρα έως και 78 ώρες τη βδομάδα, μέχρι και 12 μέρες συνεχούς εργασίας.

Η ευελιξία έρχεται να εφαρμοστεί στην εργασία μας ανάλογα με τις απαιτήσεις της εργοδοσίας. Στη δουλειά των εργαζομένων στα ΜΜΕ εφαρμόζεται ήδη όπως για παράδειγμα η εργασική λογική που θέλει τα συνεργεία δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερς, εικονοληπτών, να εργάζονται σε ρεπορτάζ για φωτιές, πλημμύρες, σεισμούς, άλλες φυσικές καταστροφές, πολεμικές συνθήκες, 10ωρα και 15ωρα, εντατικά χωρίς ανάσα με χίλιους δυο κινδύνους για τον ανθρώπινο οργανισμό σε τέτοιες συνθήκες μέχρι και για τη ζωή μας ακόμη. Η' στη λογική ότι ένα θέμα που βγήκε μετά το τέλος της δουλειάς μας, να μας κρατά παραπάνω ώρες γιατί εξελίσσεται για όσο χρόνο αποφασίσει το Μέσο που εργαζόμαστε και μάλιστα η δουλειά αυτή είναι απλήρωτη. Αυτό το ζήτημα της παραπάνω απλήρωτης δουλειάς έρχεται να νομοθετήσει η κυβέρνηση παρά τους ως τώρα νόμους για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου με 10ωρη δουλειά χωρίς πληρωμή υπερωριών.

Αυτή η πραγματικότητα παρουσιάζεται ως διευκόλυνση των εργαζομένων και της εργοδοσίας, από την υπουργό Εργασίας, όταν ήδη η υπουργός, η κυβέρνηση δηλαδή, μιλά ήδη για 48ωρη δουλειά τη βδομάδα όταν εμείς δουλεύουμε 40ωρο. Δίνει δώρο στην εργοδοσία 8 ώρες δουλειάς δικής μας που θα είναι απλήρωτη. Αρα για τους εργαζόμενους επιβάλλεται τουλάχιστον 48 ώρες δουλειάς τη βδομάδα χωρίς αλλαγή μισθού και ταυτόχρονα μπορεί να αυξάνεται μέχρι και τις 78 ανάλογα με τις απαιτήσεις της εργοδοσίας. Αρα το ν/σ ενισχύει τους εργοδότες και κλέβει τους εργαζόμενους. Ηδη έχει επιβληθεί σε πολλά ΜΜΕ το 6ημερο.

Βεβαίως η κυβέρνηση μιλά για συναίνεση του εργαζόμενου σε σχέση με την παραπάνω δουλειά, αλλά ποιος μπορεί να αντισταθεί όταν υπάρχει η απειλή της απόλυσης;

Αυτή η εργασιακή πραγματικότητα της ευελιξίας που επιβάλλεται στηρίζεται τάχα και στην τεχνολογία που κάνει τη δουλειά πιο ξεκούραστη. Αλλά η τεχνολογία αντί να γίνεται ευλογία με μείωση του καθημερινού εργάσιμου χρόνου και μείωση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης παράγοντες που συμβάλλουν να έχουμε όλοι δουλειά, γίνεται κόλαση με ολοένα λιγότερους εργαζόμενους, περισσότερους ανέργους, αύξηση και εντατικοποίηση μέχρι εξάντλησης του ανθρώπινου οργανισμού από τη δουλειά. Οπως επίσης και τον ελεύθερο χρόνο για ύπνο, ανάπαυση, ψυχαγωγία, κοινωνική δραστηριότητα, κλπ, να είναι μόλις 11 ώρες το 24ωρο. Ούτε οικογένεια, ούτε παιδιά, ούτε φίλους, και ταυτόχρονα μόνιμες βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό και θάνατο πριν κάν φτάσουμε στη σύνταξη.

Θα πει κάποιος ότι και τώρα μας αναγκάζουν να δουλεύουμε τέτοια ωράρια καθημερινά για να τα βγάλουμε πέρα σε δύο και τρία ΜΜΕ.Αυτή την πραγματικότητα μας έχουν δημιουργήσει. Πρώτα μας εξαναγκάζουν να το κάνουμε και μετά το νομοθετούν σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, και αυτών που είναι ιδιοκτήτες ΜΜΕ.

