H Εισαγγελία Πειραιά κάλεσε σε απολογία τον συνάδελφο δημοσιογράφο Νίκο Γιαννόπουλο ως ύποπτο για τέλεση ποινικού αδικήματος (!!!) επειδή σε εκπαιδευτικό ρεπορτάζ του πέρυσι τον Σεπτέμβριο πήρε συνέντευξη από μαθητή κατειλημμένου σχολείου στον Πειραιά και ανέδειξε τα σοβαρά προβλήματα στο συγκεκριμένο σχολείο, ως συνέπεια της πολιτικής της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας.
Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον συνάδελφο.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η συγκεκριμένη ενέργεια της Εισαγγελίας Πειραιά αποτελεί μία ακόμη προσπάθεια να καλλιεργήσουν ψυχολογία αυτολογοκρισίας στους δημοσιογράφους, και έρχεται ως ένα κομμάτι του παζλ της κρατικής κατασταλτικής πολιτικής και της επιδίωξης δημιουργίας συνθηκών ουσιαστικά φίμωσης της κριτικής στην πολιτική των κυβερνήσεων, η οποία δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε όλους τους τομείς της ζωής του λαού, όπως και στην Εκπαίδευση.
Ως ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ κατ' επανάληψη έχουμε αναδείξει ότι συνολικά η πολιτική όλων των κυβερνήσεων ενισχύει την κρατική κατασταλή συνολικά ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα αλλά και στο ζήτημα της ενημέρωσης, και εξοπλίζεται με νόμους όπως: Το λεγόμενο «Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Δημοσίων Υπαίθριων Συναθροίσεων» (σχέδιο Χρυσοχοΐδη), που επιχειρούσε να «μαντρώσει» τους δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ σε καθορισμένο από την αστυνομία χώρο μακριά από το ρεπορτάζ. Ο νόμος Λιβάνιου και οι διατάξεις του περί «υποκίνησης σε βία» από την ενημέρωση και τον σχολιασμό των δημοσιογράφων, και μάλιστα με απειλή ποινικής δίωξης με τον τρομονόμο όταν το εργατικό - λαϊκό κίνημα διεκδικεί αγωνιστικά. Αλλά και το άρθρο 191 του Ποινικού Κώδικα και οι διατάξεις περί «ψευδών ειδήσεων που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες κ.λπ.», όταν οι δημοσιογράφοι πραγματικά αποκαλύπτουν την αλήθεια για όσα αφορούν τις πραγματικές συνθήκες δουλειάς και ζωής εργαζομένων και νεολαίας.
Στην αυξανόμενη καταστολή περιλαμβάνονται και όλοι εκείνοι οι νόμοι του αστικού κράτους, με τελευταίο τον νόμο Χατζηδάκη, που επιχειρούν να βάλουν «στον γύψο» συνολικά τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, να εμποδίσουν την οργάνωση των αγώνων των εργαζομένων, να εμποδίσουν το κατακτημένο δικαίωμα των εργαζομένων να συζητούν και να αποφασίζουν τη δράση τους διά ζώσης στους χώρους δουλειάς μέσα από τις διαδικασίες του κινήματος.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η άγρια αντεργατική - αντιλαϊκη πολιτική διαχείρισης της κρίσης σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων πάει χέρι χέρι με τους μοχλούς πρόληψης και καταστολής των αγώνων των εργαζομένων και της νεολαίας, γιατί γνωρίζουν καλά ότι παρά την προσπάθεια να εμποδιστούν με ιδεολογική τρομοκρατία, προληπτικά κατασταλτικά μέτρα και δημοσιογραφική φίμωση, αξιοποιώντας διάφορα προσχήματα, όπως στις τωρινές συνθήκες η πανδημία, οι αγώνες αυτοί θα συνεχίζονται και θα διογκώνονται.
Εντείνουμε τον αγώνα μας, σε συμπόρευση με τους αγώνες του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, τα αφεντικά και την αντιλαϊκή πολιτική που ασκείται από τις κυβερνήσεις διαχρονικά, αυτήν που στηρίζουν τα ΜΜΕ, τόσο τα κρατικά όσο και αυτά των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Απαιτούμε:
-- Να σταματήσει τώρα η κλήση από τον εισαγγελέα του συναδέλφου Νίκου Γιαννόπουλου
-- Κατάργηση νόμων και άρθρων που φιμώνουν την ενημέρωση (νόμος Λιβάνιου, Ποινικός Κώδικας κ.ά.).
-- Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που βάζουν εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και στους αγώνες των εργαζομένων.
24 Γενάρη 2022
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Τις τελευταίες μέρες κυκλοφορούν ξανά από την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ σενάρια και «προτάσεις» για αναβολή των εκλογών λόγω της πανδημίας, κατά παράβαση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης που αποφάσισε αυτές να γίνουν κανονικά διά ζώσης και με όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας.
Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Από την επομένη κιόλας της Γενικής Συνέλευσης, κυκλοφορούσαν σενάρια για το πώς θα ανατρέπονταν οι αποφάσεις της, όχι τόσο για την ημερομηνία, όσο για τη διεξαγωγή των εκλογών αποκλειστικά διά ζώσης.
Θυμίζουμε ότι η Γενική Συνέλευση καταψήφισε και ακύρωσε την προσπάθεια της πλειοψηφίας στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ να βάλει από την πίσω πόρτα την ηλεκτρονική ψηφοφορία, υλοποιώντας τις προβλέψεις του νόμου Χατζηδάκη και άλλων προηγούμενων νόμων σε βάρος της συλλογικής, ζωντανής οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων.
Αυτό φαίνεται πως «έκατσε βαρύ» στην εργοδοσία και στις παρατάξεις που στηρίζουν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΣΗΕΑ. Γι' αυτό επανέρχονται με μεθοδεύσεις για αναβολή των εκλογών, επικαλούμενοι την πανδημία.
Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» όχι μόνο συμμερίζεται την δίκαιη ανησυχία των συναδέλφων για την πανδημία, αλλά ήταν η πρώτη παράταξη που είχε προτείνει μια σειρά από αναγκαία μέτρα προκειμένου οι εκλογές να γίνουν διά ζώσης και με απόλυτη ασφάλεια.
Υπάρχει άλλωστε πείρα και από τις αρχαιρεσίες δεκάδων σωματείων εργαζομένων, συλλόγων και ενώσεων αυτοαπασχολούμενων στην Αττική και σε όλη τη χώρα, που έγιναν διά ζώσης σε συνθήκες πανδημίας, με όλα τα αναγκαία μέτρα, χωρίς να προκύψει το παραμικρό πρόβλημα.
Τις προτάσεις αυτές επαναλάβαμε και στην πρόσφατη εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση, όπου αποφασίστηκε η διεξαγωγή των εκλογών.
Ενδεικτικά, μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν είναι:
1) Αύξηση του αριθμού των ημερών διεξαγωγής των αρχαιρεσιών. Είναι διαδικαστικό θέμα και αντιμετωπίζεται στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της Εφορευτικής Επιτροπής
2) Ενοικίαση μεγάλου χώρου (όπως π.χ. ο «Πανελλήνιος») για τη διεξαγωγή των αρχαιρεσιών και αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων χώρων για περισσότερα τμήματα στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ. Απολύμανση κάθε βράδυ των χώρων.
3) Να εξεταστεί το ενδεχόμενο διεξαγωγής των αρχαιρεσιών σε ορισμένες ώρες και σε συνεννόηση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και σε ορισμένους χώρους δουλειάς, ιδιαίτερα τους μεγάλους και απομακρυσμένους.
Η προστασία της υγείας των δημοσιογράφων και των άλλων συναδέλφων στον Τύπο και στα ΜΜΕ είναι ζήτημα πρώτης γραμμής.
Προϋποθέτει πρώτα απ' όλα αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα στους χώρους δουλειάς, όπου η εργοδοσία καταστρατηγεί ακόμα και τα ελάχιστα που προβλέπονται για την ασφάλεια των εργαζομένων, με την ανοχή της κυβέρνησης και των ελεγκτικών μηχανισμών.
