Ανακοίνωση της "Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας Ε.Τ.Ι.Τ.Α."

Με αφορμή την αλλαγή στη σύνθεση της επιτροπής διαιτητών ΟΜΕΔ
και την ανακοίνωση της πλειοψηφίας του ΔΣ ΕΤΙΤΑ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Με ένα κείμενο γραμμένο επαγγελματικά, προφανώς από νομικούς, όπως και η ανακοίνωση της 10ης Φεβρουαρίου, η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΕΤΙΤΑ μας ενημερώνει για την αλλαγή στη σύνθεση της επιτροπής διαιτητών του ΟΜΕΔ , που βάζει φρένο στην πολυαναμενόμενη από την πλειοψηφία διαιτητική απόφαση.

Αυτό το κείμενο στόχο έχει να καλύψει τις διαχρονικές ευθύνες της πλειοψηφίας αφού επιλέγει να κρατά στο περιθώριο τους εργαζόμενους τεχνικούς και να εξαντλεί τη "δράση" του στα νομικά μέσα.

Επιπλέον επιχειρεί να ρίξει ευθύνες μόνο στην σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, αποκρύπτοντας ότι όλα τα κυβερνητικά σχήματα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κ.α, μέχρι τώρα έχτισαν με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. αυτό το εμβληματικά αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο (νόμοι Παππά, Κατρούγκαλου, Αχτσίογλου-Βρούτση, νόμοι Λιβάνιου, Οικονόμου, Χατζηδάκη κλπ.) που διασφαλίζει διαχρονικά τα συμφέροντα των αφεντικών και των επιχειρηματικών Ομίλων.

Απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα η πλειοψηφία του Δ.Σ. αντί να ενημερώνει, να οργανώνει να μαζικοποιεί, να μαχητικοποιεί τον αγώνα για τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων τεχνικών φρόντισε με επιμονή να καθησυχάζει τις ανησυχίες, ρίχνοντας κάπου-κάπου άσφαιρα πυρά, τακτική που οδήγησε σε κατρακύλα των μισθών και των δικαιωμάτων μας.

Την ίδια τακτική και τώρα, προφανώς για να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας σαν εργαζόμενοι, σε άλλη μια κυβερνητική εναλλαγή, πού σύντομα θα αποδειχθεί αυταπάτη.

Ούτε δύο μήνες λοιπόν δεν πέρασαν από τα πανηγύρια της πλειοψηφίας για τα "θετικά αποτελέσματα" της διαιτησίας και η πραγματικότητα ήρθε αμείλικτη για να διαψεύσει το αφήγημα της περί θετικών εξελίξεων για τους εργαζόμενους τεχνικούς.

Με την τελευταία ανακοίνωση της η πλειοψηφία επιβεβαιώνει έμμεσα και αθέλητα, αυτό που η ΔΑΣ υποστηρίζει αταλάντευτα.

Οτι ο ΟΜΕΔ είναι άλλος ένας μηχανισμός του αστικού κράτους, ενός κράτους εχθρικού προς τον λαό, που λειτουργεί για τα συμφέροντα των εργοδοτών.

Επίσης μέσα στο ίδιο το κείμενο γίνεται φανερό το αδιέξοδο που οδηγεί η προσήλωση στον ΟΜΕΔ όταν για παράδειγμα χαρακτηρίζει ¨Πύρρειες¨ και ¨Καδμείες¨ στην ουσία τους τις νίκες που επιτυγχάνονται μέσω αυτού, δηλαδή νίκες με καταστροφικό κόστος, με ευρύτερο όφελος όμως για το εργατικό κίνημα συνολικά, εννοώντας την κατοχύρωση μέσω του δεδικασμένου στο εφετείο του δικαιώματος της μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ, δηλαδή την προσφυγή σε έναν οργανισμό του οποίου τα αποτελέσματα είναι ¨νίκες¨ ¨Πύρρειες¨ και ¨Καδμείες¨.