Η ευρωενωσιακή Οδηγία 88 του 2003 (2003/88/ΕΚ) πάνω στην οποία στηρίζεται ο νόμος - γκιλοτίνα που έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση αναφέρει και «παρεκκλίσεις», που βάζουν τους εργαζόμενους στα άδυτα της κόλασης, καθώς επιβεβαιώνεται ακόμα μια φορά ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες».

Μια από τις πιο βασικές «παρεκκλίσεις» είναι να μπορούν οι εργοδότες να απαιτήσουν από τους εργαζόμενους να δουλέψουν πάνω από 48 ώρες τη βδομάδα με όριο τις 78 ώρες!

Για να συγκαλύψουν αυτή τη βαρβαρότητα, τη βαφτίζουν «εθελούσια εξαίρεση», όπως κάνει και η Κεραμέως και ισχυρίζονται ότι οι εργαζόμενοι θέλουν από μόνοι τους να δουλέψουν παραπάνω από 48 ώρες τη βδομάδα!

Πρόκειται για τη λεγόμενη ρήτρα αυτοεξαίρεσης (opt out) που φέρνει τον εργαζόμενο μόνο του ενώπιον του εργοδότη και τον αναγκάζει με τον φόβο της απόλυσης ή άλλης δυσμενούς μεταχείρισης να δεχθεί να δουλέψει εξαντλητικά. Διευκρινίζεται δε πως για τέτοιου είδους «συμφωνίες» απαιτείται η «ρητή συναίνεση» του εργαζόμενου, αλλά η Ερμηνευτική Ανακοίνωση επίσης ξεκαθαρίζει ότι «η Οδηγία δεν απαιτεί ρητώς να είναι έγγραφη η συναίνεση του εργαζόμενου».

Καθώς οι «παρεκκλίσεις» επιτρέπονται στις περισσότερες δραστηριότητες, ουσιαστικά γίνονται κι αυτές «κανονικότητα». Ετσι, «παρεκκλίσεις» επιτρέπονται σε δραστηριότητες ανοικτής θάλασσας, φύλαξης, επίβλεψης, υπηρεσίες σχετικές με την υποδοχή, τη νοσηλεία ή/και την περίθαλψη, σε λιμάνια και αερολιμένες, σε υπηρεσίες Τύπου, ραδιοφωνίας, τηλεόρασης, κινηματογράφου, ταχυδρομείων, τηλεπικοινωνιών, υπηρεσίες ασθενοφόρων, πυροσβεστικές υπηρεσίες, πολιτική άμυνα, παραγωγής, μεταφοράς και διανομής φωταερίου, ύδατος, ηλεκτρισμού, αποκομιδής οικιακών απορριμμάτων, σε βιομηχανίες όπου είναι αδύνατο να διακοπεί η εργασία για τεχνικούς λόγους, στη γεωργία, στη μεταφορά επιβατών, στον τουρισμό, στα ταχυδρομεία, στους σιδηρόδρομους κ.ά.

Ενα από τα χειρότερα δηλητήρια με τα οποία αφεντικά και κυβερνητικός-εργοδοτικός συνδικαλισμός ποτίζουν, επί χρόνια, τη συνείδηση των εργαζομένων στα ΜΜΕ είναι ότι «έτσι είναι η δική μας δουλειά, δεν έχει ωράριο», δηλαδή εντατική δουλειά ατελείωτων ωρών με αντίξοες συνθήκες, ατομικές συμβάσεις, τσακισμένα δικαιώματα και τον κάθε εργαζόμενο μόνο του απέναντι στον εργοδότη.

Γι' αυτό είναι πολύ επικίνδυνη η παγίδα του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδιαλισμού να «σπάει» την ΣΣΕ σε «μισθολογικά» και «θεσμικά», όπου στα «θεσμικά» περιλαμβάνει τον χρόνο εργασίας.

Γι' αυτό είναι κατάπτυστη η θέση, ιδιαίτερα των συνδικαλιστών του «όλου» ΣΥΡΙΖΑ για υπογραφή ΣΣΕ «έστω και όπως είναι τώρα η κατάσταση στα ΜΜΕ».

