Συναδέλφισσες συνάδελφοι
Μετά από τις δύο 24ωρες απεργίες που κήρυξε το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, γεννιέται σε όλους μας το ερώτημα. Πως συνεχίζουμε; Θα κλιμακωθεί η αγωνιστική διεκδίκηση;
'Η θα μένουμε στην αδράνεια στο όνομα των υποσχέσεων των εργοδοτικών οργανώσεων ΕΙΤΗΣΕ και ΕΙΗΕΑ για συναντήσεις με την ΕΣΗΕΑ χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα;
Θα αφήσουμε να κυριαρχεί ανενόχλητη η άρνηση και η κοροϊδία της εργοδοσίας για υπογραφή ΣΣΕ; Οπως και η επιταγή της που επιβάλλεται μέσω των διευθυντικών στελεχών με εντατικοποιημένες συνθήκες δουλειάς που "χτυπούν κόκκινο" στο όνομα των κρίσιμων εξελίξεων, τις οποίες θέλουν να παρουσιάζουν με βάση τα συμφέροντά τους;
'Η θα απαντήσουμε στην εργοδοσία με την αγωνιστική δύναμη των ανθρώπων που χωρίς αυτούς δεν μπορεί να υπάρξει ενημέρωση;
Θα αφήσουμε στο απυρόβλητο την αντεργατική και φιλοεργοδοτική κυβέρνηση αναμένοντας την απάντησή της σε μια επιστολή της πλειοψηφίας του ΔΣ όταν γνωρίζουμε ότι δίνει απραγματοποίητες υποσχέσεις;
Η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ) κλείνει τα αυτιά στις φωνές των εργαζόμενων δημοσιογράφων και στα δίκαια αιτήματα για την διεκδίκηση Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες και με ωράρια ανθρώπινα και όχι εξοντωτικά, όπως εκφράστηκε στις συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και καταγράφεται μέσα από τη μεγάλη συμμετοχή στις 24ωρες απεργίες.
Στις οποίες δεν έκαναν το παραμικρό για την οργάνωση συγκέντρωσης και πορείας των συναδέλφων στα υπουργεία και στα γραφεία των εργοδοτικών Ενώσεων.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Στις συνεδριάσεις του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στις παρεμβάσεις της η "Δημοσιογραφική Συνεργασία" θέτει συνεχώς θέμα να αποφασιστεί κλιμάκωση του αγώνα που σημαίνει εντατική προετοιμασία μέσω των συνελεύσεων στους χώρους δουλειάς και την οργάνωσή τους από κοινού του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και του Μεικτού χωρίς την παρουσία διευθυντικών στελεχών.
Με παραστάσεις στα υπουργεία Τύπου και Εργασίας και συγκεντρώσεις πανδημοσιογραφικές, βάζοντας μπροστά τις τεράστιες ευθύνες τους για τη μη υπογραφή ΣΣΕ με εφαρμογή μνημονιακών νόμων. Με παραστάσεις σε κάθε εργοδότη, ακόμη και με συγκεντρώσεις που να συνοδεύονται από στάσεις εργασίας και συμμετοχή όλων των εργαζομένων έξω από τα γραφεία των επιχειρηματικών ομίλων ιδιοκτητών ΜΜΕ.
Με συγκεντρώσεις έξω από τα γραφεία των εργοδοτικών Ενώσεων.
Και όλα αυτά να γίνονται μετά από αποφάσεις των ίδιων των εργαζόμενων δημοσιογράφων. Με απολογισμό μετά από κάθε ενέργεια και αποφάσεις για τις επόμενες κινήσεις που θα καταλήγουν και σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Ολα αυτά δηλαδή, που θα έπρεπε χρόνια τώρα να οργανώνει το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και δεν το έκανε γιατί δεν θέλει να εναντιωθεί στον πραγματικό αντίπαλό μας την εργοδοσία, το κράτος και τις κυβερνήσεις. Που δεν θέλει τη διεκδίκηση των συμφερόντων μας και μάλιστα με εμάς στο αγωνιστικό προσκήνιο.