Εκεί θα έπρεπε να έχει στραμμένη την προσοχή της η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ, διεκδικώντας μέτρα προστασίας των συναδέλφων, και όχι στην αναβολή των εκλογών, που μεθοδεύεται εκ του πονηρού.
11 Γενάρη 2022
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ ψηφίζουμε «Δημοσιογραφική Συνεργασία». Ενισχύουμε το συνδυασμό των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Στέλνουμε ηχηρό μήνυμα για τη διεκδίκηση όλων των απωλειών, παίρνουμε στα χέρια μας την υπόθεση της πάλης για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας!
Οι εκλογές γίνονται σε μια περίοδο που παλιά προβλήματα των εργαζομένων στον κλάδο μας οξύνονται, ενώ δημιουργούνται νέα. Οι απώλειες στους μισθούς φτάνουν έως και το 40%, ενώ στην πλειοψηφία των εργαζομένων δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε στοιχειώδεις ανάγκες. Οι συνθήκες εργασίας γίνονται ανυπόφορες, με την εντατικοποίηση να «πιάνει κόκκινο» και τις «ευέλικτες» μορφές να επεκτείνονται. Εχει γίνει καθεστώς η σχεδόν ολοήμερη δουλειά, με τον απλήρωτο εργάσιμο χρόνο να αυξάνεται στο έπακρο αυξάνοντας την εκμετάλλευση, η ανεργία «σπάει κόκαλα», συνεχίζονται οι καθυστερήσεις πληρωμών. Η εφαρμογή νέων τεχνολογιών από τα αφεντικά αντί να μειώνει τον εργάσιμο χρόνο κάνοντας πιο ξεκούραστη τη δουλειά την εντατικοποιεί, μειώνοντας θέσεις εργασίας.
Σήμερα είναι κρίσιμο και στον κλάδο μας, σε κάθε χώρο δουλειάς να δυναμώσει η γραμμή της σύγκρουσης και της διεκδίκησης για την ικανοποίηση των αναγκών μας, κόντρα στο συμβιβασμό, στη μοιρολατρία, στη λογική της «εργασιακής ειρήνης» που καλλιεργούν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και οι συνδικαλιστές που υπηρετούν τα συμφέροντά τους.
Βρισκόμαστε σε μια εποχή που η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής, ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι, μπορούν να καλύψουν όλες τις σύγχρονες ανάγκες μας. Αλλά η κατάσταση των εργαζομένων συνολικά έχει χειροτερεύσει. Και οφείλεται στην πολιτική διαχείρισης της κρίσης, και της προηγούμενης του 2009 και της τωρινής, αλλά και της ανάπτυξης της οικονομίας, σε όφελος των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.
Την ίδια ώρα που η αντεργατική πολιτική όλων των κυβερνήσεων θερίζει τα δικαιώματά μας, η κυβέρνηση με τη στήριξη όλων των κομμάτων του συστήματος δίνει δισεκατομμύρια ζεστό χρήμα και άλλες διευκολύνσεις στους ιδιοκτήτες των επιχειρηματικών ομίλων, και των ΜΜΕ, στο όνομα της ανάπτυξης. Το παρουσιάζουν και ως μέσο βελτίωσης της ζωής μας. Αλλά δεν υπάρχει «εμβληματική επένδυση», παντού, και στα ΜΜΕ, που να μη συνοδεύεται από τσάκισμα εργασιακών δικαιωμάτων. Χρεοκοπεί καθημερινά ο μύθος ότι μπορούν τα συμφέροντα των εργαζομένων να συμβαδίσουν με τους στόχους και τα «οράματα» των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Η πολιτική αυτή πάει χέρι χέρι με την προώθηση της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας και του επιθετικού ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης με συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική δράση στην περιοχή, με κινδύνους για τον λαό μας και τους λαούς της περιοχής. Ολες οι αστικές δυνάμεις συμπλέουν στη μετατροπή της χώρας απ' άκρη σ' άκρη σε βάση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, του ευρωστρατού, που στοχοποιεί τον λαό μας.
Η περίοδος της πανδημίας αξιοποιήθηκε από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο για να ληφθούν δήθεν «έκτακτα μέτρα» που ήρθαν για να μείνουν, όπως η τηλεργασία, οι αναστολές εργασίας, η παρεμπόδιση της συνδικαλιστικής δράσης στο όνομα της προστασίας της υγείας (!) και άλλα.
Την ίδια περίοδο η κυβέρνηση, με την ουσιαστική στήριξη όλων των αστικών κομμάτων, παρά τις «κοκορομαχίες» τους, νομοθέτησε, πατώντας στον δρόμο που άνοιξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ένα ολόκληρο οπλοστάσιο νόμων ώστε τα αφεντικά να έχουν λυμένα τα χέρια τους. Εμβληματικοί σε αυτήν την κατεύθυνση είναι ο νόμος - έκτρωμα Χατζηδάκη και ο αντιασφαλιστικός νόμος. Είναι αναδιαρθρώσεις που χτυπούν μισθολογικά, εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες, και το αντιπάλεμά τους μας αφορά άμεσα.
Οι εργαζόμενοι σε πολλούς κλάδους δεν σιώπησαν, δεν υποτάχθηκαν. Ξεδιπλώθηκαν αγώνες, σημειώθηκαν νίκες. Μας γεμίζουν αισιοδοξία και κουράγιο οι μάχες που έδωσαν οι εργαζόμενοι στην e-food και στην COSCO. Οι μαζικές απεργίες των εκπαιδευτικών. Μάχες με ένα ελπιδοφόρο μήνυμα, που αναδεικνύει τις δυνατότητες που υπάρχουν και την αναγκαιότητα η υπόθεση της ζωής μας να περάσει στα χέρια της ολοένα και πιο μαζικά οργανωμένης εργατικής τάξης για την αντεπίθεση.
Οι αγώνες του εργαζόμενου λαού θα αποκτούν μεγαλύτερη αντοχή και δύναμη όσο κατανοείται ότι αντίπαλος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων δεν είναι η μία ή η άλλη κυβέρνηση, αλλά τα αφεντικά και η αντιλαϊκή πολιτική που ασκείται από τις κυβερνήσεις διαχρονικά, αυτή που στηρίζουν τα ΜΜΕ, τόσο τα κρατικά όσο και αυτά των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι που έχουν στην κατοχή τους και ΜΜΕ, επενδύουν και στην οπτικοακουστική παραγωγή που προκρίνεται ως ένα από τα κερδοφόρα επενδυτικά πεδία για υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που λιμνάζουν.
Η ανάπτυξη στον κλάδο μας για τους εργαζόμενους «μεταφράστηκε» σε τηλεργασία, εντατικοποίηση, αναστολές και τρομοκρατία. Η «κανονικότητα» σημαίνει ατομικές συμβάσεις εργασίας με το πιστόλι στον κρόταφο, δουλειά σε όλα τα ΜΜΕ των ομίλων με ένα μισθό, «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, απολύσεις, συμβάλλει σε αυτά και ο νόμος Λιβάνιου, συνέχιση της ΚΥΑ και της μη επαναφοράς του 13ου και του 14ου μισθού στα κρατικά ΜΜΕ, έκθεση των εργαζομένων απροστάτευτων σε φυσικές καταστροφές, μέχρι εξαντλήσεως.
Ταυτόχρονα επιχειρείται ακόμα πιο ασφυκτικός έλεγχος της ενημέρωσης, αποσιώπηση των προβλημάτων και των διεκδικητικών αγώνων των εργαζομένων, με προσπάθεια χειραγώγησης των δημοσιογράφων και «μάντρωμά» τους, με «τρομονόμους», όπως με τον νόμο Λιβάνιου, και επικίνδυνα για την ελεύθερη έκφραση γνώμης και σχολιασμού άρθρα του Ποινικού Κώδικα.