Δεν είναι όμως έτσι. Οι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, φωτορεπόρτερ, είναι άνθρωποι με όρια αντοχής και πολλές ανάγκες και δεν είμαστε διατεθειμένοι να πεθαίνουμε στη δουλειά και να μειώνεται το όριο ζωής μας να παθαίνουμε μόνιμες ασθένειες, βλάβες του οργανισμού από το εργασιακό τσάκισμα για να παράγουμε «περιεχόμενο» για τα ΜΜΕ των αφεντικών.

«Περιεχόμενο», μάλιστα, με το οποίο κάτω από την πίεση αφεντικών και διευθυντών, επιχειρούν να πείσουν τους υπόλοιπους εργαζόμενους ότι το τσάκισμα της ζωής τους είναι «για το καλό τους».

«Περιεχόμενο» που κάθε λέξη του, στρέφεται και ενάντια στη δική μας ζωή.

Συναδέλφισσες συνάδελφοι

Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί, φωτορεπόρτερ, διοικητικοί που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ σε επαγρύπνηση και σε αγωνιστική πανστρατιά με το ταξικό εργατικό κίνημα για να καταφέρουμε να μην προφτάσει να γεννηθεί ένα τέτοιο τερατούργημα αργού θανάτου της ζωής μας που ετοιμάζεται να καταθέσει η κυβέρνηση, κατασκευασμένο από την ίδια και την εργοδοσία.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση του αγώνα γυρίζοντας την πλάτη στις συμβιβασμένες πλειοψηφίες. Να στείλουμε από τα κάτω μήνυμα στις πλειοψηφίες των Ενώσεων για κοινό αγώνα με όλη την εργατική τάξη

Δηλώνουμε ότι «Δεν πρόκειται να δεχτούμε να δουλεύουμε μέχρι εξόντωσης για να ζουν καλά τα αφεντικά.

Χρειάζεται ακόμη κλιμάκωση του αγώνα για ΣΣΕ και οι προτάσεις μας καθώς και άλλες σκέψεις από συναδέλφους, που μπορούν να ακουστούν και να συζητηθούν, να αποφασιστούν σε γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο, χρειάζεται να τα οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι από τα κάτω.

Ο ημερήσιος χρόνος δουλειάς 35ωρο-7ωρο-5νθήμερο να είναι ενταγμένος στην ΣΣΕ μαζί με όλες τις άλλες διεκδικήσεις μας για αυξήσεις σε μισθούς, επαναφορά των ωριμάνσεων κλπ.

Προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μην τολμήσει να φέρει αυτό το αντεργατικό έκτρωμα!

Ιούλης 2025

 

 

---

 

 

 

 

Αναγκαία η συνέχεια και η κλιμάκωση του αγώνα
για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

Συναδέλφισσες συνάδελφοι

Μετά από τις δύο 24ωρες απεργίες που κήρυξε το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, γεννιέται σε όλους μας το ερώτημα. Πως συνεχίζουμε; Θα κλιμακωθεί η αγωνιστική διεκδίκηση;

'Η θα μένουμε στην αδράνεια στο όνομα των υποσχέσεων των εργοδοτικών οργανώσεων ΕΙΤΗΣΕ και ΕΙΗΕΑ για συναντήσεις με την ΕΣΗΕΑ χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα;

Θα αφήσουμε να κυριαρχεί ανενόχλητη η άρνηση και η κοροϊδία της εργοδοσίας για υπογραφή ΣΣΕ; Οπως και η επιταγή της που επιβάλλεται μέσω των διευθυντικών στελεχών με εντατικοποιημένες συνθήκες δουλειάς που "χτυπούν κόκκινο" στο όνομα των κρίσιμων εξελίξεων, τις οποίες θέλουν να παρουσιάζουν με βάση τα συμφέροντά τους;

'Η θα απαντήσουμε στην εργοδοσία με την αγωνιστική δύναμη των ανθρώπων που χωρίς αυτούς δεν μπορεί να υπάρξει ενημέρωση;

Θα αφήσουμε στο απυρόβλητο την αντεργατική και φιλοεργοδοτική κυβέρνηση αναμένοντας την απάντησή της σε μια επιστολή της πλειοψηφίας του ΔΣ όταν γνωρίζουμε ότι δίνει απραγματοποίητες υποσχέσεις;

Η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) κλείνει τα αυτιά στις φωνές των εργαζόμενων δημοσιογράφων και στα δίκαια αιτήματα για την διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες και με ωράρια ανθρώπινα και όχι εξοντωτικά, όπως εκφράστηκε στις συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και καταγράφεται μέσα από τη μεγάλη συμμετοχή στις 24ωρες απεργίες.