Ολα τα παραπάνω αποτελούν εμπειρία από τις διεκδικήσεις ΣΣΕ πολλών εργατικών σωματείων, κλαδικών και επιχειρησιακών που υπέγραψαν ΣΣΕ, μετά από πολύμηνες μάχες με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων από τους χώρους δουλειάς και δικές τους αποφάσεις σε συνελεύσεις τους, με δικές τους επιτροπές αγώνα κλπ.
Τι απαντούν στις παρεμβάσεις της "Δημοσιογραφικής Συνεργασίας" τα μέλη της πλειοψηφίας;
Αρνούνται να συζητούν το θέμα "επειδή δεν υπάρχουν νεότερα από τις εργοδοτικές οργανώσεις", παίζοντας ουσιαστικά το παιχνίδι τους στο γήπεδό τους.
Κάνουν τα στραβά μάτια στους ιδιοκτήτες των καναλιών που δηλώνουν πως δεν συζητούν για ΣΣΕ μέχρι το 2028 και φτάνουν στο σημείο να δικαιολογούν την αδιαλλαξία των ιδιοκτητών των εφημερίδων με επιχείρημα ότι δεν έχουν μεγάλα κέρδη.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι παρατάξεις της Νέας ΕΣΗΕΑ και της ΚΕΔ που μακριά από την ουσιαστική συζήτηση του θέματος, με άσφαιρες αντιπαραθέσεις στα ΔΣ πετούν την μπάλα στην εξέδρα, τη γνωστή μέθοδο αποπροσανατολισμού που βγάζει από το κάδρο τους εργοδότες και θάβει τα συμφέροντα των εργαζομενων, ενώ οι συνδικαλιστικές αυτές παρατάξεις απείχαν από όλες τις συνελευσεις και τις απεργιακές συγκεντρώσεις.
Αυτός είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός που μπαίνει εμπόδιο στις διεκδικήσεις μας. Αυτός που συνεννοείται μόνο με τα αφεντικά αντί να οργανώνει αγώνες για αξιοπρεπείς μισθούς και για την καλυτέρευση των όρων εργασίας των εργαζόμενων τους οποίους υποτίθεται υπηρετούν.
Συναδέλφισσες συνάδελφοι
Η "Δημοσιογραφική Συνεργασία" και οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ καλούμε τους δημοσιογράφους σε συμπόρευση με τους συναδέλφους τεχνικούς και τους διοικητικούς για να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση του αγώνα γυρίζοντας την πλάτη στις συμβιβασμένες πλειοψηφίες.
Ολα όσα προτείνουμε για την κλιμάκωση καθώς και άλλες σκέψεις από συναδέλφους, που μπορούν να ακουστούν και να συζητηθούν, να αποφασιστούν σε γενικές συνελεύσεις σε κάθε χώρο, χρειάζεται να τα οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι από τα κάτω με τη συμβολή του μεικτού που θα πλαισιωθεί και με άλλες συναδέλφισσες ή συναδέλφους κάθε Μέσου αποτελώντας επιτροπή των εργαζομένων.
Οι προτάσεις μας για ΣΣΕ σας είναι γνωστές αλλά τις επαναλμβάνουμε για άλλη μιά φορά :
Παλεύουμε για την υπογραφή νέας ΣΣΕ με:
Αθήνα, 27 Ιούνη 2025
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Οι εργοδοτικές-κυβερνητικές πλειοψηφίες στις Ενώσεις στα ΜΜΕ μας εμπαίζουν με απεργίες, που οι ίδιοι σαμποτάρουν την επιτυχία τους και με διαπραγματεύσεις για ΣΣΕ με προσωπικές συνεννοήσεις με τα αφεντικά του κλάδου, οι οποίες μέχρι στιγμής έχουν βρει τοίχο.
Την ίδια ώρα που:
Την ίδια στιγμή, η πλειοψηφία των Ενώσεων, έχει περιοριστεί σε ελάχιστες συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς, για τις οποίες δεν έχει πάρει κανένα μέτρο προετοιμασίας εκ των προτέρων για τη μαζικότητά τους με ολοκληρωμένο σχεδιασμό και όχι στην τύχη, όταν θα έπρεπε όλα τα προηγούμενα χρόνια οι τόποι δουλειάς να οργώνονται από τη διοίκηση για την προετοιμασία της οργανωμένης αγωνιστικής διεκδίκησης ΣΣΕ από την πλειοψηφία των συναδέλφων κόντρα σε εργοδοσία, κράτος, κυβερνήσεις. Ενώ μετά τις «απεργίες του καναπέ», προχώρησαν σε απεργία με συγκέντρωση μετά από πολλά χρόνια, χωρίς να κάνουν το παραμικρό για τη μαζική συμμετοχή συναδέλφων στη συγκέντρωση αλλά και διαδήλωση στον δρόμο.