Ετσι και ο ΟΜΕΔ φροντίζει προκειμένου να δικαιολογεί τον ρόλο του δείχνοντας ότι νοιάζεται για τους εργαζόμενους, ότι εξισορροπεί κάπως την κατάσταση μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, δίνοντας αυξήσεις ψίχουλα, επιβάλλοντας όμως την εργασιακή ειρήνη και φυσικά, παίρνοντας μέτρα που να μη θιγούν τα κέρδη των επιχειρηματιών. Παρέχοντας ταυτόχρονα τόσο στους ίδιους τους επιχειρηματίες όσο και τις κυβερνήσεις που εποπτεύουν και ρυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις τη σφραγίδα του υποτιθέμενου ανεξάρτητου και δίκαιου κριτή, ενώ παράλληλα στέλνουν το ψεύτικο μήνυμα στους εργαζόμενους ότι τα αιτήματά τους αφού αναμετρήθηκαν σ΄ένα σκληρό "μπρα ντε φερ" διαπραγμάτευσης δικαιώθηκαν σε κάποιο βαθμό.

Η θέση της ΔΑΣ για την υπογραφή ΣΣΕ και τον ΟΜΕΔ ήταν πάντα πάγια και ξεκάθαρη: Δίνουμε τη μάχη με τη διαμορφωμένη δική μας πρόταση για ΣΣΕ που να καλύπτει πραγματικά τις ανάγκες μας. Η προσφυγή στον ΟΜΕΔ να γίνεται μόνο στην περίπτωση που αντιμετωπίζουμε ανυπέρβλητες σε μια δοσμένη στιγμή του αγώνα δυσκολίες με την εργοδοσία και τότε με συζήτηση σε γενική συνέλευση θέτουμε την πρόταση για προσφυγή στον ΟΜΕΔ. Η πλειοψηφία του ΔΣ προσέφυγε στον ΟΜΕΔ χωρίς να οργανώσει κινητοποιήσεις.

Μετά και από αυτές τις τελευταίες εξελίξεις γίνεται φανερό ότι μόνο ο οργανωμένος αποφασιστικός αγώνας σε κάθε τόπο δουλειάς, στον κλάδο συνολικά , αγώνας από τα κάτω με τους εργαζόμενους ενεργούς μπορεί να αντιστραφεί η σημερινή κατάσταση. Με συνελεύσεις παντού και με οργάνωση στο σωματείο μπορούμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς υπέρ των συμφερόντων των εργαζόμενων, ώστε να δούμε καλύτερες ημέρες, με ΣΣΕ με αυξήσεις και δικαιώματα στο ύψος των αναγκών μας.

Σε αυτή τη μάχη οι συνάδελφοι που συσπειρώνονται στη ΔΑΣ θα δώσουν όλες τους τις δυνάμεις.

 

 

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

Με αφορμή την μη ανανέωση της διαπίστευσης
του ανταποκριτή του Ria Novosti

Η απόφαση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών να μην ανανεώσει τη διαπίστευση του ανταποκριτή του κρατικού ρωσικού πρακτορείου ειδήσεων Ria Novosti στην Αθήνα, Γκενάντι Μέλνικ, αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι η ενημέρωση είναι όχι μόνο ασφυκτικά ελεγχόμενη από κράτος και επιχειρηματίες αλλά και πλήρως κατευθυνόμενη με βάση τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις τους.

Το γεγονός αυτό είναι άλλος ένας κρίκος στη μακρά αλυσίδα ανάλογων ενεργειών όπως το κλείσιμο του ελληνικού γραφείου του ρωσικού πρακτορείου Sputnik όπως και της απαγόρευσης του Russia Today μετά από απόφαση της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης ως μέτρο δήθεν υπέρ του ουκρανικού λαού στον πόλεμο με τη Ρωσία που στην πραγματικότητα υπογραμμίζει την απόλυτη ταύτιση της ελληνικής κυβέρνησης και της ΕΕ με τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς. Αλλωστε στο Κίεβο υπήρχε ΝΑΤΟικό επιτελείο ενημέρωσης που σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Ουκρανίας έδιναν την ενημέρωση που συνέφερε το ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ ακόμη και με fake news. Αυτή η απαγόρευση βίζας είναι συνέχεια απαγόρευσης των παραπάνω μέτρων.

Τα ίδια έγιναν και με την κατευθυνόμενη ενημέρωση, τα fake news και τα φιλοευρωατλαντικά ρεπορτάζ υπέρ του κράτους δολοφόνου του Παλαιστινιακού και των άλλων λαών στη Μέση Ανατολή Ισραήλ στη γενοκτονία των Παλαιστινίων και στη δολοφονία με πόλεμο των γύρω λαών με την αμέριστη στήριξη ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ.