Η εργοδοσία έχει στρογγυλοκαθίσει στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ και όχι μόνο αμφισβητεί τη νομιμότητα του πόρου 2%, αλλά ζητάει να επιδοτείται από το κράτος για τον πόρο αυτό. Δεν της έφτασαν το ζεστό χρήμα που πήρε εν μέσω πανδημίας, η απαλλαγή από πρόστιμα και προσαυξήσεις για οφειλές στον Οργανισμό, το ανείσπρακτο αγγελιόσημο, η μείωση του εφάπαξ για τους παλαιότερους και κατάργησή του για τους νεοεισερχόμενους στον κλάδο.
Εμείς πληρώνουμε και την κρίση τους και την ανάπτυξή τους.
Η συγκεντροποίηση στον κλάδο και η ανάπτυξή του θα χτιστούν πάνω σε αναδιαρθρώσεις που θα μειώνουν συνεχώς μισθολογικά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα. Η επίθεση θα κλιμακώνεται όσο οι εργαζόμενοι «σφίγγουν κι άλλο το ζωνάρι», όσο δεν περνούν στην αντεπίθεση οργανωμένα. Οι εκδότες και οι καναλάρχες θέλουν να ξεμπερδεύουν με τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, με ό,τι ακόμη υπάρχει από τα θεμελιωμένα εργασιακά και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα, με τις σχεδόν ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς και στο ρεπορτάζ. Είναι βέβαιο ότι δεν θέλουν να τους δεσμεύει τίποτα απέναντι στους εργαζομένους τους.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Απέναντι σε αυτήν τη λαίλαπα, η συνεργασία των δυνάμεων που πρόσκεινται στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ επέλεξε τον δρόμο της «εργασιακής ειρήνης», της υποταγής στον «ρεαλισμό» και της «νομικής διευθέτησης». Επί της ουσίας υιοθέτησε το αντεργατικό οπλοστάσιο όλων των κυβερνήσεων, προτάσσοντας «βελτιώσεις» στον αντεργατικό οδοστρωτήρα. Δεν οργανώνουν την αγωνιστική δράση του κλάδου για να βάλουμε εμπόδια και να διεκδικήσουμε λύσεις με γνώμονα τις ανάγκες μας. Και τις ελάχιστες φορές που αποφάσισαν, το έκαναν με τρόπο που τις υπονόμευε, ρίχνοντας το φταίξιμο στους εργαζόμενους που δεν κινητοποιούνται.
Η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ κάνει κάτι ακόμα πιο επικίνδυνο: Δηλητηριάζει τη συνείδηση των εργαζομένων αντιτάσσοντας στους αγώνες τις συνεννοήσεις με τα αφεντικά και τους μεγαλοδημοσιογράφους, τις «νομικές διευθετήσεις» για το πόσα θα χάσουμε.
Οι άλλες δυνάμεις στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ επιδόθηκαν σε άγονους διαξιφισμούς με την πλειοψηφία, σε μια στείρα, άγονη αντιπαράθεση που περιοριζόταν στο να αποδίδει τις αιτίες της λαίλαπας κατά των εργαζομένων στην «ανεπάρκεια» των προσώπων.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη στην κυβέρνηση, στους εργοδότες και στους συνδικαλιστές τους. Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει αν αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων. Γι' αυτό είναι αναγκαία η ενίσχυση της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας».
Η πείρα μας δείχνει ότι όλοι οι μεγάλοι αγώνες που έγιναν τα τελευταία χρόνια, και έβαλαν σημαντικά εμπόδια στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, ήταν αυτοί που είχαν τη σφραγίδα των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, των ταξικών συνδικάτων.
Η πείρα μας ακόμα δείχνει πως δεν είναι διαφορετικά τα συμφέροντα μεταξύ δημοσιογράφων, τεχνικών και διοικητικών, ούτε μεταξύ όλων των κλάδων των εργαζομένων. Ολοι οι εργαζόμενοι πληττόμαστε από την ίδια αντεργατική πολιτική και ο κάθε αγώνας πρέπει να είναι υπόθεση όλων στην κατεύθυνση δημιουργίας ενός μεγάλου ενιαίου εργατικού μετώπου, που αντιπαλεύοντας την εργοδοσία, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις τους, θα βάζει εμπόδια στην αντεργατική πολιτική, θα αποσπά κατακτήσεις, θα ανοίγει τον δρόμο για εξελίξεις σε όφελος του λαού.
Η δύναμη που δώσατε στη «Δημοσιογραφική Συνεργασία» στις προηγούμενες αρχαιρεσίες αξιοποιήθηκε για την ενημέρωση των συναδέλφων, την προσπάθεια για οργάνωση του αγώνα, για να βάλουμε εμπόδια, να διεκδικήσουμε λύσεις, προτάσσοντας πάντα τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας, σε σύγκρουση με την εργοδοσία, το κράτος και τις κυβερνήσεις, την ΕΕ.
Βρεθήκαμε μπροστά σε κάθε πρόβλημα στους χώρους δουλειάς, για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων, τη λήψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς, τη διεκδίκηση ΣΣΕ που να καλύπτει τις απώλειες, τις απολύσεις, τη στήριξη των απεργιακών αγώνων, την εναντίωση σε κάθε απόπειρα φίμωσης με απειλή τους τρομονόμους, την εναντίωση στην επιχείρηση «γύψου» στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η προσπάθεια αυτή θα γίνει πιο ισχυρή με την υπερψήφιση της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» και τη συμπόρευση μαζί της.
Σήμερα υπάρχουν εργαζόμενοι δημοσιογράφοι που προβληματίζονται, που συνειδητοποιούν ότι πρέπει να αλλάξει ριζικά η κατάσταση. Αυτοί πρέπει να αποτελέσουν την κρίσιμη δύναμη που θα πρωτοστατήσει στην αλλαγή των συσχετισμών.
Σε καλούμε να πάρουμε μαζί την κατάσταση στα δικά μας χέρια, με ζωντανές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς, να οργανώσουμε τον αγώνα μας, παραμερίζοντας τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, για να περάσουμε στην αντεπίθεση. Σε κάθε Μέσο να στηθεί Επιτροπή Αγώνα που θα παλεύει για τα δικά μας συμφέροντα, που θα οργανώνει από τα κάτω την πάλη μας. Η συστράτευση των πλειοψηφιών των ΔΣ των Ενώσεων με εργοδοσία - κυβέρνηση, που λειτουργεί αποτρεπτικά για την πλειοψηφία των εργαζομένων, πρέπει να δώσει τη θέση της σε μια νέα κατάσταση, με δυνάμωμα της διεκδικητικής πάλης για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας.
Σε καλούμε να συμβάλεις στην ανασύνταξη του κινήματος. Εχουμε ανάγκη από ένα κίνημα στον κλάδο μαζικό, οργανωμένο, δυνατό:
Σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να πολλαπλασιάσει τη δύναμή μας, να οργανώσουμε την πάλη μας και να διεκδικήσουμε:
Στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ ψηφίζουμε «Δημοσιογραφική Συνεργασία»
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Στις εκλογές του σωματείου μας στέλνουμε ηχηρό μήνυμα, παίρνουμε στα χέρια μας την υπόθεση της πάλης για να βάλουμε εμπόδια στην αντεργατική πολιτική κυβέρνησης, εργοδοσίας, των κομμάτων τους που τσακίζει τα δικαιώματά μας. Δυναμώνουμε τον διεκδικητικό αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας!