Την ίδια ώρα που εκατοντάδες συνάδελφοί μας απεργούν, οι πλειοψηφίες των Ενώσεων δεν παρουσιάζονται διατεθειμένες να συγκρουστούν με τα αφεντικά για ΣΣΕ, να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις, να πάρουν όλα τα δυνατά μέτρα για να κατέβουν οι εργαζόμενοι στον δρόμο, με συνελεύσεις σε όλους τους χώρους δουλειάς, εξορμήσεις για την ενημέρωσή τους, έμπρακτα μέτρα για να εκλείψουν όσο είναι δυνατόν τα φαινόμενα εκβιασμού και πιέσεων συναδέλφων να δουλέψουν, από εργοδοσία, διευθυντικά στελέχη και αρχισυντάκτες ειδικά στα sites.
Παράλληλα, πλην της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας», οι άλλες παρατάξεις στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, περιορίζονται σε άσφαιρες, αποπροσανατολιστικές αντιπαραθέσεις. Υπονομεύουν και δεν οργανώνουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις, κάποιοι εξ αυτών μάλιστα δεν συμμετείχαν καν στην τελευταία απεργιακή συγκέντρωση, θέλοντας τους συναδέλφους θεατές, μακριά από διεκδικήσεις.
Ας δούμε όμως τι πραγματικά υποστηρίζουν οι πλειοψηφίες των Ενώσεων στα ΜΜΕ, σε αντίθεση με τη «Δημοσιογραφική Συνεργασία», πώς «διαπραγματεύονται» ΣΣΕ, όταν δια στόματος μελών των ΔΣ έχουν ειπωθεί πράγματα όπως «στα ΜΜΕ είμαστε καλοπληρωμένοι», έχουν παρουσιαστεί στοιχεία για «παχυλούς μισθούς», με απαράδεκτους συμψηφισμούς των μισθών που παίρνουμε οι απλοί εργαζόμενοι από τη μία και μια πολύ μικρή μερίδα του κλάδου από την άλλη, τα στελέχη του κλάδου, διευθυντές, κλπ.
Πώς «διαπραγματεύεται» ΣΣΕ η πλειοψηφία μιας Ενωσης, που έχει μέλη της εκδότες και διευθυντές, τους ανθρώπους δηλαδή που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων βάζουν εμπόδια στο να κατέβουν οι συνάδερφοι σε απεργία, που σαμποτάρουν τις ίδιες τις διαπραγματεύσεις για ΣΣΕ.
Με την τελευταία ΣΣΕ στον κλάδο να έχει υπογραφεί πίσω στο 2009, η Δημοσιογραφική Συνεργασία με δεδομένη τη μείωση του μέσου ΑΕΠ κατά 28% σύμφωνα με επίσημα στοιχεία ζητάει:
Την ίδια στιγμή, oι πλειοψηφίες των ενώσεων «τολμούν»:
Τι «ξεχνούν» να ζητήσουν οι Ενώσεις;
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Σας καλούμε όλους σε οργάνωση του αγώνα μας από τα κάτω, με ενότητα και αλληλεγγύη, για να παλέψουμε για τα πραγματικά μας συμφέροντα. Καμία έκπτωση! Παλεύουμε για ΣΣΕ, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας.
Ολες και όλοι στην νέα απεργία του κλάδου την Πέμπτη 12 Ιουνίου
Συγκέντρωση 11.30, Ιπποκράτους 9 κάτω από τα γραφεία της ΕΙΤΗΣΕΕ
Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» στην ΕΣΗΕΑ καταγγέλλει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την μεθοδευμένη επιχείρηση ηθικής και επαγγελματικής εξόντωσης που ακολούθησε την εκδικητική απόλυση του συναδέλφου δημοσιογράφου Απόλλωνα Λιακόπουλου από την εργοδοσία της εφημερίδας Documento του εκδότη Κώστα Βαξεβάνη.
