• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε: Παρασκευή, 12 Μαρτίου 2021 17:09

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ

Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!

Ο «ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΣ» ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ είχε έγκαιρα προειδοποιήσει τους εργαζόμενους στον κλάδο για τις στοχεύσεις του νόμου της καταστολής των διαδηλώσεων, που μεταξύ άλλων προβλέπει και τον «εγκιβωτισμό» των εργαζόμενων δημοσιογράφων, τεχνικών και φωτορεπόρτερ μακριά από γεγονότα που από επαγγελματικό καθήκον καλούνται να καταγράψουν.

Τέτοια γεγονότα περιλαμβάνουν τη στοχευμένα πιο άγρια και μισάνθρωπη δράση των«οργάνων της τάξης», όπως στη Νέα Σμύρνη, όπου με βίαιες απωθήσεις, χημικά και κρότου - λάμψης προσπαθούσαν να εμποδίσουν τους εργαζόμενους στο ρεπορτάζ. Γεγονότα που λογοκρίθηκαν και παραχαράχτηκαν στον «αέρα» καναλιών, με εντολές διευθυντικών στελεχών, για την υπεράσπιση της κυβέρνησης και των αφεντικών τους.

Σήμερα στη Θεσσαλονίκη οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί και φωτορεπόρτερ καταναγκαστικά - προληπτικά περιορίστηκαν μακριά από το χώρο επέμβασης και καταστολής της Αστυνομίας στο ΑΠΘ. Προφανώς η κυβέρνηση είχε κάθε λόγο να αποκρύψει ότι κουκουλοφόροι αστυνομικοί συλλάμβαναν φοιτητές και μάλιστα εκλεγμένους στις διοικήσεις Φοιτητικών Συλλόγων του ΑΠΘ, και άλλοι απωθούνταν βίαια έξω από το Πανεπιστήμιο.

Οσο η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα δίκαια αιτήματα των εργαζόμενων και της νεολαίας με καταστολή και τρομοκρατία, είναι βέβαιο ότι τόσο θα δυναμώνουν η αγανάκτησή τους και οι αγώνες τους.

Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει και η δική μας απόφαση, με την ιδιότητά μας, των εργαζομένων στην ενημέρωση, για οργάνωση του αγώνα, για την πιο μαχητική υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας στη ζωή και στη δουλειά, μαζί με τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

Για να μετατραπούν η οργή και η αγανάκτηση στη δική μας αντεπίθεση!

Αθήνα, 11 Μάρτη 2011

 

 

 

• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 10 Μαρτίου 2021 23:06

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ & ΜΜΕ

ΟΡΘΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΧΕΡΙ - ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ χαιρετίζει τη μεγαλειώδη διαδήλωση στη Νέα Σμύρνη, η οποία έδωσε απάντηση στην απρόκλητη αστυνομική βία, στην καταστολή και στην κυβερνητική τρομοκρατία, για να περάσουν διά πυρός και σιδήρου την αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση, για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου.

Το ξεκάθαρο μήνυμα που έστειλαν από την πλατεία της Νέας Σμύρνης στις 9 Μάρτη 2021 τα σωματεία, οι σύλλογοι εργαζομένων, οι μαζικοί φορείς και οι χιλιάδες κάτοικοι της πόλης, ούτε θολώνει ούτε αμαυρώνεται εξαιτίας του απαράδεκτου τραυματισμού του νεαρού αστυνομικού.

Καταγγέλλουμε τη βίαιη επίθεση και καταστολή της διαδήλωσης χιλιάδων ανθρώπων του μόχθου και τον ξυλοδαρμό συναδέλφων δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερ και εικονοληπτών από τις δυνάμεις καταστολής, το κλίμα τρομοκρατίας που εξαπλώθηκε στις γειτονιές της Νέας Σμύρνης.

Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί στα δεκάδες κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας με θύματα συναδέλφους εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Τέτοιες ενέργειες στοχεύουν να υποτάξουν τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ ώστε να επιβληθεί άκρα του τάφου σιωπή για τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, σε αγαστή συνεργασία κράτους, κυβέρνησης, αφεντικών, πρώτα απ' όλα των ιδιοκτητών των ΜΜΕ, που μας εκμεταλλεύονται στυγνά. Ολοι μαζί έχουν απόλυτη ευθύνη αφενός για την προσπάθεια να μας φιμώσουν στη δουλειά μας, αφετέρου να βάζουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή μας.

Την ίδια ώρα τα αστικά ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά, στα οποία με αποκλειστική ευθύνη κράτους και εργοδοσίας έχει επιβληθεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο δουλειάς των εργαζομένων, απέκρυψαν εντελώς τη μεγαλειώδη συγκέντρωση - διαδήλωση εργαζομένων και λαού της Νέας Σμύρνης και επιδόθηκαν σε ένα όργιο συκοφαντίας και λάσπης κατά εργαζομένων, νεολαίας και λαού. Δεν είναι η πρώτη φορά, καθώς αυτό αποτελεί στρατηγική επιλογή τους, την οποία ακολουθούν διαχρονικά και με όλες τις κυβερνήσεις.

Οι υποκριτικές εκκλήσεις τους για «κοινωνική συνοχή», ενόψει και της «δύσκολης περιόδου που έρχεται για την ανάταξη της οικονομίας», συνιστούν απόπειρα τρομοκράτησης εργαζομένων και λαού, προκειμένου να σκύψουμε το κεφάλι, να υποταχθούμε στους στόχους της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, να συμβιβαστούμε με τη δουλειά και τη ζωή «λάστιχο» και να μη διεκδικήσουμε με την πάλη μας, μέσα από το οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα, την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών μας αναγκών, που δεν χωρούν στα ασφυκτικά πλαίσια κεφαλαίου, εργοδοσίας, ΕΕ και των κυβερνήσεών τους.

Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ υπογραμμίζει ότι αυτές οι πρακτικές ούτε θα πτοήσουν, ούτε θα τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους και το λαό και σε καμία περίπτωση τους εργαζόμενους δημοσιογράφους, τεχνικούς και φωτορεπόρτερ.

Το αντίθετο αποδεικνύεται, ότι η θέση των εργαζομένων στα ΜΜΕ είναι δίπλα στον εργαζόμενο λαό.

Καλούμε κάθε εργαζόμενο στα ΜΜΕ να γίνει τα μάτια και η φωνή των εργαζομένων και της νεολαίας που υποφέρει και αγωνίζεται ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, που τσακίζει τα δικαιώματά του. Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με όλους τους εργαζόμενους που αγωνίζονται και διεκδικούν ικανοποίηση των αναγκών μας. Να ορθώσουμε ανάστημα απέναντι στην καταστολή, η οποία πάει χέρι - χέρι με αυτή τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων που υπηρετούν τις απαιτήσεις και τα συμφέροντα των αφεντικών.

Αθήνα 10 Μάρτη 2021

 

 

 

• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε: Παρασκευή, 05 Μαρτίου 2021 17:21

ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ & ΜΜΕ

8Η ΜΑΡΤΗ 2021: ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΑ ΜΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ, ΣΠΑΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΩΝ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ τιμά την 8η Μάρτη 1857, μέρα που οι εργάτριες στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης βγήκαν σε απεργία και συγκρούστηκαν με τα αφεντικά και τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, για να διεκδικήσουν καλύτερους όρους δουλειάς και αμοιβής, γράφοντας με το αίμα τους την πρώτη, από τις πολλές φωτεινές σελίδες στην ιστορία του εργατικού κινήματος.

Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε ως μέρα τιμής και αγώνα των εργατριών όλου του κόσμου από το Συνέδριο των Σοσιαλιστριών Γυναικών το 1910.

Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι, άνεργες και άνεργοι, νέες και νέοι, αμειβόμενοι με «ψίχουλα», δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί υπάλληλοι, ξέρουμε από την ίδια μας την πείρα πως σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το ίδιο βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα, τους μηχανισμούς και τα επιτελεία του στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα αστικά ΜΜΕ.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Δεν ξεχνάμε ότι μιλώντας για «γυναικείο ζήτημα» προσδιορίζουμε εκείνο το κοινωνικό πρόβλημα της ανισοτιμίας των δύο φύλων που έχει βαθιές ρίζες στο καθεστώς της ταξικής εκμετάλλευσης, εδώ και χιλιάδες έτη μέσα στις ταξικές εκμεταλλευτικές κοινωνίες.

Στις σύγχρονες συνθήκες, δεν ξεχνάμε ότι μέσα σε αυτό το καθεστώς της κυριαρχίας των μονοπωλίων, των κυβερνήσεών τους και των διακρατικών τους ενώσεων, όπως η ΕΕ, ιδιαίτερα οι εργαζόμενες γυναίκες, οι γυναίκες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων υφίστανται την υπερεκμετάλλευση και πολλαπλή καταπίεση στους τόπους δουλειάς, καθώς και τη χειραγώγηση στην κοινωνία των τεράστιων ανισοτήτων με πολύμορφες μεθόδους και βεβαίως με τη συμβολή και των αστικών ΜΜΕ.

Γιατί επιχείρηση χειραγώγησης είναι η προσπάθεια να πείσουν τις γυναίκες ότι «ισοτιμία» σημαίνει:

-- Τσάκισμα δικαιωμάτων και κατακτήσεων, όπως η Κοινωνική Ασφάλιση, όπως η κατάργηση της πενταετούς διαφοράς στα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης σε βάρος των γυναικών, οι ανύπαρκτες ή λειψές συνθήκες προστασίας του γυναικείου οργανισμού και του αναπαραγωγικού τους ρόλου, η προστασία της μητρότητας, η στήριξη του κοινωνικού ρόλου της γυναίκας.

-- Αποδοχή πως η μητρότητα είναι εμπόδιο στην «επαγγελματική» ζωή ή και λόγος απόλυσης.

-- «Συμφιλίωση» της επαγγελματικής με την προσωπική και οικογενειακή ζωή μέσω της ελαστικής και μερικής απασχόλησης και της τηλεργασίας.

-- Να δουλεύουν νύχτα - μέρα και σε βαριές ανθυγιεινές συνθήκες.

-- Να συνταξιοδοτούνται σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία, όπως και οι άνδρες.

-- Να «κυνηγούν» τη γυναικεία «επιχειρηματικότητα» και την «ποσόστωση» της συμμετοχής των γυναικών σε επιτελεία που στηρίζουν και προωθούν τη σκληρή εκμετάλλευση εργαζόμενων γυναικών και ανδρών.

-- Να «προσκυνούν» τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, να εντάσσονται στα σώματα καταστολής και στους ιμπεριαλιστικούς στρατούς που μακελεύουν και ξεριζώνουν τους λαούς, που ευθύνονται για τη δυστυχία των προσφύγων και των μεταναστών, ανδρών, γυναικών και των παιδιών τους.

Οι εργαζόμενες γυναίκες βρίσκονται αντιμέτωπες με την υποκρισία και τα «παχιά λόγια» δήθεν «κατά της φυλετικής και εργασιακής βίας» των αστικών επιτελείων και κυβερνήσεων, της ΕΕ, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς (ΓΣΕΕ, ETUC, ITUC), δηλαδή όλων όσοι πίνουν νερό στο όνομα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Γιατί είναι βαρβαρότητα:

-- Η πολύμορφη βία σε βάρος των γυναικών, η σεξουαλική παρενόχληση, πρώτα απ' όλα στους τόπους δουλειάς, που οφείλονται στις σάπιες αξίες του καπιταλισμού και στις οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις και καταναγκασμούς που δεσμεύουν τα όνειρα, την πορεία των γυναικών στην εργασία, στην Εκπαίδευση, στον Αθλητισμό, στον Πολιτισμό.