Αυτές είναι οι αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ελληνικού κράτους, των κυβερνήσεών του και των επιχειρηματικών ομίλων ιδιοκτητών ΜΜΕ,περί "ελευθερίας του λόγου" και "πλουραλισμού": Να επιβάλλει σιγή σε όποιο μέσο δεν εκφράζει τα δικά της μονοπωλιακά συμφέροντα τα οποία τώρα ακονίζουν τα νύχια τους για την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου με στόχο νέα πεδία κερδοφορίας, βάζοντας τους λαούς να πληρώσουν το τίμημα.

Οταν η κυβέρνηση της Ρωσίας ακολουθώντας την ίδια πολιτική υπέρ των συμφερόντων των δικών της μονοπωλίων απαγόρευσε τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης μεταξύ αυτών και τα κρατικά ertnews και το ert.gr η ΕΣΗΕΑ τότε θυμήθηκε να βγάλει ανακοίνωση ενάντια σε αυτή την απόφαση. Για την απόφαση ΕΕ και ελληνικού κράτους και κυβέρνησης άκρα του τάφου σιωπή. Και ύστερα μας λέει συνάδελφοι ότι υπηρετεί την ελεύθερη ενημέρωση. Τα αφεντικά, τις κυβερνήσεις και το κράτος υπηρετεί ενάντια στο λαό και την αντικειμενική του ενημέρωση.

Καλούμε τις δημοσιογραφικές ενώσεις να καταδικάσουν την ανάκληση της διαπίστευσης του Ρώσου ανταποκριτή και κάθε ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης που εμποδίζει το δικαίωμα του λαού στην αντικειμενική και ελεύθερη όπως λένε ενημέρωση.

Γνωρίζοντας βεβαίως ότι η ενημέρωση με βάση τα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα και συμφέροντα όσο τα ΜΜΕ είναι ιδιοκτησία επιχειρηματιών δεν μπορεί να υπηρετηθεί, καλούμε τους συναδέλφους να παλέψουν οι ίδιοι μαζί με το λαό το δικαίωμα στην ενημέρωση και ενάντια στην κάθε επιχειρούμενη απόκρυψη και στην κατευθυνόμενη ενημέρωση. Θα είναι η συνεισφορά μας στην λαϊκή πάλη και ταυτόχρονα η δυνατότητα να κάνουμε αντικειμενικά σωστά τη δουλειά μας σε όφελος του λαού.

«Δημοσιογραφική Συνεργασία»

Μάρτης 2025

 

 

---

 

 

 

Κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας,
Τρίτη 11 Μάρτη στις 12.00 π.μ.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Με μιά άσφαιρη και άχρωμη δημοσιοποίηση της τελευταίας στιγμής προκήρυξε απεργία δημοσιογράφων η ΠΟΕΣΥ, για άλλη μια φορά μιά "απεργία του καναπέ", δηλαδή χωρίς σχέδιο οργάνωσης και δράσης, χωρίς τόπο συγκέντρωσης και απεργιακή διαδήλωση για να ΜΗΝ γίνει ευρύτερα γνωστή η απεργία,να ΜΗΝ ενοχληθούν κυβέρνηση και αφεντικά.

Για άλλη μια φορά μια βουβή δράση μόνο "για τα μάτια του κόσμου", ενώ συνεχίζεται η τακτική να μένουμε ως εργαζόμενοι στην αδράνεια, σαν να μην ενδιαφερόμαστε να διεκδικήσουμε την κάλυψη των αναγκών μας και τα δικαιώματά μας.

Στόχος τους είναι η όπως-όπως υπογραφή μιας "Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας" με βάση τις Οδηγίες της ΕΕ, δηλαδή κομμένη και ραμμένη στα όρια των συμφερόντων, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των αφεντικών, όπως δείχνουν και τα αιτήματα που ιεραρχούν.

Ούτε κουβέντα για κλιμάκωση, ούτε νύξη για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη και το συνεχιζόμενο έγκλημα της συγκάλυψης και των κυβερνητικών fake news, με την μη αντικειμενική προβολή, συνήθως με εξαναγκασμό των δημοσιογράφων από κράτος - κυβερνήσεις, εργοδοσία, διευθυντικά και άλλα στελέχη, των λαϊκών αγώνων και διεκδικητικών κινητοποιήσεων, αλλά και με κρατική καταστολή δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ όπως πρόσφατα. Αφωνία και για τα καθημερινά Τέμπη σε Παιδεία και Υγεία, με τις φθορές και τα προβλήματα σε ασυντήρητες υποδομές που καταρρέουν, ούτε κουβέντα για τα προβλήματα υγείας και ασφάλειας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και στους τόπους δουλειάς, αλλά και στο ρεπορτάζ (σεισμοί, πλημμύρες, φωτιές, πόλεμος κλπ.).