Κατά τη θητεία του ως εκπρόσωπος των δημοσιογράφων της εφημερίδας Documento, επί 8 χρόνια, ο Απόλλωνας Λιακόπουλος είχε πρωτοστατήσει στη διεκδίκηση μισθολογικών αυξήσεων και άλλων δικαιωμάτων για όλους τους συναδέλφους του δίνοντας αγώνα και για τη καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας τους, ενώ εναντιώθηκε στην εντατικοποίηση.
Μετά την απόλυση του συναδέλφου ακολούθησε και δεύτερη από το «Κουτί της Πανδώρας» του ίδιου ιδιοκτήτη, επειδή η συναδέλφισσα ...τόλμησε να κάνει ερωτήσεις και να υπερασπιστεί τον Απόλλωνα Λιακόπουλο.
Γίνεται φανερό ότι η εργοδοσία στρέφεται εναντίον κάθε εργαζόμενου που ξεπερνώντας φόβο και απειλές, σηκώνει κεφάλι και μαζί με όλους τους εργαζόμενους διεκδικούν τα δικαιώματά τους και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
Επίσης για μιά ακόμη φορά αποδεικνύεται στην πράξη ότι εκδότες και διευθυντικά στελέχη δεν μπορούν και δεν πρέπει να είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ αφού είτε είναι εργοδότες ή αποτελούν τα εργοδοτικά επιτελεία των ΜΜΕ. Επομένως τα συμφέροντά τους είναι ξένα και αντίθετα με αυτά των εργαζομένων δημοσιογράφων.
Καλούμε τους συναδέλφους δημοσιογράφους στο Documento και σε κάθε χώρο δουλειάς να καταδικάσουν κάθε άδικη απόλυση εργαζομένου και να αγωνίζονται για την ανάκληση των απολύσεων και την υπεράσπιση όλων των δικαιωμάτων των απολυμένων είναι και δικά τους δικαιώματα. Να καταδικάσουν κάθε επιχείρηση της εργοδοσίας να εξοντώσει ηθικά και επαγγελματικά τους συναδέλφους και να εκφοβίσει τους υπόλοιπους και να βρίσκονται σε αγωνιστική επαγρύπνηση για να αποτραπούν παρόμοιες αντεργατικές πρακτικές της εργοδοσίας.
Δεκέμβρης 2024
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Με μιά άσφαιρη και άχρωμη δημοσιοποίηση της τελευταίας στιγμής προκήρυξε απεργία δημοσιογράφων η ΠΟΕΣΥ, για άλλη μια φορά μιά "απεργία του καναπέ", δηλαδή χωρίς σχέδιο οργάνωσης και δράσης, χωρίς τόπο συγκέντρωσης και απεργιακή διαδήλωση για να ΜΗΝ γίνει ευρύτερα γνωστή η απεργία,να ΜΗΝ ενοχληθούν κυβέρνηση και αφεντικά.
Για άλλη μια φορά μια βουβή δράση μόνο "για τα μάτια του κόσμου", ενώ συνεχίζεται η τακτική να μένουμε ως εργαζόμενοι στην αδράνεια, σαν να μην ενδιαφερόμαστε να διεκδικήσουμε την κάλυψη των αναγκών μας και τα δικαιώματά μας.
Στόχος τους είναι η όπως-όπως υπογραφή μιας "Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας" με βάση τις Οδηγίες της ΕΕ, δηλαδή κομμένη και ραμμένη στα όρια των συμφερόντων, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των αφεντικών, όπως δείχνουν και τα αιτήματα που ιεραρχούν.
Ούτε κουβέντα για κλιμάκωση, ούτε νύξη για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη και το συνεχιζόμενο έγκλημα της συγκάλυψης και των κυβερνητικών fake news, με την μη αντικειμενική προβολή, συνήθως με εξαναγκασμό των δημοσιογράφων από κράτος - κυβερνήσεις, εργοδοσία, διευθυντικά και άλλα στελέχη, των λαϊκών αγώνων και διεκδικητικών κινητοποιήσεων, αλλά και με κρατική καταστολή δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ όπως πρόσφατα. Αφωνία και για τα καθημερινά Τέμπη σε Παιδεία και Υγεία, με τις φθορές και τα προβλήματα σε ασυντήρητες υποδομές που καταρρέουν, ούτε κουβέντα για τα προβλήματα υγείας και ασφάλειας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και στους τόπους δουλειάς, αλλά και στο ρεπορτάζ (σεισμοί, πλημμύρες, φωτιές, πόλεμος κλπ.).