-- Η έκθεση γυναικών και ανδρών της εργατικής τάξης και του λαού στην πανδημία, αφού η υγεία, τα φάρμακα, τα εμβόλια αποτελούν πανάκριβα εμπορεύματα, ενώ τα Δημόσια Συστήματα Υγείας είναι αθωράκιστα και ανεπαρκή, με τις κυβερνήσεις να αδιαφορούν για την ενίσχυσή τους, όπως και για την επιτακτική ανάγκη επίταξης του ιδιωτικού τομέα Υγείας.

-- Η αγωνία των παιδιών των λαϊκών οικογενειών να μάθουν γράμματα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα κατακερματισμένο, που ούτε τα στοιχειώδη δεν τους προσφέρει.

-- Η εντατικοποίηση με ατέλειωτες υπερωρίες, με λειψά μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων της Υγείας, των βιομηχανικών κλάδων, των σούπερ μάρκετ, των ΜΜΕ.

-- Οι χιλιάδες των ανέργων και σε αναστολή εργαζομένων που καλούνται να ζήσουν με τα ψίχουλα που περισσεύουν από το καλό «τάισμα» της εργοδοσίας.

-- Οι εκατοντάδες χιλιάδες τηλεργαζόμενων γυναικών και ανδρών, με τηλεκπαιδευόμενα παιδιά.

-- Τα νέα αντεργατικά μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, για να ενισχύσει τους κεφαλαιοκράτες και να αυξήσει την εκμετάλλευση των εργαζομένων, βάζοντας στο γύψο τη συνδικαλιστική οργάνωση, τους διεκδικητικούς αγώνες και την πάλη τους.

-- Η άγρια καταστολή όσων σηκώνουν κεφάλι και υψώνουν τη φωνή τους, γυναίκες, άνδρες και παιδιά - μαθητές και φοιτητές.

-- Οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι των ιμπεριαλιστών που δολοφονούν και ξεριζώνουν χιλιάδες αθώους ανθρώπους.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Δεν ξεχνάμε, όμως, ότι μέσα στο καθεστώς της ταξικής εκμετάλλευσης, οι εργαζόμενες γυναίκες είναι αντιμέτωπες και με τη διπλή σιωπή των αστικών ΜΜΕ για τα πραγματικά προβλήματα και ανάγκες των γυναικών από τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Γιατί είναι λαλίστατα τόσο στην προβολή της αστικής πολιτικής και «κουλτούρας» και του αποπροσανατολισμού για τις γυναίκες, όσο και των σάπιων προτύπων της γυναίκας αντικειμένου.

Μπορεί με αφορμή τις τελευταίες φρικτές αποκαλύψεις οι προβολείς της δημοσιότητας να έπεσαν σε ένα χώρο, όμως ήταν «σβηστοί» και παραμένουν τέτοιοι σε ό,τι αφορά την πολύμορφη εργοδοτική τρομοκρατία σε όλους σχεδόν τους χώρους δουλειάς, παρά τις εκατοντάδες καταγγελίες σωματείων και εργαζομένων.

Οι «προβολείς» των αστικών ΜΜΕ παραμένουν σβηστοί μπροστά στο γεγονός ότι η εργαζόμενη γυναίκα παραμένει ανυπεράσπιστη και αθωράκιστη, γιατί λείπει εκείνο το πλαίσιο που με ευθύνη του κράτους θα έπρεπε να υπάρχει για να μπορεί να στηριχθεί όταν υψώνει τη φωνή της.

Αυτή είναι η μια πλευρά της σιωπής.