Ψηφίζουμε «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία», τον συνδυασμό των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Οι αρχαιρεσίες στην ΕΤΙΤΑ πραγματοποιούνται σε μια περίοδο που κυβέρνηση και εργοδοσία στη μετάβαση από την οικονομική κρίση στην καπιταλιστική ανάπτυξη μοιράζουν απλόχερα ζεστό χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, λεφτά τα οποία θα πληρώσει ο λαός μας. Την πολιτική αυτή στηρίζουν παρά τις επιμέρους διαφωνίες τους το σύνολο των αστικών κομμάτων. Ταυτόχρονα συνεχίζουν με αμείωτη ένταση να νομοθετούν αντεργατικά μέτρα, που τσακίζουν εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και αυξάνουν την εκμετάλλευση για να εξυπηρετήσουν τα κέρδη των αφεντικών, συμπεριλαμβανομένων και των καναλαρχών φυσικά. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι που έχουν στην ιδιοκτησία τους τηλεοπτικά ΜΜΕ είναι κερδοφόροι. Επιλέγουν να επενδύσουν και στην οπτικοακουστική παραγωγή, για να διοχετεύσουν εκεί κεφάλαια που δεν έχουν ήδη επενδύσει, ενώ ταυτόχρονα παίρνουν και τεράστιες κρατικές επιδοτήσεις.
Για τους εργαζόμενους στον κλάδο, υπάρχει όμως μια άλλη, σκληρή πραγματικότητα: Οι συνθήκες δουλειάς γίνονται ολοένα και χειρότερες, με εντατικοποίηση, περισσότερες ώρες δουλειάς, μεταφορά τεχνικών σε εταιρείες παραγωγής με χειρότερους όρους δουλειάς, μονοπρόσωπα εξωτερικά συνεργεία, μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες. Η εφαρμογή της σύγχρονης τεχνολογίας, με τον τρόπο που γίνεται από τους εργοδότες στον χώρο μας, αντί να κάνει τη ζωή μας καλύτερη, ενισχύει την ανασφάλεια και το άγχος για την επόμενη μέρα.
Ο νόμος Λιβάνιου, στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης για την ενίσχυση των τηλεοπτικών ΜΜΕ, δυναμώνει την αντεργατική επίθεση σε συνέχεια της επίθεσης και των προηγούμενων κυβερνήσεων στον κλάδο. Προβλέπει ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί τυπικά πρέπει να διατηρούν ως μέσο ετήσιο όρο του «απασχολούμενου προσωπικού» 400 άτομα, αλλά δεν θα είναι όλοι εργαζόμενοι των τηλεοπτικών σταθμών με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης, αφού το 15% μπορεί να είναι εργαζόμενοι άλλων επιχειρήσεων συνδεδεμένων με τον τηλεοπτικό σταθμό ή ανεξάρτητων εταιρειών παραγωγής οπτικοακουστικού εμπορεύματος με συγκεκριμένο έργο για τον σταθμό ή και τα δύο. Πρακτικά δίνει τη δυνατότητα για μείωση του προσωπικού από τα 400 στα 340 άτομα, με έμφαση στους τεχνικούς, οδηγεί σε εργολαβικούς εργαζόμενους και συμπιέζει τους μισθούς, μέσω ατομικών συμβάσεων. Επιπλέον, θεωρούνται πλήρης απασχόληση οι 20 μέρες τον μήνα και όχι οι 25, δηλαδή σε ετήσια βάση οι σταθμοί θα δουλεύουν με λιγότερους εργαζόμενους. Αυτό οδηγεί και σε αντεργατική διευθέτηση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου σε 10 και 12 ώρες, εντατικοποίηση της δουλειάς, αύξηση του απλήρωτου εργάσιμου χρόνου, εκ περιτροπής δουλειά, ένταση της δουλειάς - λάστιχο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μειώσεις μισθών κ.ά.
Απέναντι σε αυτά, οι εργοδοτικές πλειοψηφίες των Ενώσεων αρκέστηκαν σε διαβουλεύσεις για να πετύχουν τάχα το «μικρότερο κακό», που μεταφράζεται σε απώλεια το λιγότερο 60 θέσεων εργασίας ανά κανάλι.
Ο ίδιος νόμος χάρισε μία ολόκληρη ετήσια δόση της αδειοδότησης, στο όνομα των επενδύσεων από τους καναλάρχες. Επιπλέον χρηματοδοτεί με κρατικό χρήμα τις ασφαλιστικές εισφορές όσων τηλεοπτικών σταθμών χρωστούν στον ΕΔΟΕΑΠ, όταν οι εργοδότες έχουν παρακρατήσει και δεν έχουν αποδώσει τις εισφορές μας, άρα αυτοί κερδίζουν διπλά. Τους χαρίζει ακόμη τις προσαυξήσεις για χρέη και πρόστιμα για 4 ολόκληρα χρόνια, ενώ οι οφειλές τους θα καταβάλλονται σε 72 δόσεις. Ταυτόχρονα, χρηματοδοτεί πολύμορφα τους τηλεοπτικούς σταθμούς και τις εταιρείες παραγωγής.
Η εργοδοσία έχει στρογγυλοκαθίσει στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ και όχι μόνο αμφισβητεί τη νομιμότητα του πόρου 2%, αλλά ζητάει να επιδοτείται από το κράτος για τον πόρο αυτόν. Επίσης οι εργοδότες, με τη στήριξη των εργοδοτικών συνδικαλιστών, προσπαθούν να περάσουν διάταξη ώστε να μην πληρώνουν τα αφεντικά των εταιρειών παραγωγής το 2% επί του τζίρου όταν ασφαλίζονται οι εργαζόμενοί τους στον ΕΔΟΕΑΠ. Αυτό ωφελεί τα αφεντικά, γιατί διευκολύνει τη μείωση τεχνικών, με παράλληλη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους», αλλά υπονομεύει τα οικονομικά του Ταμείου μας με κίνδυνο να μειωθούν κι άλλο οι παρεχόμενες παροχές και υπηρεσίες και να μπαίνει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη μας.
Σταθερά, πάνω από 10 χρόνια, τονίζουμε την ανάγκη όλοι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ να έχουν τα ίδια δικαιώματα, με ενιαίο ασφαλιστικό φορέα. Να πληρώνουν εισφορές το κράτος και τα αφεντικά, να εξασφαλίζονται όλα τα δικαιώματά μας στο ύψος των σύγχρονων αναγκών. Είναι κρίσιμο ζήτημα πάλης για τους εργαζόμενους τεχνικούς, τόσο στα κανάλια, όσο και στις εταιρείες παραγωγής μαζί με τους άλλους εργαζόμενους στα ΜΜΕ.
Ο νόμος που έρχεται να σφραγίσει όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις είναι ο νόμος - έκτρωμα Χατζηδάκη. Χτυπά το δικαίωμα στην απεργία και ποινικοποιεί την περιφρούρησή της. Θέλουν να χτυπήσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες των σωματείων, με ζωντανή μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη αποφάσεων. Θέλουν οι εργοδότες να μπορούν να παρεμβαίνουν στις αρχαιρεσίες και στις αποφάσεις των συνδικάτων. Θέλουν να βγάζουν στο σύνολό τους τις απεργίες παράνομες και να διώκονται οι απεργοί.
Αυτός ο νόμος επιβάλλει την κατάργηση του 8ωρου και της αμοιβής των υπερωριών, την ατομική σύμβαση χωρίς τη συμφωνία του συνδικάτου, την απλήρωτη δουλειά με διευθέτηση χρόνου εργασίας. Απελευθερώνει τις απολύσεις, αφού οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν λιγότερους εργαζόμενους, περισσότερες ώρες, χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Μετατρέπει τις συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας σε συμβάσεις έργου, καταργώντας εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα. Δίνει τη δυνατότητα στον εργοδότη να βγάζει για πάνω από ένα έτος σε αναστολή σύμβασης όποιον εργαζόμενο θέλει χωρίς μισθό και Ασφάλιση.