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Δεν έχουμε τίποτα να κερδίσουμε ελπίζοντας απλά σε καλύτερες μέρες, δεν περιμένουμε τίποτα από τις "διαβουλεύσεις" των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστών με τα αφεντικά και την κυβέρνηση. Είναι δρόμοι δοκιμασμένοι και αδιέξοδοι!

Χτίζουμε το μέλλον και τη ζωή μας με τον δικό μας αγώνα!

Είναι ανάγκη ακόμα πιο πολλοί, ακόμα πιο αποφασιστικά να προετοιμάσουμε τη δική μας απάντηση, να χαράξουμε τον δρόμο της αντεπίθεσης, να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας!

Παλεύουμε και διεκδικούμε :

• Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ενιαία για όλους τους δημοσιογράφους με αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν τις απώλειες από το 2009 και την ακρίβεια - πληθωρισμό, αλλά και τις βασικές μας ανάγκες, που είναι επίσημα 28%. Πρώτος μισθός για όλους 1.560 ευρώ.
• Οχι στα κουπόνια της ντροπής.
• Μισθός στα 950 ευρώ για τους πρωτοπροσλαμβανόμενους και τους ασκούντες πρακτική εξάσκηση.
• Επαναφορά στο Δημόσιο του 13ου και 14ου μισθού, χορήγηση όλων των μισθολογικών κλιμακίων και στις συντάξεις.
• Επαναφορά κατακτήσεων, όπως οι τριετίες συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012-2023, της μετενέργειας, κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών.
• Σταθερός ημερήσιος εργάσιμος χρόνος 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, όπως επιβάλλει το επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, καμιά μείωση θέσεων εργασίας, σταθερή δουλειά με δικαιώματα.
• Οχι στην 6ήμερη εργασία, στις ελαστικές μορφές απασχόλησης, στις συμβάσεις έργου, στα μπλοκάκια, στην απλήρωτη εργασία και στις απλήρωτες υπερωρίες, στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
• Αμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς και στα ρεπορτάζ, ιδιαίτερα σε συνθήκες όπως φωτιές, σεισμούς και πλημμύρες με λιγότερες ώρες δουλειάς και εναλλαγή συνεργείων, αλλά και στις εμπόλεμες περιοχές, με ευθύνη της εργοδοσίας.
• Προστασία των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
• Οχι στη φίμωση των εργατικών - λαϊκών αγώνων, ενημέρωση από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων.
• Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.
• Ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας μέσα από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Καθολική εφαρμογή του επιδόματος γάμου στο 10%.
• Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και χωρίς προϋποθέσεις στο 80% του μισθού. Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται στα συντάξιμα χρόνια και να υπάρχει πλήρης Κοινωνική Ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους ανέργους πληρώνοντας για αυτό κράτος και εργοδοσία.
• Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και για την προστασία του εισοδήματός μας. Κατάργηση του ΦΠΑ και όλων των έμμεσων φόρων σε τρόφιμα, Ενέργεια, άλλα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
• Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Εκπαίδευση για τα παιδιά μας.
• Ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, για όλους, προσλήψεις προσωπικού στα νοσοκομεία και σύγχρονος ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών σε σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης - θεραπείας - αποκατάστασης. Κέντρα Υγείας με πλήρη κάλυψη προσωπικού και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, με γιατρούς Εργασίας.
• Κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης λαϊκής κατοικίας, όχι στις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς.
• Απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους που οργανώνουν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Να γυρίσουν πίσω όλες οι στρατιωτικές δυνάμεις που δρουν εκτός συνόρων. Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, να σταματήσει η Ελλάδα να είναι ιμπεριαλιστικό πολεμικό ορμητήριο. Καμιά αλλαγή συνόρων. Οι Παλαιστίνιοι να αποκτήσουν τη δική τους πατρίδα στα εδάφη τους. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.