Στις οποίες δεν έκαναν το παραμικρό για την οργάνωση συγκέντρωσης και πορείας των συναδέλφων στα υπουργεία και στα γραφεία των εργοδοτικών Ενώσεων.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Στις συνεδριάσεις του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στις παρεμβάσεις της η "Δημοσιογραφική Συνεργασία" θέτει συνεχώς θέμα να αποφασιστεί κλιμάκωση του αγώνα που σημαίνει εντατική προετοιμασία μέσω των συνελεύσεων στους χώρους δουλειάς και την οργάνωσή τους από κοινού του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και του Μεικτού χωρίς την παρουσία διευθυντικών στελεχών.

Με παραστάσεις στα υπουργεία Τύπου και Εργασίας και συγκεντρώσεις πανδημοσιογραφικές, βάζοντας μπροστά τις τεράστιες ευθύνες τους για τη μη υπογραφή ΣΣΕ με εφαρμογή μνημονιακών νόμων. Με παραστάσεις σε κάθε εργοδότη, ακόμη και με συγκεντρώσεις που να συνοδεύονται από στάσεις εργασίας και συμμετοχή όλων των εργαζομένων έξω από τα γραφεία των επιχειρηματικών ομίλων ιδιοκτητών ΜΜΕ.

Με συγκεντρώσεις έξω από τα γραφεία των εργοδοτικών Ενώσεων.

Και όλα αυτά να γίνονται μετά από αποφάσεις των ίδιων των εργαζόμενων δημοσιογράφων. Με απολογισμό μετά από κάθε ενέργεια και αποφάσεις για τις επόμενες κινήσεις που θα καταλήγουν και σε απεργιακές κινητοποιήσεις.

Ολα αυτά δηλαδή, που θα έπρεπε χρόνια τώρα να οργανώνει το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και δεν το έκανε γιατί δεν θέλει να εναντιωθεί στον πραγματικό αντίπαλό μας την εργοδοσία, το κράτος και τις κυβερνήσεις. Που δεν θέλει τη διεκδίκηση των συμφερόντων μας και μάλιστα με εμάς στο αγωνιστικό προσκήνιο.

Ολα τα παραπάνω αποτελούν εμπειρία από τις διεκδικήσεις ΣΣΕ πολλών εργατικών σωματείων, κλαδικών και επιχειρησιακών που υπέγραψαν ΣΣΕ, μετά από πολύμηνες μάχες με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων από τους χώρους δουλειάς και δικές τους αποφάσεις σε συνελεύσεις τους, με δικές τους επιτροπές αγώνα κλπ.

Τι απαντούν στις παρεμβάσεις της "Δημοσιογραφικής Συνεργασίας" τα μέλη της πλειοψηφίας;

Αρνούνται να συζητούν το θέμα "επειδή δεν υπάρχουν νεότερα από τις εργοδοτικές οργανώσεις", παίζοντας ουσιαστικά το παιχνίδι τους στο γήπεδό τους.

Κάνουν τα στραβά μάτια στους ιδιοκτήτες των καναλιών που δηλώνουν πως δεν συζητούν για ΣΣΕ μέχρι το 2028 και φτάνουν στο σημείο να δικαιολογούν την αδιαλλαξία των ιδιοκτητών των εφημερίδων με επιχείρημα ότι δεν έχουν μεγάλα κέρδη.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι παρατάξεις της Νέας ΕΣΗΕΑ και της ΚΕΔ που μακριά από την ουσιαστική συζήτηση του θέματος, με άσφαιρες αντιπαραθέσεις στα ΔΣ πετούν την μπάλα στην εξέδρα, τη γνωστή μέθοδο αποπροσανατολισμού που βγάζει από το κάδρο τους εργοδότες και θάβει τα συμφέροντα των εργαζομενων, ενώ οι συνδικαλιστικές αυτές παρατάξεις απείχαν από όλες τις συνελευσεις και τις απεργιακές συγκεντρώσεις.