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε ελπίζοντας απλά σε καλύτερες μέρες, δεν περιμένουμε τίποτα από τις "διαβουλεύσεις" των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών με τα αφεντικά και την κυβέρνηση. Είναι δρόμοι δοκιμασμένοι και αδιέξοδοι!
Χτίζουμε το μέλλον και τη ζωή μας με τον δικό μας αγώνα!
Είναι ανάγκη ακόμα πιο πολλοί, ακόμα πιο αποφασιστικά να προετοιμάσουμε τη δική μας απάντηση, να χαράξουμε τον δρόμο της αντεπίθεσης, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας!
Παλεύουμε και διεκδικούμε :
Αθήνα, 10 Μάρτη 2025
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» σας καλεί όλους σε προετοιμασία αγωνιστικής διεκδίκησης, για την υπογραφή ΣΣΕ για την κάλυψη των απωλειών, την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών μας.
Αξιοποιούμε την πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 20 Νοέμβρη διεκδικώντας αγωνιστικά μαζί με όλους τους εργαζόμενους της χώρας.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Η τελευταία ΣΣΕ που υπέγραψε το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ήταν το 2009. Με αυτή τη ΣΣΕ, τυπικά, ο κατώτατος μισθός των δημοσιογράφων στα κανάλια είναι 1220 ευρώ, ενώ στα Εντυπα, για μεν τους εσωτερικούς συντάκτες είναι 1131 ευρώ για δε τους εξωτερικούς 1018 ευρώ. Στην πράξη είναι χαμηλότεροι. Στις δε ιστοσελίδες επικρατούν οι πενιχροί μισθοί κάτω των 800 ευρώ και ωράρια «λάστιχο», κυλιόμενα, καθώς και ρεπό που δεν δίνονται.
Οι μισθοί μας από την εποχή των μνημονίων μέχρι σήμερα έχουν αντικειμενικά μειωθεί από 25% έως και 40% αφού καταργήθηκαν τα κλιμάκια τριετιών, ενώ με τις ατομικές συμβάσεις που επιβάλουν δουλειά για όλα τα ΜΜΕ ενός ομίλου ο μέσος μισθός μειώθηκε κατά 24% και ο κατώτατος μισθός είναι πολύ μικρότερος. Την ίδια ώρα η ακρίβεια σε ηλεκτρική ενέργεια, τρόφιμα, καύσιμα και άλλα βασικά είδη ανάγκης καλπάζει. Οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, η δουλειά με μπλοκάκι, αυξάνονται. Δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε στοιχειώδεις ανάγκες μας, ενώ ο πληθωρισμός τσακίζει τον ήδη μειωμένο μισθό μας. Οι δημοσιογράφοι στα κρατικά ΜΜΕ έχουν απώλειες που ξεπερνούν το 40% έχοντας χάσει και 13ο-14ο μισθό.
Τα ΜΜΕ και η οπτικοακουστική παραγωγή παρουσίασαν την 4ετία 2020-23 αύξηση τζίρου κατά 30%. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι-ιδιοκτήτες ΜΜΕ, βγάζουν κέρδη «πατώντας» στην αυξανόμενη εντατικοποίηση της δουλειάς μας με πολλαπλές επιπτώσεις στην υγεία μας, με περισσότερες ώρες απλήρωτης δουλειάς, τους μισθούς στα επίπεδα 2009 ενώ όλο και αυξάνεται το κόστος ζωής. Πρόκειται για κέρδη που δεν λογαριάζουν την υγεία και ασφάλεια μας στους χώρους εργασίας μας, μετρώντας την ως «κόστος» που περιορίζει την κερδοφορία τους. Ταυτόχρονα επιδοτούνται με κάθε τρόπο με «ζεστό χρήμα» από το κράτος όπως πχ η ασφαλιστική εισφορά 2% στον ΕΔΟΕΑΠ.