Η άλλη αφορά όλους τους εργαζόμενους και είναι η επιχείρηση των αστικών επιτελείων να «χωρέσουν» οι σύγχρονες κοινωνικές μας ανάγκες στα «στενά παπούτσια» του κεφαλαίου, είναι η επιχείρηση εμείς οι εργαζόμενοι να σκύψουμε το κεφάλι και «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» να «προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα», να μην σκεφτόμαστε καν ότι μπορούμε να πάρουμε εμείς τη ζωή μας στα χέρια μας και να την ορίσουμε αλλιώς, σε μια άλλη κοινωνία, όπου κουμάντο θα κάνει ο εργαζόμενος λαός.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Οι εργαζόμενες στα ΜΜΕ, οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων δεν έχουν κανένα κοινό με τις γυναίκες που στελεχώνουν τα επιτελεία και τους μηχανισμούς της εξουσίας των κεφαλαιοκρατών και των επιχειρηματικών ομίλων, τις κυβερνήσεις τους και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Καμιά σχέση δεν έχουν με τις γυναίκες που ασκούν αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές, τσακίζουν εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, ξεζουμίζουν και απολύουν εργαζόμενες και εργαζόμενους.

Δεν έχουν τίποτα κοινό με όλους αυτούς που την ανθρώπινη ζωή δεν διστάζουν να τη θυσιάσουν στο βωμό των κερδών τους. Με όλους αυτούς που κρύβουν ότι η μήτρα που γεννά τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων, ανδρών και γυναικών, την ανισοτιμία, είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Που απευθύνουν καλέσματα για «φεμινιστική ενότητα» και «απεργίες φύλου», αδιέξοδα για την πάλη των εργαζόμενων γυναικών για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους και τη χειραφέτηση και απελευθέρωσή τους, φυλετική και ταξική.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η 8η Μάρτη 1857 δείχνει και σήμερα το δρόμο που πρέπει να βαδίσουν οι γυναίκες μαζί με τους άνδρες του καθημερινού μόχθου.

Είναι ο δρόμος της ανασυγκρότησης του ταξικού εργατικού κινήματος, η συσπείρωση, η πάλη, η αλληλεγγύη, η αλλαγή ρότας στα σωματεία απέναντι στην αλλοτρίωση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Είναι ο δρόμος της οργάνωσης και ενίσχυσης της πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες μας

-- Για συνθήκες υγείας, ασφάλειας και προστασίας του γυναικείου οργανισμού στους χώρους δουλειάς. Συνθήκες υγείας και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους.

-- Για προστασία της μητρότητας. Αδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης.

-- Για αντιμετώπιση της πολύμορφης βίας κατά των γυναικών. Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία συμβουλευτικών κέντρων, ξενώνων για την πρόληψη και την προστασία των γυναικών από τη βία με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία. Καμία εμπλοκή ΜΚΟ. Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία, σχολές, σε χώρους νεολαίας από επιστημονικούς κρατικούς φορείς.

-- Για μόνιμη και σταθερή δουλειά, πλήρη εργασιακά δικαιώματα, ΣΣΕ με αυξήσεις.

-- Για δημόσια δωρεάν καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση.

-- Για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.

Είναι ο δρόμος της πάλης για να σπάσουμε τις αλυσίδες της σιωπής, της εκμετάλλευσης, της ανισοτιμίας.

Μπορούν και πρέπει να γίνουν εκδηλώσεις με πρωτοβουλία των εργαζομένων μέσα στους τόπους δουλειάς τη Δευτέρα 8 Μάρτη.

Καλούμε στη συγκέντρωση Συνδικάτων και ΟΓΕ, τη Δευτέρα 8 Μάρτη, στις 5.30 μ.μ., στα Προπύλαια.