Δίπλα σε όλα αυτά, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τον λαό μας η ολοένα βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, με τη ραγδαία επέκταση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, τη συμμετοχή στρατιωτικών αποστολών στους σχεδιασμούς και τη δράση του ΝΑΤΟ, τους πακτωλούς εξοπλιστικών δαπανών που ξοδεύονται για να υπηρετήσουν αυτούς τους σκοπούς, αντί να διατίθενται για την ενίσχυση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας, της προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού από σεισμούς, φωτιές, πλημμύρες.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Βρισκόμαστε σε μια εποχή που η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνικής, ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι, μπορούν να καλύψουν όλες τις σύγχρονες ανάγκες μας. Αλλά η κατάσταση των εργαζομένων συνολικά έχει χειροτερεύσει. Και αυτό οφείλεται στην πολιτική διαχείρισης όλων των κυβερνήσεων για την ανάπτυξη της οικονομίας σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Ενταγμένοι σ' αυτή την πολιτική είναι και οι αντεργατικοί νόμοι που ψήφισαν και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά.
Είναι αναγκαίο σε κάθε χώρο δουλειάς, παντού και στον κλάδο μας, να δυναμώσει η γραμμή της σύγκρουσης με την εργοδοσία και τις δυνάμεις που στηρίζουν αυτήν την πολιτική που μας τσακίζει τη ζωή, για να βάζουμε εμπόδια και να διεκδικούμε, κόντρα στο συμβιβασμό, στη μοιρολατρία, στη λογική της «εργασιακής ειρήνης» που καλλιεργούν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και οι συνδικαλιστές που υπηρετούν τα συμφέροντά τους.
Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΤΙΤΑ, χωρίς πλαίσιο αιτημάτων και διεκδικήσεων που να απαντά στις πραγματικές μας ανάγκες, χωρίς οργάνωση και κλιμάκωση του αγώνα, με «τουφεκιές στον αέρα» και με βασικούς άξονες την ανάθεση στη διαιτησία (ΟΜΕΔ, που τώρα πια μας τέλειωσε και αυτός) και τις αποφάσεις των αστικών δικαστηρίων, οδήγησε τους εργαζόμενους στην απογοήτευση και την αποστράτευση. Τα παραπάνω αποτυπώνονται στη συνεχώς μειούμενη συμμετοχή στη δράση του σωματείου, στην απαξίωση της συνδικαλιστικής δράσης. Οι ευθύνες τους είναι πολύ μεγάλες.
Αυτή η πλειοψηφία καλλιεργεί την υποταγή στα συμφέροντα κυβερνήσεων και αφεντικών. Κάθε φορά που δημιουργούνταν προϋποθέσεις κινητοποίησης, που οι εργαζόμενοι με την παρουσία και τη μαχητικότητά τους αντιστέκονταν στα σχέδια των αφεντικών, η πλειοψηφία του ΔΣ είτε προσπαθούσε να σπείρει αμφιβολίες, είτε να υπονομεύει τις αποφάσεις συνελεύσεων για κλιμάκωση των αγώνων τους. Εφτασαν στο σημείο να ακυρώνουν ακόμα και στάσεις εργασίας σε τηλεοπτικό σταθμό, αφήνοντας τους εργαζόμενους ξεκρέμαστους, με την απίστευτη δικαιολογία περί «εθνικών θεμάτων», όταν η εργοδοσία την ίδια μέρα «πατριωτικά» απέλυσε δύο συναδέλφους.
Οι εκλεγμένοι με τη ΔΑΣ αξιοποίησαν την εμπιστοσύνη των συναδέλφων για να αναδείξουν προβλήματα σε κάθε χώρο δουλειάς και στον κλάδο, για να προβάλουν την ανάγκη οργάνωσης της πάλης για τη λύση τους, τη διεκδίκηση με βάση τις σύγχρονες ανάγκες, με ενότητα μέσα στους εργαζομένους.
Αυτός ο δρόμος είναι ελπιδοφόρος και σε αυτόν τον δρόμο πρέπει να βαδίσουμε. Είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους τεχνικούς η αντίσταση, η διεκδίκηση, η μαζική συμμετοχή, με επίκεντρο τα δικά μας συμφέροντα. Ο δρόμος της ανάθεσης είναι χρεοκοπημένος!
Οι λιμενεργάτες στην COSCO με την μαζική τους συμμετοχή στην επταήμερη απεργία, παραμερίζοντας την εργοδοτική τρομοκρατία και τις αποφάσεις των δικαστηρίων, κέρδισαν τα βασικά τους αιτήματα και μας έδειξαν το δρόμο που μας δίνει δύναμη και φέρνει αποτελέσματα. Οπως και οι εργαζόμενοι στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, οι οικοδόμοι, που υπέγραψαν ΣΣΕ, οι εργαζόμενοι ντελιβεράδες στην πολυεθνική «e-food». Με αποφάσεις μαζικών Γενικών Συνελεύσεων, με ταξική ενότητα και αλληλεγγύη, χωρίς να υποκύψουν σε απειλές και δικαστικές αποφάσεις, έχοντας συνείδηση ότι τα συμφέροντα του κεφαλαίου δεν συμβιβάζονται με τα συμφέροντα των εργαζομένων, αγωνίστηκαν και νίκησαν.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, σας καλούμε να συμβάλετε στην ανασύνταξη του κινήματος. Εχουμε ανάγκη από ένα κίνημα μαζικό, οργανωμένο, σε σύγκρουση με την εργοδοσία, το κράτος και τις κυβερνήσεις, την ΕΕ.
Χρειάζεται να στήσουμε Επιτροπές Αγώνα που θα οργανώνουν ζωντανές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς. Να πάρουμε την κατάσταση στα δικά μας χέρια, οργανώνοντας από τα κάτω τον αγώνα για τα δικά μας συμφέροντα. Παραμερίζοντας τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού για να περάσουμε στην αντεπίθεση.
Σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί αποφασιστικά να συντελέσει η υπερψήφιση του ψηφοδελτίου της ΔΑΣ στις αρχαιρεσίες. Να συμβάλλει στη συσπείρωση σε αγωνιστική διεκδικητική κατεύθυνση με ενότητα και αλληλεγγύη σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε κανάλι, σε κάθε εταιρεία παραγωγής. Ενας για όλους και όλοι για έναν, γιατί χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά.
Αυτή η κατεύθυνση μπορεί να πολλαπλασιάσει τη δύναμή μας, την αποτελεσματικότητα της πάλης μας.
Διεκδικούμε:
Στις αρχαιρεσίες της ΕΤΙΤΑ στήριξε - ψήφισε «Δημοκρατική Αγωνιστική Συνεργασία»!
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΓΚΕΚΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ του Κωνσταντίνου
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΑ του Δημητρίου (BARKING WELL)
ΔΗΜΟΣΘΕΝΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Εμμανουήλ (OPEN)
ΚΑΔΔΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Δημητρίου (STAR)
ΚΑΤΣΟΥΛΙΕΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αθανασίου (STAR)
ΚΑΨΑΛΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ του Φωτίου (MEGA)
ΜΟΥΤΑΦΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ του Λάζαρου (LIVE CAM)
ΠΕΝΤΕΖΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αναστασίου (COSMOTE TV)
ΠΟΛΥΖΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Βάϊου (ΣΚΑΪ)
ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΑΡΗΣ του Σπυρίδωνος (MEGA)
ΤΟΥΝΤΑ ΔΑΝΑΗ του Νικολάου (OPEN)
ΤΣΟΛΙΣΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Νέστορα (ΟPEN)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ
ΚΑΨΑΛΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ του Φωτίου (MEGA)
ΚΑΔΔΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Δημητρίου (STAR)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΟΥ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Εμμανουήλ (OPEN)
ΚΑΔΔΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Δημητρίου (STAR)
ΚΑΤΣΟΥΛΙΕΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αθανασίου (STAR)
ΚΑΨΑΛΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ του Φωτίου (MEGA)
ΜΟΥΤΑΦΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ του Λάζαρου (LIVE CAM)
ΠΕΝΤΕΖΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αναστασίου (COSMOTE TV)
ΠΟΛΥΖΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Βάϊου (ΣΚΑΪ)
ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΑΡΗΣ του Σπυρίδωνος (MEGA)
ΤΣΟΛΙΣΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Νέστορα (ΟPEN)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΑ
ΔΗΜΟΣΘΕΝΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ του Εμμανουήλ (OPEN)
ΚΑΔΔΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ του Δημητρίου (STAR)
ΚΑΤΣΟΥΛΙΕΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Αθανασίου (STAR)
ΚΑΨΑΛΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ του Φωτίου (MEGA)
ΜΟΥΤΑΦΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ του Λάζαρου (LIVE CAM)
ΠΕΝΤΕΖΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Αναστασίου (COSMOTE TV)
ΠΟΛΥΖΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Βάϊου (ΣΚΑΪ)
ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ ΑΡΗΣ του Σπυρίδωνος (MEGA)
ΤΣΟΛΙΣΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ του Νέστορα (ΟPEN)
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Το 2017 η πλειοψηφία του ΔΣ (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) και οι ομόαιμες πλειοψηφίες στα ΔΣ των Ενώσεων, με ένα χυδαία εκβιαστικό δίλημμα υπό τον πλαστό τίτλο «ανεξαρτησία και σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ», απέσπασαν τη συναίνεση της πλειοψηφίας των εργαζομένων, άνεργων και συνταξιούχων του κλάδου των ΜΜΕ, στο σχέδιο κυβέρνησης - εργοδοτών να περικόψουν ακόμα περισσότερο τα κοινωνικοασφαλιστικά μας δικαιώματα.
Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ είχε καταγγείλει ότι με τον ιδρυτικό νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τον «νέο ΕΔΟΕΑΠ» δρομολογούνταν μια σειρά αρνητικές εξελίξεις:
- Υπερδιπλασιασμός των εισφορών εργαζομένων και συνταξιούχων
- Εισαγωγή της λαιμητόμου των αναλογιστικών μελετών στην απόδοση των παροχών, ως εργαλείο για τις περικοπές τους
- Τεμαχισμός και διάκριση των εισφορών, απόδοση κάθε κομματιού ξεχωριστά σε κάθε μία από τις 3 κατηγορίες παροχών (Υγεία - Πρόνοια, εφάπαξ, επικούρηση) για να διευκολύνονται οι περικοπές όταν χρειαστεί
- Ανοιγμα του δρόμου εφαρμογής της ανταποδοτικότητας
- Κατάργηση της χρηματοδότησης του ΕΔΟΕΑΠ από το Αγγελιόσημο των διαφημίσεων, ζήτημα που είναι σε όφελος όλων των επιχειρηματιών
- Θεσμοθέτηση εισφοράς του 2% του τζίρου των επιχειρήσεων των ΜΜΕ που λειτουργεί όπως και το αγγελιόσημο, άρα μπορεί ανά πάσα στιγμή να περικοπεί και αυτό επιδιώκει η εργοδοσία, αντί να θεσμοθετηθεί εργοδοτική εισφορά στο ύψος που απαιτεί η απόδοση όλων των υπηρεσιών του ΕΔΟΕΑΠ σε ακόμη καλύτερο επίπεδο από το σημερινό, ενώ ταυτόχρονα τους φοροαπάλλασσε ουσιαστικά από την απόδοση του φόρου 20% από τις διαφημίσεις, μειώνοντας τον στο πενιχρότατο 5%.
- Θεσμοθέτηση της εκπροσώπησης της εργοδοσίας στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ και μάλιστα με δικαίωμα βέτο.
Τονίζαμε τότε ότι με αυτό το πλέγμα μέτρων δημιουργούνται οι προϋποθέσεις ώστε να μπορεί ο ΕΔΟΕΑΠ να μετατραπεί είτε σε Κέντρο Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας του ΕΟΠΥΥ που θα έχει την ταμπέλα του ΕΔΟΕΑΠ, με την Επικούρηση δυνητικά να εντάσσεται στο ΕΤΕΑΕΠ, είτε σε Επαγγελματικό Ταμείο, με περικοπές στις παροχές και με δεδομένο ότι κόπηκε το εφάπαξ για τους νεοπροσλαμβανόμενους στον κλάδο από 1/1/2017.
Σήμερα, έχουμε την εμπειρία ακόμα τεσσάρων χρόνων:
- Αμφισβητείται η νομιμότητα του πόρου 2% από την εργοδοσία, με πολύχρονη νομική αντιδικία και άρνηση καταβολής από σημαντικό αριθμό επιχειρήσεων ΜΜΕ. Η απόφαση του ΣτΕ δεν διασφαλίζει τον πόρο και δεν χωρά καμιά επανάπαυση για το ζήτημα αυτό.
- Αντί η κυβέρνηση της ΝΔ να επιβάλει στους εργοδότες την άμεση καταβολή των οφειλόμενων, με πρόσφατη τροπολογία, τους δίνει τη δυνατότητα να εξοφλήσουν σε 72 δόσεις απαλλάσσοντάς τους από πρόστιμα και προσαυξήσεις. Πρακτικά οι οφειλές του 2018 προβλέπεται να εισπραχθούν το 2026. Επιπλέον προχώρησε σε άμεση και έμμεση επιχορήγηση των ομίλων ΜΜΕ με εκατομμύρια ευρώ, με πρόσχημα τη μείωση εσόδων λόγω πανδημίας, αλλά και διάφορες επενδύσεις. Ακόμα χάρισε στους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών μια ολόκληρη σχεδόν ετήσια δόση από την αδειοδότηση, ύψους 3.450.000 ευρώ.
- Παραμένει ανείσπρακτο ποσό εκατομμυρίων ευρώ - δημοσιεύεται το ποσό των 94,3 εκατ. ευρώ συνολικά - από το Αγγελιόσημο και μη καταβληθείσες εργοδοτικές εισφορές του 2%, με ευθύνη του ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ. Με βάση παραδοχή του, τα ποσά αυτά θα παραμείνουν ανείσπρακτα σε ποσοστό σχεδόν 70%.
- Η αντιασφαλιστική επίδραση των αναλογιστικών μελετών είναι ήδη ορατή για τους ασφαλισμένους του ΕΔΟΕΑΠ, αφού για τους συνταξιούχους του κλάδου μετά το 2017 το εφάπαξ καταβάλλεται μειωμένο κατά 14%, ενώ για τους νεοεισερχόμενους στον κλάδο από 1/1/2017 έχει ήδη καταργηθεί η εφάπαξ παροχή.
- Ο πρόσφατος έλεγχος του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, με πρόσχημα το Αγγελιόσημο, δείχνει προετοιμασίες για αρνητικές για τους εργαζόμενους εξελίξεις στον ΕΔΟΕΑΠ, παρά τις περί του αντιθέτου τυμπανοκρουσίες της διοίκησής του. Θυμίζουμε ότι λοιδωρούσε την έκθεση της Eurostat, που εκτιμούσε ότι είτε ο ΕΔΟΕΑΠ θα ενταχθεί στο υπάρχον σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης ή θα πρέπει να τζογάρει τις εισφορές μας εν είδει ασφαλιστικής εταιρείας. Τώρα υπάρχει και ο αντιασφαλιστικός νόμος της ΝΔ, που πάτησε πάνω στον αντίστοιχο νόμο Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ και παραδίδει την Επικούρηση στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα.
- Ο νόμος Λιβάνιου, συνέχεια των αντεργατικών νόμων των κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, μειώνει το προσωπικό των τηλεοπτικών σταθμών, ενισχύει τις ευέλικτες - ελαστικές εργασιακές σχέσεις οδηγώντας σε συμπίεση των μισθών προς τα κάτω, άρα και στη μείωση των εισφορών προς τον ΕΔΟΕΑΠ.