Αυτός είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός που μπαίνει εμπόδιο στις διεκδικήσεις μας. Αυτός που συνεννοείται μόνο με τα αφεντικά αντί να οργανώνει αγώνες για αξιοπρεπείς μισθούς και για την καλυτέρευση των όρων εργασίας των εργαζόμενων τους οποίους υποτίθεται υπηρετούν.

Συναδέλφισσες συνάδελφοι

Η "Δημοσιογραφική Συνεργασία" και οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ καλούμε τους δημοσιογράφους σε συμπόρευση με τους συναδέλφους τεχνικούς και τους διοικητικούς για να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση του αγώνα γυρίζοντας την πλάτη στις συμβιβασμένες πλειοψηφίες.

Ολα όσα προτείνουμε για την κλιμάκωση καθώς και άλλες σκέψεις από συναδέλφους, που μπορούν να ακουστούν και να συζητηθούν, να αποφασιστούν σε γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο, χρειάζεται να τα οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι από τα κάτω με τη συμβολή του μεικτού που θα πλαισιωθεί και με άλλες συναδέλφισσες ή συναδέλφους κάθε Μέσου αποτελώντας επιτροπή των εργαζομένων.

Οι προτάσεις μας για ΣΣΕ σας είναι γνωστές αλλά τις επαναλμβάνουμε για άλλη μιά φορά :

Παλεύουμε για την υπογραφή νέας ΣΣΕ με:

• Αύξηση μισθών τουλάχιστον στο 28%, για την πλήρη ανάκτηση των απωλειών από τις περικοπές της τελευταίας 15ετιας και τον πληθωρισμό, που «ροκανίζει» τους σημερινούς μισθούς. Την ίδια στιγμή η πλειοψηφία των Ενώσεων «διεκδικούν» αυξήσεις μόλις 10%.
• Σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο 7ωρο-35ωρο-5νθήμερο, κατάργηση της εργασίας με μπλοκάκι και κάθε άλλης ευέλικτης μορφής δουλειά, όπως συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλπ.
• Πρώτο κατώτατο μισθό 1.560 ευρώ (μεικτά) λέμε εμείς συν τις προσαυξήσεις από τριετίες, επιδόματα κ.α, την ίδια στιγμή που ζητάνε εισαγωγικό μισθό μόλις 1.250 ευρώ, πρακτικά περίπου ένα 1000ρικο.
• Ζητάμε ειδική ασφαλιστική κάλυψη στα μέτωπα του πολέμου, ειδικό επίδομα και για εμπόλεμες περιοχές και για περιοχές με φυσικές καταστροφές στα 1000 ευρώ, την ίδια ώρα που μιλάνε για ημερήσια αποζημίωση 350 ευρώ για αποστολές σε εμπόλεμες περιοχές και 250 ευρώ για τις περιοχές που πλήττονται από φυσικές καταστροφές
• Να πληρώσουν όλοι οι εργοδότες τις εισφορές στα Ασφαλιστικά Ταμεία και το 2% στον ΕΔΟΕΑΠ, την ίδια στιγμή που έχουν δημιουργηθεί μεγάλα χρέηστα ταμεία. Επίσης να πληρώνουν στα ασφαλιστικά ταμεία κράτος και εργοδοσία.
• Να έχουμε παροχές υγείας αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν.
• Αμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς και στα ρεπορτάζ, ιδιαίτερα σε συνθήκες όπως φωτιές, σεισμούς και πλημμύρες με λιγότερες ώρες δουλειάς και εναλλαγή συνεργείων, με γιατρούς εργασίας και μηχανικούς ασφάλειας από το δημόσιο, αλλά και στις εμπόλεμες περιοχές, με ευθύνη της εργοδοσίας και του κράτους
• Γονικές άδειες, άδειες μητρότητας, επιδόματα, νυχτερινά κλπ δεν τίθενται από τις Ενώσεις
• Προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων
• Καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Σύνταξη με 30 χρόνια δουλειάς. Ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 χρόνια για τις γυναίκες.
• Κύριες και επικουρικές συντάξεις τουλάχιστον στο ύψος που ήταν το 2009.
• Κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε τυχόν αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, πτώχευσης κλπ.
• Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος. Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε αυτούς και τις οικογένειές τους.
• Κατάργηση νόμων και άρθρων που φιμώνουν την ενημέρωση.
• Ενημέρωση για το λαό και όχι για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Αθήνα, 27 Ιούνη 2025

 

---