Μάρτης 2021

 

 

 

• 

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε: Δευτέρα, 08 Φεβρουαρίου 2021 22:41

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΜΕ ΤΥΠΟΥ & ΜΜΕ ΓΙΑ ΤΟ «ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΛΙΒΑΝΙΟΥ»

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση, τον περασμένο Δεκέμβρη, των εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων (δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί υπάλληλοι) στις τηλεοπτικές επιχειρήσεις, υποχρέωσε την κυβέρνηση, κάτω από την πίεση του αγώνα, να αποσύρει προσωρινά το λεγόμενο «σχέδιο νόμου Πέτσα».

Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ είχε υπογραμμίσει ότι ο μόνος δρόμος ήταν ο ενιαίος αγώνας όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ μέχρι να αποσυρθεί το αντεργατικό έκτρωμα του «νομοσχεδίου Πέτσα».

Είχαμε έγκαιρα και αναλυτικά ενημερώσει τους εργαζόμενους για όσα τερατώδη προέβλεπε εις βάρος τους και είχαμε τονίσει ότι το νομοσχέδιο αποτελούσε μέρος της συνολικής αντεργατικής επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση, συνεχίζοντας και βαθαίνοντας την επίθεση και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Η εκτίμηση εκείνη επιβεβαιώνεται, καθώς η κυβέρνηση επανήλθε με το «νομοσχέδιο Λιβάνιου», νομοθετώντας πάντα με γνώμονα την ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, συμπεριλαμβανομένων και μάλιστα σε εξέχουσα θέση των ραδιοτηλεοπτικών, τσακίζοντας ταυτόχρονα τα ελάχιστα δικαιώματα των εργαζομένων.

Με το νομοσχέδιο προβλέπεται ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί τυπικά πρέπει να διατηρούν ως μέσο ετήσιο όρο του «απασχολούμενου προσωπικού» 400 άτομα.

-- Ολοι αυτοί, όμως, δεν θα είναι εργαζόμενοι των τηλεοπτικών σταθμών με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης, αφού το 15%, δηλαδή 60, μπορεί να είναι εργαζόμενοι άλλων επιχειρήσεων συνδεδεμένων με τον τηλεοπτικό σταθμό, ή ανεξάρτητων εταιρειών παραγωγής με συγκεκριμένο έργο για το σταθμό ή και τα δύο.

Αυτό σημαίνει μείωση προσωπικού των τηλεοπτικών σταθμών ιδιαίτερα τεχνικών.

-- Η περίπτωση εργαζομένων των ανεξάρτητων εταιρειών ουσιαστικά οδηγεί σε εργολαβικούς εργαζόμενους καθώς και σε συμπίεση των μισθών προς τα κάτω, μέσω ατομικών συμβάσεων, αφού οι άλλες εταιρείες θα δίνουν μικρότερους μισθούς.

-- Θεωρώντας στο νομοσχέδιο ως πλήρη απασχόληση τις 20 μέρες το μήνα, σε συνδυασμό με τον μέσο ετήσιο όρο 400 εργαζομένων, σημαίνει ότι μετρούν 400 εργαζόμενους ανά 20ήμερο για 12 μήνες και όχι ανά 25 μέρες για 12 μήνες. Αρα ουσιαστικά σε ετήσια βάση οι σταθμοί θα δουλεύουν με λιγότερους εργαζόμενους. Δίνεται έτσι η δυνατότητα για αντεργατική διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, εντατικοποίηση της δουλειάς, αύξηση του απλήρωτου εργάσιμου χρόνου, εκ περιτροπής εργασία, δηλαδή ελαστικοποίηση, πράγμα που κάνουν και τώρα εν μέσω πανδημίας.

Στο νομοσχέδιο γίνεται λόγος για σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης, αλλά δεν διευκρινίζεται καθαρά ότι αυτή θα είναι «αορίστου χρόνου». Αρα μπορεί να είναι και ορισμένου χρόνου.

Επιπλέον το νομοσχέδιο:

-- Χαρίζει στους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών μια ολόκληρη σχεδόν ετήσια δόση από την αδειοδότηση, 3.450.000 ευρώ από τα 3.500.000 ευρώ, αν αυτό το ποσό παρουσιαστεί ως επένδυση στον τηλεοπτικό σταθμό, πράγμα εύκολο για τους επιχειρηματίες.