Η υλοποίηση του νόμου Λιβάνιου διευκολύνει τη «μεταφορά» προσωπικού από τις μητρικές εταιρείες κατόχους αδειών των τηλεοπτικών σταθμών σε θυγατρικές τους εταιρείες παραγωγής οπτικοακουστικού προϊόντος, που μειώνει θέσεις εργασίας στους τηλεοπτικούς σταθμούς με μόνιμη σταθερή δουλειά, με ΣΣΕ και δικαιώματα. Ετσι με απόφαση του ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ ασφαλίζονται οι εργαζόμενοι αυτών των εταιρειών στο Ταμείο, αλλά χωρίς την υποχρέωση να καταβάλλουν το 2% επί του τζίρου αυτών των επιχειρήσεων. Είναι θετικό για τους εργαζόμενους το γεγονός ότι αποκτούν επικουρική ασφάλιση από τον ΕΔΟΕΑΠ. Αλλά η μη υποχρέωση αυτών των εταιρειών να καταβάλλουν το 2% είναι σε όφελος της εργοδοσίας και σε βάρος του συνόλου των ασφαλισμένων γιατί υπονομεύει συνολικά τα οικονομικά του ΕΔΟΕΑΠ.
Αυτή όμως ήταν η απαίτηση του διορισμένου εκπροσώπου της εργοδοσίας στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ, που επιμελώς απέκρυψε η πλειοψηφία της Διοίκησής του, στην πλειοψηφία της οποίας βρίσκονται οι δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ. Μάλιστα, με το πρόσχημα των προσωπικών δεδομένων αρνήθηκαν να παραδώσουν τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της συγκεκριμένης συνεδρίασης στα ΔΣ των Ενώσεων, όπως ήταν η απαίτηση των εκλεγμένων με το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ στις διοικήσεις των Ενώσεων, για να αποκαλυφθεί πλήρως η αλήθεια.
Με τον τρόπο αυτό ανοίγει ο δρόμος να ικανοποιηθεί η χρόνια απαίτηση των αφεντικών για την κατάργηση του 2% και τη λεγόμενη «μείωση του μη μισθολογικού κόστους», δηλαδή των ασφαλιστικών εισφορών.
- Η κυβέρνηση της ΝΔ πρόσφατα νομοθέτησε το πέρασμα της Επικουρικής Ασφάλισης για τους νέους ασφαλισμένους έως 35 ετών σε κεφαλαιοποιητικό σύστημα, διαχρονική απαίτηση του κεφαλαίου και στρατηγική επιλογή κυβέρνησης, εργοδοσίας, ΕΕ και των κομμάτων τους, που υπονομεύει στο έπακρο τις συντάξεις και τις παροχές υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας, για νέους και παλιούς εργαζόμενους και τους ήδη συνταξιούχους.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Σήμερα το πραγματικό δίλημμα είναι: Πάλη για σύνταξη - Ασφάλιση στο ύψος των σύγχρονων αναγκών μας ή παζάρι για το πόσα θα χάνουμε κάθε φορά, για το πόσο κάτω θα πέσουν οι παροχές και πόσα λιγότερα θα πληρώσει η εργοδοσία για να μην θιγούν τα κέρδη της;
Ο δεύτερος δρόμος δοκιμάστηκε. Τον ζήσαμε και τον ζούμε με όλες τις κυβερνήσεις και με όλες τις διοικήσεις στο ασφαλιστικό μας ταμείο, στις οποίες βρίσκονται οι δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού που πλειοψηφούν στις Ενώσεις του κλάδου.
Ο άλλος δρόμος, που σε καλούμε να ενισχύσεις και με την ψήφο σου, είναι αυτός που μπορεί να βάλει εμπόδια σε νέα αντιασφαλιστικά μέτρα και ανατροπές, να διαμορφώσει προϋποθέσεις αντεπίθεσης για σύγχρονα δικαιώματα σε Υγεία - Ασφάλιση - σύνταξη. Αυτόν τον δρόμο υπηρετούν οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ στις συνδικαλιστικές μας οργανώσεις. Που έχουν πάρει θέση για όλες τις εξελίξεις, καλώντας σε οργάνωση αγώνα από τα κάτω κόντρα στα παζάρια του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού με την εργοδοσία για το «πόσα θα χάνουμε» κάθε φορά.
Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ παλεύουν σταθερά για τη συνδικαλιστική και ασφαλιστική ενοποίηση όλων των εργαζομένων στον κλάδο, χωρίς εξαίρεση. Με ΣΣΕ και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα στο ύψος των σύγχρονων αναγκών. Να πληρώσουν τα αφεντικά, αφού οι εισφορές εργατικές και εργοδοτικές είναι μέρος από τον δικό μας κλεμμένο ιδρώτα.
Για όλους τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τους συνταξιούχους του κλάδου, το ζήτημα μπροστά στις αρχαιρεσίες του ΕΔΟΕΑΠ δεν μπορεί να είναι απλά και μόνο η διαχείριση των οικονομικών από τη Διοίκηση του ασφαλιστικού μας ταμείου, το οποίο συνδιαχειρίζεται και με βέτο η εργοδοσία, αλλά όλα όσα αφορούν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας.
Οι «εξ αποστάσεως συνελεύσεις και ψηφοφορίες» δεν υιοθετούνται για να διευκολύνουν τη συμμετοχή συναδέλφων, αλλά για να απονευρωθούν οι ζωντανές διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι ο επικίνδυνος δρόμος που επιβάλλει ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη, για να σταματήσει την ενεργητική συμμετοχή των εργαζομένων στα σωματεία και τους άλλους μαζικούς φορείς, για να περιοριστεί ο οργανωμένος αγώνας και η διεκδίκηση. Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ καταδικάζει αυτή την τακτική που μας θέλει στη γωνία και υποστηρίζει τις διά ζώσης διαδικασίες με ανελαστική τήρηση όλων των προβλεπόμενων υγειονομικών μέτρων.
Μπροστά και στις εκλογές του ΕΔΟΕΑΠ, χρειάζεται να δυναμώσει η οργάνωση και ο αγώνας για ένα ενιαίο, υποχρεωτικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν καθολικό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης που θα εξασφαλίζει τις συντάξεις και το σύνολο των παροχών για όλους, σε επίπεδο αντίστοιχο με τις ανάγκες τους.
Διεκδικούμε:
ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ τους εκβιασμούς από τους υποψήφιους του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού που όλο το προηγούμενο διάστημα «φρόντισαν» για το άνοιγμα του δρόμου κατάργησης των δικαιωμάτων μας. Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα κοινωνικοασφαλιστικά μας δικαιώματα.
ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ αποφασιστικά και υπερψηφίζουμε τους υποψήφιους που στηρίζει το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ για το ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ στις αρχαιρεσίες που θα διεξαχθούν από τις 19 έως τις 24 Νοέμβρη 2021. Οι υποψήφιοι που προτείνονται για εκλογή στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ είναι οι:
Ζάχαρης Παναγιώτης (Πάνος), σκιτσογράφος, μέλος ΔΣ ΠΟΕΣΥ
Κουτσοβίλης Ευστράτιος (Στράτος), διοικητικός υπάλληλος, μέλος ΔΣ ΕΠΗΕΑ
Μηλιώνης Γεώργιος-Νικόλαος, δημοσιογράφος, μέλος ΔΣ ΕΣΗΕΑ
Πολύζος Κωνσταντίνος, τεχνικός τηλεόρασης, μέλος ΔΣ ΕΤΙΤΑ και μέλος ΔΣ ΠΟΣΠΕΡΤ
Χαραλαμπίδης Παναγιώτης, δημοσιογράφος, μέλος ΕΣΗΕΜΘ
Καταγγέλλουμε την κατ' εντολή της κυβέρνησης επίθεση των δυνάμεων της αστυνομίας στη συγκέντρωση των εποχικών πυροσβεστών που διεκδικούσαν το δίκαιο αίτημα για μονιμοποίηση.