Η κυβέρνηση με βαθύ θράσος και με την «πλάτη» του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού στις Ενώσεις με πρώτη-πρώτη την ΕΣΗΕΑ, δίνει αντί για μισθολογικές αυξήσεις στον μεγάλο αριθμό των εργαζομένων ...κουπόνια για ...σούπερ μάρκετ ως αύξηση, ονομαστικής αξίας ...τεσσάρων ευρώ τη μέρα. Στην πραγματικό-τητα, όμως, τα ποσά είναι πολύ μικρότερα γιατί αφαιρούνται από τις ημέρες άδειας και ασθένειας. Επιπλέον αυτές οι «κάρτες τροφείων» δεν δίνονται στους συναδέλφους που εργάζονται με μπλοκάκι. Αυτά τα ποσά ανά πάσα στιγμή μπορούν να κοπούν, ενώ δεν υπολογίζονται ως μισθός άρα οι μισθοί μένουν καθηλωμένοι με αρνητικότατες συνέπειες στο συνταξιοδοτικό μέρος της ασφάλισής μας.
Την ίδια ώρα οι προσφορές-κοροϊδία στους δημοσιογράφους που ζητά η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ από σούπερ μάρκετ και άλλες επιχειρήσεις έρχονται ως φιλανθρωπία αυτών που βγάζουν τεράστια κέρδη από την απλήρωτη δουλειά των εργατών, πασχίζοντας να λειτουργήσουν ως εξαγορά και διαφήμιση μαζί. Λες και είμαστε ζητιάνοι. Διεκδικούμε δεν επαιτούμε.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Η επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του στα δικαιώματά μας συνεχίζεται σε όλα τα μέτωπα, ακρίβεια, ενεργειακή φτώχεια, εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, στην πρόνοια-ασφάλιση που μειώνουν τις εργοδοτικές εισφορές χαρίζοντας χρήμα στην εργοδοσία.
Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας για τον κατώτατο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας επιδιώκει να ακυρώσει τον ρόλο των συνδικάτων νομοθετώντας με βάση Οδηγία της ΕΕ τον καθορισμό του
κατώτατου μισθού από την κυβέρνηση. Επιβάλλει δε, μόνιμο κόφτη για τους μισθούς των εργαζομένων με βάση την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα και την πορεία των επιχειρήσεων. Ερχεται ως συνέχεια των μνημονιακών νόμων που ψήφισαν και εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ καταργώντας τις ΣΣΕ και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις προς όφελος των αφεντικών. Νόμοι που καταργούν τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, το 8ωρο- 5ημερο, επιβάλουν το 6ημερο, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με 10ωρα έως και 13ωρα, με απλήρωτες υπερωρίες.
Μαζί με τις κυβερνήσεις, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ τεράστιες ευθύνες έχει η συμβιβασμένη κυβερνητική-εργοδοτική πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Εχει συμβάλλει καθοριστικά με «προτάσεις» αλλά και με τη συνειδητή της απέχθεια στους αγώνες, στο να διαμορφώνεται η αρνητικά πραγματικότητα σε δουλειά και ζωή.
Με πρόσχημα ότι «ο κόσμος δεν ακολουθεί» υπονομεύει συνειδητά κάθε αγωνιστική διεκδίκηση για να κατακτήσουμε αυτά που δικαιούμαστε.
Εφτασαν στο σημείο να κρίνουν ως «θετική» την ...προφορική «δέσμευση» της κυβέρνησης ότι η μείωση των εισφορών Υγείας δεν θα αφορά τα «αυτοδιαχειριζόμενα» Ταμεία, όπως ο ΕΔΟΕΑΠ, όταν ήδη κινδυνεύει το 2% που πληρώνει για την ώρα το κράτος. Την ίδια ώρα οι ίδιοι που είναι πλειοψηφία και στα ΔΣ των Ενώσεων, «επενδύουν» κεφάλαια του ΕΔΟΕΑΠ δίνοντάς τα στους καπιταλιστές ανοίγοντας αντικειμενικά το δρόμο μετατροπής του ταμείου σε κεφαλαιοποιητικό και ενώ προοιονίζεται νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση με κίνδυνο να χαθούν τα χρήματα.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Δε δεχόμαστε οι βασικές και καθημερινές μας ανάγκες να θυσιάζονται ενώ δίνουν 7 δισ. ευρώ το χρόνο στους ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, σε πυραύλους, φρεγάτες, πολεμικά αεροπλάνα. Η βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, (Ουκρανία, Μέση Ανατολή), η στήριξη στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ που ματώνει τον Παλαιστινιακό, Λιβανέζικο, Συριακό και άλλους λαούς , οι αμερικαΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ελλάδα (παλεύουμε να κλείσουν) και η αποστολή ελληνικών δυνάμεων στα πολεμικά πεδία έξω από τα σύνορα (αγωνιζόμαστε να γυρίσουν πίσω) για στήριξη του εφοπλιστικού, ενεργειακού, εμπορικού κεφαλαίου,, γεννούν ανυπολόγιστους κινδύνους για το λαό μας.