-- Αναφέρεται στον ΕΔΟΕΑΠ και χρηματοδοτεί με κρατικό χρήμα, χρήμα του λαού, τις ασφαλιστικές εισφορές σε όσους τηλεοπτικούς σταθμούς χρωστούν στο Ταμείο αυτό, όταν οι καναλάρχες έχουν ήδη παρακρατήσει και δεν έχουν αποδώσει τις εισφορές των εργαζομένων, άρα κερδίζουν διπλά τις εισφορές των εργαζομένων και βεβαίως τις εργοδοτικές εισφορές. Επίσης, τους χαρίζει τα πρόστιμα και τις προσαυξήσεις για χρέη. Και αυτό για 4 ολόκληρα χρόνια.

Και όλα αυτά μετά από το χάρισμα των αναδρομικών εισφορών στον ΕΔΟΕΑΠ, τις τεράστιες φοροελαφρύνσεις, όπως το φόρο 20% των διαφημίσεων που έγινε 5% κ.ά.

Ουσιαστικά με το νομοσχέδιο επιχειρείται η θεσμοθέτηση και με τη σφραγίδα του «νόμου» όλων των αντεργατικών διευθετήσεων των προηγούμενων χρόνων και ακόμα περισσότερο του τελευταίου χρόνου, όπου δεκάδες αντεργατικά μέτρα νομοθετήθηκαν περνώντας από τον «δοκιμαστικό σωλήνα» της πανδημίας για να γίνουν μόνιμα, ενισχύοντας την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Μέτρα διαχείρισης της οικονομικής κρίσης σε βάρος των εργαζομένων.

Βεβαίως το νομοσχέδιο περιέχει και άλλα άρθρα, που επιβεβαιώνουν τη στρατηγική επιλογή τόσο για ολόπλευρη ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων των ΜΜΕ, γενικότερα των επιχειρηματιών, όπως το χάρισμα, ουσιαστικά, αδειών συνδρομητικής τηλεόρασης χωρίς διαγωνιστική διαδικασία, απαλλαγής από την καταβολή προστίμων στο ΕΣΡ και πολλά παράθυρα αθώωσης για τυχόν παραβάσεις, για την περαιτέρω ενίσχυση της αναπαραγωγής της αστικής πολιτικής και ιδεολογίας των καπιταλιστών, της ΕΕ, αλλά και της προαγωγής των σάπιων αξιών τους. Επίσης φροντίζει να εισπράξει με κάθε τρόπο, αντί να χαρίσει τα χρέη τελών ΕΡΤ μέσω ΔΕΗ των εξαθλιωμένων λαϊκών νοικοκυριών που δεν έχουν ούτε ψωμί να φάνε, ούτε φως και θέρμανση, ούτε τα στοιχειώδη στη ζωή.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Μπροστά στο τσουνάμι των αντεργατικών ρυθμίσεων που περιλαμβάνει το κυβερνητικό «νομοσχέδιο Λιβάνιου», οι πλειοψηφίες των Ενώσεων του κλάδου, με πρώτη πρώτη την ΕΣΗΕΑ, όχι μόνο δεν αντιδρούν, παρά τα μεγάλα λόγια, με ενημέρωση των εργαζομένων στα ΜΜΕ για το αντεργατικό περιεχόμενο και για προετοιμασία και οργάνωση του αγώνα, αλλά δηλώνουν και «ικανοποιημένες» γιατί οι απολύσεις, όπως ισχυρίζονται, θα είναι λιγότερες από το νομοσχέδιο Πέτσα!!!

Αντί με όπλο τον αγώνα και την αποφασιστικότητα που έδειξαν οι εργαζόμενοι στην απεργία του Δεκέμβρη να διεκδικήσουν την απόσυρση όλων των αντεργατικών διατάξεων του νομοσχεδίου, αρκούνται στο να «κλείσουν» το θέμα, θυσιάζοντας δικαιώματα και εργαζόμενους στους στόχους των αφεντικών.