Συνέπεια του χτυπήματος της συγκέντρωσης με χημικά και ρίψη νερού είναι ο σοβαρός τραυματισμός στο χέρι ενός πυροσβέστη και ο εξίσου σοβαρός τραυματισμός στο πόδι του φωτορεπόρτερ του ΑΠΕ-ΜΠΕ Ορέστη Παναγιώτου.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και την αμέριστη συμπαράστασή μας στους τραυματίες και σε όλους τους εργαζόμενους που αντιμετωπίζοντας τεράστια προβλήματα στη δουλειά και στη ζωή τους, απόρροια των αντεργατικών, αντιλαϊκών πολιτικών και της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλων των προηγούμενων, αγωνίζονται διεκδικώντας ικανοποίηση από εργοδοσία και κυβέρνηση των πέρα για πέρα δίκαιων αιτημάτων τους και αντί για λύσεις σε όφελός τους βρίσκονται αντιμέτωποι με την κρατική καταστολή και τον αυταρχισμό.
Υπογραμμίζουμε πως το ΑΠΕ-ΜΠΕ, στην ίδια ρότα με την αρχική ενημέρωση για την τραγική απώλεια του εργαζόμενου στην COSCO, καθυστερημένα και με «μονόστηλο στα ψιλά» αναφέρεται στον τραυματισμό από τα ΜΑΤ και του εργαζόμενου στο Πρακτορείο, τη στιγμή μάλιστα που η Ενωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας είχε εκδώσει άμεσα σχετική καταγγελία.
Αθήνα, 6 Νοέμβρη 2021
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του 45χρονου λιμενεργάτη Δημήτρη Δαγκλή, θύματος εργοδοτικού εγκλήματος στoν Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων της COSCO.
Ενώνουμε τη φωνή μας με τους χιλιάδες εργαζόμενους σε όλη τη χώρα και δηλώνουμε την αμέριστη ταξική μας αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της COSCO που δίνουν έναν δίκαιο αγώνα.
Είναι πραγματικά απαράδεκτη και προκλητική η αρχική δημοσίευση του ΑΠΕ-ΜΠΕ: Το τραγικό γεγονός που προκλήθηκε εξαιτίας των απαράδεκτων συνθηκών εργασίας και της ανυπαρξίας μέτρων υγείας και ασφάλειας αποδόθηκε σε ευθύνη του νεκρού εργάτη. Είναι ένα δείγμα για το πώς αντιλαμβάνονται τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ιδιωτικά και κρατικά, την «αντικειμενική και πλουραλιστική ενημέρωση». Φυσικά αναφερόμαστε στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και στους μεγαλοδημοσιογράφους, όχι στην πλειοψηφία των εργαζομένων στον κλάδο που καθημερινά δίνουν τη μάχη για την επιβίωση, συχνά κάτω από συνθήκες εργοδοτικής τρομοκρατίας.
Την προαναφερόμενη απαράδεκτη δημοσίευση αναπαρήγαγαν και άλλα ΜΜΕ, παρά το γεγονός ότι το σωματείο των εργαζομένων στην COSCO, η ΕΝΕΔΕΠ, από την πρώτη στιγμή αποκάλυψε τα πραγματικά περιστατικά του εργοδοτικού εγκλήματος. Παρ' όλα αυτά κουβέντα για την αλήθεια από τα λαλίστατα για τα συμφέροντα επιχειρηματικών ομίλων ΜΜΕ, για να μη θίξουν τα ιερά και τα όσια της «επιχειρηματικής δραστηριότητας» που μπροστά στα κέρδη δεν λογαριάζει τη ζωή του εργάτη.
Αλλά δεν σταματά εδώ η ανομολόγητη αντεργατική τακτική στήριξης των αφεντικών από τα ΜΜΕ, αφού αποσιώπησαν εντελώς τον μεγαλειώδη απεργιακό αγώνα που αποφάσισαν οι εργαζόμενοι στον Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων, απαιτώντας τη λήψη άμεσων μέτρων για να μην υπάρξουν και άλλα θύματα. Μάλιστα, κάποια ΜΜΕ έφτασαν στο σημείο να επιτεθούν στους απεργούς εργαζόμενους γιατί κινητοποιούνται και διεκδικούν το αυτονόητο, την προστασία της ζωής τους.
Τεράστιες ευθύνες έχει και η εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ και άλλων Ενώσεων του κλάδου για την εκκωφαντική αδράνεια σε αυτή την επικίνδυνη παραπληροφόρηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ. Δείχνει το μέτρο της ευαισθησίας της στο κατά τα άλλα ζωηρό ενδιαφέρον για αντικειμενική ενημέρωση. Μάλλον επιλεκτική είναι η σπουδή τους για την αντιμετώπιση των fake news, αφού η κατασυκοφάντηση ενός εργατικού αγώνα δεν φαίνεται να τους κινητοποιεί.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες είναι υπόλογες, γιατί από τη μια μεριά είχαν κάνει «σημαία» τους την επένδυση της COSCO και από την άλλη στήριζαν τη μετατροπή του συγκεκριμένου χώρου σε εργασιακό γκέτο. Την ίδια στιγμή η ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και η διάλυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας δίνουν το σήμα στη μεγαλοεργοδοσία να ξεσαλώνει σε βάρος των εργαζομένων.
Αυτή την πραγματικότητα επιχειρούν να αποκρύψουν τα ΜΜΕ, τόσο τα κυβερνητικά όσο και τα δήθεν «αντιπολιτευόμενα», γι' αυτό όλες αυτές τις μέρες αποσιωπούν τον απεργιακό αγώνα των εργατών της COSCO. Γιατί ο αγώνας αυτός φέρνει στο προσκήνιο τον χαρακτήρα των «λαμπερών επενδύσεων» και της περιβόητης καπιταλιστικής ανάπτυξης, που είναι ανάπτυξη για να φέρνει κέρδη για λίγους και τσακισμένα δικαιώματα για τους πολλούς.
Ταυτόχρονα, ΜΜΕ εξαπολύουν ομοβροντίες συκοφαντιών και λάσπης κατά των απεργιακών αγώνων της εργατικής τάξης, γιατί αυτοί οι αγώνες χαλάνε τη σούπα της «εθνικής ομοψυχίας». Θέλουν τους εργάτες υποταγμένους στους σχεδιασμούς της αστικής τάξης, να «βάζουν πλάτη» και στην καπιταλιστική κρίση και στην καπιταλιστική ανάπτυξη.
Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, με αφορμή τη στάση των ΜΜΕ για το εργοδοτικό έγκλημα στην COSCO μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα για μια κοινωνία που είναι βασισμένη όχι στις ανάγκες του εργαζόμενου λαού που παράγει καθημερινά τον πλούτο, αλλά στα συμφέροντα όλων όσοι καρπώνονται τον ιδρώτα του. Σε αυτήν την εκμεταλλευτική κοινωνία ενημέρωση και ΜΜΕ είναι στα χέρια των καπιταλιστών και τους καλούν σε μια πολιτική που τους θέλει με μισά δικαιώματα και μισή ζωή. Η «ενημέρωση» - προπαγάνδα καθορίζεται από τους ιδιοκτήτες και τα διευθυντικά στελέχη των ΜΜΕ, με βάση τις προτεραιότητες των εχόντων και κατεχόντων. Αναπαράγουν και στηρίζουν το σάπιο σύστημα που θερίζει ζωές εργατών, θάβουν το δίκιο των εργατών που δουλεύουν χωρίς ανάσα στα εργοδοτικά κάτεργα.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση είναι ανάγκη να γίνουμε κήρυκες των δικών τους συμφερόντων, του δίκιου τους που είναι και δικό μας, να αξιοποιούμε τα Μέσα του ΠΑΜΕ και των ταξικών συνδικάτων. Είναι η δική μας φωνή!
Ταυτόχρονα, χωρίς αυταπάτες για τον ρόλο τους, απαιτούμε να ακούγεται η φωνή μας, οι αγώνες και οι αγωνίες μας από τα ΜΜΕ. Δεν τους αφήνουμε να θάβουν το δίκιο μας και σε αυτόν τον αγώνα καλούμε τους εργαζομένους στα ΜΜΕ και πρώτα από όλα τους δημοσιογράφους.