Δίνονται καθημερινά 500.000 ευρώ για τη φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, ποσό που ισοδυναμεί με τον ετήσιο προϋπολογισμό ενός Νοσοκομείου, ενώ, επίσης, μπορούν να φτιαχτούν δεκάδες νέα σχολεία, να προσληφθούν καθηγητές και δάσκαλοι, να γίνουν έργα προστασίας της ζωής μας από τις φυσικές καταστροφές.
Γι' αυτό παλεύουμε για την απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αυτό είναι το καθήκον μας και ταυτόχρονα η σημαντικότερη πράξη αλληλεγγύης στους εργαζόμενους και τους λαούς.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Χρειάζεται να αγωνιστούμε για να έχουμε όλοι οι εργαζόμενοι τα ίδια εργασιακά δικαιώματα διεκδικώντας αυτά που μας αφαιρέθηκαν και μισθούς ικανοποιητικούς με γνώμονα στις ανάγκες μας, κόντρα στα συμφέροντα των αφεντικών, το κράτος και την αντεργατική δημοσιονομική πολιτική.
Η μάχη για την υπογραφή ΣΣΕ που δεν θα είναι προσαρμοσμένη στους όρους και τις απαιτήσεις κυβέρνησης και εργοδοσίας, αλλά με αυξήσεις που θα αναπληρώνουν τουλάχιστον τις απώλειες των προηγούμενων ετών και την ακρίβεια, τον πληθωρισμό, μπορεί να αποτελέσει ουσιαστικό βήμα στην πάλη μας.
Παίρνουμε στα δικά μας χέρια την ίδια την ζωή μας και τους όρους δουλειάς μας. Δεν επαναπαυόμαστε, γιατί και η εφαρμογή της ΣΣΕ είναι ζήτημα πάλης και διαρκούς επαγρύπνησης των εργαζομένων.
Η μεγαλύτερη παρακαταθήκη του τελευταίου διαστήματος είναι οι σημαντικές νίκες που πέτυχαν με αγώνες οι λιμενεργάτες στην COSCO εξασφαλίζοντας την ένταξη τους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα με αναδρομική ισχύ από το 2012 και μετά, αλλά και ΣΣΕ. Είναι οι ίδιοι λιμενεργάτες που
εμπόδισαν με την αποφασιστική τους κινητοποίηση να φορτωθεί πλοίο με πολεμικό υλικό που προοριζόταν για το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ.
Οι μεταλλωρύχοι της Χαλκιδικής μετά από πολύμηνο αγώνα υπέγραψαν νέα επιχειρησιακή σύμβαση με πραγματικές αυξήσεις, κατοχύρωσαν τις 8ωρες βάρδιες, κόντρα στα σχέδια της εργοδοσίας για 12 ώρες εργασίας με κατάργηση του συνόλου των αργιών.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι
Σε αυτό τον δρόμο, κανένας εργαζόμενος δεν είναι μόνος του. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργαζόμενο που αγωνίζεται για τα δίκαια συλλογικά αιτήματα. Με τον αγώνα μας μπορούμε να αχρηστέψουμε, κάθε αντεργατικό τερατούργημα, μπορούμε να αποκρούσουμε την επίθεση αφεντικών, κυβερνήσεων, ΕΕ και να περάσουμε στην αντεπίθεση.
Διεκδικούμε:
Οκτώβρης 2024