Αντί να ενθαρρύνουν με προετοιμασία και οργάνωση τους εργαζόμενους για ενιαίο αγώνα, εκμεταλλεύονται τον φόβο και την ανησυχία για να μη γίνει κανένας αγώνας.

Δηλητηριάζουν τη συνείδηση των εργαζομένων με τη λογική του «μικρότερου κακού», μιας και ισχυρίζονται ότι τώρα θα απολύονται λιγότεροι, άρα «είμαστε καλύτερα»!!!

Σκορπούν την απογοήτευση και την παραίτηση, αντί να οργανώσουν συνελεύσεις με τους εργαζόμενους, αποφασίζοντας αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Τώρα, για παράδειγμα, θα έπρεπε να καλέσουν μαζικά, μαχητικά τους εργαζόμενους σε συγκεντρώσεις έξω από τα υπουργεία Τύπου και Εργασίας, ακόμη και έξω από τη Βουλή, αφού έχει αρχίσει η συζήτηση του νομοσχεδίου, στην οποία συμμετέχουν και οι Ενώσεις. Και βεβαίως να κλιμακώσουμε στην πορεία με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις.

Αλλά αντί για κινητοποιήσεις, συνδιαλέγονται με εργοδοσία και κυβέρνηση, αναζητώντας, μάταια, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων μέσα από τις ορέξεις των αφεντικών και έτσι πάντα ωφελημένοι είναι οι εργοδότες.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ τονίζει πως μπροστά στην ολόπλευρη επίθεση του κεφαλαίου είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους ο ανυποχώρητος αγώνας με μορφές που οι ίδιοι θα αποφασίσουμε, θα οργανώσουμε και θα περιφρουρήσουμε.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ ανεξαρτήτως ειδικότητας σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση.

-- Να αποσυρθούν όλα τα αντεργατικά άρθρα του «νομοσχεδίου Λιβάνιου».

-- Να μη χαθεί καμία θέση εργασίας στους τηλεοπτικούς σταθμούς, να μη μειωθούν οι εργαζόμενοι, να μη συνυπολογίζονται οι εργαζόμενοι άλλων εταιρειών, να μη δεχτούμε καμιά αρνητική εργασιακή μεταβολή, καμία αρνητική μεταβολή στις συμβάσεις, στα ωράρια, στις εργασιακές σχέσεις. Πλήρης απασχόληση σημαίνει συμβάσεις αορίστου χρόνου με 25 μέρες το μήνα, πέντε μέρες εργασίας τη βδομάδα και σταθερό ημερήσιο ωράριο, όπως καθορίζουν οι συμβάσεις μας.

-- Να μη γίνει καμιά απόλυση.

-- Να καταργηθούν όλες οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, για όλους τους εργαζόμενους.

-- Να πληρώσει η εργοδοσία τις εισφορές στον ΕΔΟΕΑΠ και όχι το κράτος, δηλαδή με χρήματα δικά μας, κανένα χάρισμα των προσαυξήσεων.

-- Κλαδική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις, σταθερή δουλειά και διασφάλιση όλων των δικαιωμάτων στο μισθό, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, στο χρόνο εργασίας, στις ωριμάνσεις, στις συνθήκες δουλειάς για όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους του κλάδου.

-- Κάθε εργαζόμενος να ασκεί τα καθήκοντα της ειδικότητάς του, για το μέσο στο οποίο έχει προσληφθεί και μόνο, όχι στους εργαζόμενους πολυεργαλεία.

-- Πλήρης σύνθεση των εξωτερικών συνεργείων με εργαζόμενους όλων των ειδικοτήτων, ασφαλή δουλειά για όλους.

-- Μέτρα προστασίας της υγείας στους χώρους δουλειάς.

Φλεβάρης 2021