Αθήνα, 10 Μάρτη 2025

 

---

 

 

 

8 Μάρτη 2025: Εμπνεόμαστε από
τους μεγάλους γυναικείους εργατικούς αγώνες,
κλιμακώνουμε τον αγώνα για τη ζωή και το μέλλον μας

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Τη φετινή 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας, πιάνουμε το νήμα από τους μεγάλους γυναικείους εργατικούς αγώνες των προηγούμενων χρόνων. Από τις μικρές και μεγάλες μάχες που δίνουν χιλιάδες γυναίκες σαν εμάς, που ζουν και εργάζονται κόντρα στην πολύμορφη βία και καταπίεση, που βιώνουμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας.

Τιμούμε και απλώνουμε το χέρι στις χιλιάδες γυναίκες, που μαζί με τα παιδιά υφίστανται φριχτή βία, εξαθλίωση και τον θάνατο των παιδιών τους, στις συνθήκες των ιμπεριαλιστικών πολέμων, στις πολλαπλές πολεμικές εστίες που «καίνε» σε όλο τον κόσμο.

Τώρα είναι η ώρα να κάνουμε το βήμα και να έχουμε όλες τη συμβολή μας στον αγώνα για τη γυναικεία ισοτιμία, μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, μέσα από το μαχητικό ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα. Γιατί η μάχη για την απελευθέρωση της γυναίκας από κάθε καταπίεση, είναι υπόθεση της εργατικής τάξης, άρα των γυναικών εργαζομένων μαζί με τους άνδρες συντρόφους τους στη ζωή και στον αγώνα και πρέπει να στοχεύει τον καπιταλισμό, το σύστημα που γεννάει και συντηρεί τις ανισότητες και τσακίζει τις ζωές μας.

Σήμερα, τον 21ο αιώνα, υπάρχουν όλες οι επιστημονικές, τεχνολογικές προϋποθέσεις, ώστε όλες:

• Να έχουμε σταθερή εργασία, με σταθερό ωράριο και να απολαμβάνουμε ποιοτικό ελεύθερο χρόνο.
• Να αμειβόμαστε με αξιοπρεπείς μισθούς, που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας.
• Να εργαζόμαστε σε ασφαλείς συνθήκες με μέτρα προστασία της ζωής, της υγείας μας, της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού.
• Να έχουμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο για συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτική ζωή, για πολιτισμό, ψυχαγωγία, αθλητισμό κ.α
• Να απολαμβάνουμε εμείς και οι οικογένειες μας, δημόσιες και αποκλειστικά δωρεάν κρατικές υπηρεσίες που δικαιούμαστε.
• Να αποφασίζουμε πραγματικά ελεύθερα για την προσωπική μας ζωή και τη δημιουργία οικογένειας.

Αντί για όλα αυτά, βιώνουμε συνεχώς δυσβάστακτα και πολλαπλασιαζόμενα αδιέξοδα.

Για παράδειγμα, στο όνομα της ισότητας, που επικαλούνται η ΕΕ και τα αστικά κόμματα, που την παρουσιάζουν προβάλλοντας την δήθεν ως προτεραιότητα της εποχής μας, ως μονόδρομο, οι γυναίκες καλούμαστε να συνδυάσουμε τις οικογενειακές και επαγγελματικές μας υποχρεώσεις με επιτυχία. Κι όταν δεν το καταφέρνουμε, να νιώθουμε ένοχες και ανίκανες, σαν να είναι ατομική μας ευθύνη και όχι ευθύνη του κοινωνικού συστήματος, μέσα στο οποίο ζούμε, που κατεδαφίζει την Πρόνοια, τη δημόσια Παιδεία, την Υγεία, τα εργασιακά δικαιώματα, τις αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες.

Με μανία ξεσπά η εργοδοτική αυθαιρεσία στην εργαζόμενη μητέρα. Δεν είναι λίγες οι εργαζόμενες που απολύονται επειδή θέλουν να κάνουν παιδί ή αφού κάνουν. Που υπογράφουν ότι αρνούνται την τεκνοποίηση, αλλιώς θα χάσουν τη δουλειά τους. Μητρότητα για την εργοδοσία των ΜΜΕ σημαίνει «υψηλό εργατικό κόστος», ασύμφορο εργατικό δυναμικό σε ένα επάγγελμα, που θέλει τον εργαζόμενο 24/7 «στο πόδι».

Ειδικά στον κλάδο μας η εντατικοποίηση και η πίεση διαλύουν κυριολεκτικά την ψυχική υγεία γυναικών και ανδρών με σοβαρότατες συνέπειες στις ζωές όλων μας.

Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η ανασφάλιστη, απλήρωτη εργασία, τα εξαντλητικά και ανεξέλεγκτα ωράρια για την κάλυψη των ρεπορτάζ ιδιαίτερα σε επικίνδυνες συνθήκες όπως πόλεμοι, αλλά και φωτιές πλημμύρες, σεισμοί και εγκλήματα, όπως αυτό στα Τέμπη, ο διαρκής εκβιασμός με την απειλή της απόλυσης, αποτελούν την καθημερινότητα των εργαζόμενων γυναικών - και όχι μόνο - στα ΜΜΕ.

Πολλές εργαζόμαστε χωρίς ωράριο, όπως και άνδρες συνάδελφοί μας, στο όνομα του κυνηγιού της είδησης, κάτι που μεταξύ άλλων συνθλίβει και τον ελεύθερό μας χρόνο, την προσωπική-οικογενειακή μας ζωή.

Εργαζόμαστε σε ένα χώρο, που συχνά προβάλλει το πρότυπο μιας γυναίκας «μοντέλο», που είναι άκρως καταναλωτικό, μακριά και ενάντια από τις πραγματικές μας ανάγκες, ανησυχίες και αγωνίες. Τα αστικά ΜΜΕ προβάλλουν μια γυναίκα έξω από σωματεία, λαϊκούς φορείς, που έχει απόσταση από το κίνημα. Βρισκόμαστε πολύ συχνά αντιμέτωπες με παρωχημένες αντιλήψεις, σεξιστικές - απρεπείς ακόμα και παρενοχλητικές συμπεριφορές. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποδίδουν την όποια καταξίωση στον εργασιακό χώρο στην εξωτερική εμφάνιση και μόνο.

Την ίδια ώρα, η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων διατηρούν ζωντανό «το θερμοκήπιο» των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, που γεννούν τους δράστες-τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες απροστάτευτες στην πολύμορφη βία. Αυτή η πολιτική κρατάει τις γυναίκες δέσμιες και ανήμπορες να απαλλαχθούν από βίαιες, κακοποιητικές σχέσεις. Οι όποιες νομοθετικές αλλαγές δεν επαρκούν από μόνες τους να αντιμετωπίσουν ριζικά τη βία κατά των γυναικών, όπου τα περιστατικά συνεχώς πληθαίνουν.

Οι ίδιοι που θησαυρίζουν από την εκμετάλλευση όλων των εργαζομένων, είναι οι ίδιοι που θησαυρίζουν - με διάφορους τρόπους - και από τη γυναικεία υπερεκμετάλλευση και καταπίεση. Ειναι αυτοί κράτος εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους, η ΕΕ, που μετρούν τη ζωή μας, τις ανάγκες μας στη λογική κόστους-οφέλους για να μεγαλώνουν τα κέρδη τους. Οργανώνουμε την απάντησή μας απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που γεννά φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά, ανισότητες.

Παλεύουμε για σταθερή και μόνιμη δουλειά, για δημόσια Ασφάλιση, Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, για την προστασία της μητρότητας, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, για την απεμπλοκή της Ελλάδας απ' αυτούς, τη στιγμή μάλιστα που το φυτίλι της κλιμάκωσης είναι αναμμένο. Δεν δεχόμαστε η χώρα μας να γίνεται ένα απέραντο ορμητήριο πολέμου, οι φαντάροι να βγαίνουν έξω από τα σύνορα, σε αποστολές που δεν έχουν καμία σχέση με την προστασία του λαού μας. Ούτε να υπηρετούμε το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για να ωφελούνται οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Στεκόμαστε στο πλευρό των λαών που υφίστανται τις συνέπειες των ανταγωνισμών και του πολέμου, που στερούνται τη ζωή, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία τους, που εκτοπίζονται από τον τόπο τους. Στρέφουμε τα βέλη μας ενάντια στην πολεμοκάπηλη ΕΕ, το ΝΑΤΟ και όλες τις κυβερνήσεις που υπηρετούν το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.

Γυναίκες και άνδρες ενώνουμε τις φωνές μας για να διεκδικήσουμε ό,τι είναι σύγχρονο και αναγκαίο για τις ζωές μας. Για να πάψουν οι δικές μας ανάγκες να ασφυκτιούν, πρέπει να πάψει το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης να έχει οξυγόνο.

Μάρτης 2025

 

---