Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Παράταση στην αγωνία των απλήρωτων, επί 7 μήνες, εργαζομένων στον ΔΟΛ έδωσε η απόφαση του δικαστηρίου την Παρασκευή 3 Μάρτη. Μια παράταση που μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί για την οργάνωση του αγώνα των ίδιων των εργαζομένων, με στόχο την ικανοποίηση των δικών τους πραγματικών αναγκών.
Το δίλημμα «ανοιχτός ή κλειστός ο ΔΟΛ» αφορά στον πόλεμο πλευρών του κεφαλαίου και των πολιτικών δυνάμεων που τον υπηρετούν. Σε αυτήν τη φάση της κρίσης που βαθαίνει, αποσκοπεί στη διευκόλυνση της συγκέντρωσης - συγκεντροποίησης, απαξίωσης και αναδρομολόγησης κεφαλαίων, στο οικονομικό επίπεδο και σαν παράπλευρο αποτέλεσμα στον στενότερο έλεγχο της ενημέρωσης. Στην ουσία, επιδιώκεται ο συμβιβασμός ανάμεσα στα συμφέροντα του εκδότη Ψυχάρη, των τραπεζών, των «νέων επενδυτών», μακριά από τα συμφέροντα των εργαζομένων του ΔΟΛ, αυτών που στην πραγματικότητα δίνουν την αξία στο «προϊόν».
Οι «μνημονιακοί», στην πραγματικότητα αντεργατικοί, νόμοι που ψηφίστηκαν από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και αποκτούν ακόμα σκληρότερο αντεργατικό περιεχόμενο από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν μπορούν να αφήσουν έστω και χαραμάδα ελπίδας για νίκη στους εργαζόμενους, ακόμα και με τις καλύτερες προϋποθέσεις νομικής εκπροσώπησης. Με σκληρούς, σωστά προσανατολισμένους αγώνες μπορούμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις ανατροπής.
Τώρα είναι η ώρα να παραμεριστούν τα «παπαγαλάκια» του συστήματος, που τόσα χρόνια και μέσα από τις σελίδες των εφημερίδων του ΔΟΛ λοιδορούσαν τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, κηρύσσοντας την υποταγή στις ανάγκες για «ανάπτυξη και κερδοφορία» σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
Το ΠΑΜΕ Τύπου & ΜΜΕ καταγγέλλει τον προπηλακισμό της δημοσιογράφου Ελένης Ιατρού, από τα φασιστοειδή στο Ωραιόκαστρο και εκφράζει την συμπαράστασή του στην συνάδελφο.
Καλεί τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ και όλους τους εργαζόμενους να απομονώσουν τους φασίστες, διαχωρίζοντας ταυτόχρονα τη θέση τους και από όλους τους μηχανισμούς, τις «τηλεπερσόνες» και τους «γραφιάδες» των αστικών ΜΜΕ, που, με διάφορα προσχήματα, δίνουν άπλετο χώρο στα φασιστοειδή να ξερνούν τη χολή τους ενάντια στην εργατική τάξη, στον αγωνιζόμενο λαό, στους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Εχουμε πια πολύ πικρή πείρα από τις διαπραγματεύσεις κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, που τώρα βρίσκονται σε εξέλιξη. Η κυβέρνηση για την υπηρέτηση του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων, των μονοπωλιακών ομίλων, ετοιμάζεται να σφίξει και άλλο τη θηλιά στο λαιμό της εργατικής λαϊκής οικογένειας.
Για εμάς έχουν τους πετσοκομμένους μισθούς, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την απληρωσιά και την ανεργία, τη ζωή με τα κακοπληρωμένα προγράμματα, τους συνεχείς κόφτες στις συντάξεις και στις ανάγκες μας.
Για τους επιχειρηματικούς ομίλους ζεστό χρήμα με νέους νόμους, ένταξη σε χρηματοδοτικά πακέτα, νέες φοροαπαλλαγές.
Πάνω στο έδαφος των προηγούμενων αντεργατικών μέτρων που έχουν τσακίσει τη ζωή μας, έχουν συμφωνήσει στο νέο γύρο επίθεσης με νέα μέτρα που αφορούν τα εργασιακά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, την εκτεταμένη φοροληστεία και το κατέβασμα του αφορολόγητου σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα, νέες αντιλαϊκές συμφωνίες, την παγίωση των αιματοβαμμένων «πρωτογενών πλεονασμάτων».
Ο,τι αξίωσαν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοεργολάβοι, οι εκδότες και οι καναλάρχες, όλα τα προηγούμενα χρόνια, έγιναν μνημόνια! Ετσι και σήμερα, ο ΣΕΒ και οι άλλες εργοδοτικές οργανώσεις απαιτούν νέα μόνιμα μέτρα. Διατυπώνουν τους πόθους τους ξεκάθαρα. Στο εβδομαδιαίο δελτίο των βιομηχάνων διαβάζουμε πως «χρειαζόμαστε ένα "Ελληνικό Μνημόνιο Plus", που θα ξεπερνάει το εγχειρίδιο των δανειστών». Χτίζουν τη μελλοντική ανάκαμψη των κερδών τους πάνω στα συντρίμμια των λαϊκών κατακτήσεων. Θέλουν να εξασφαλίσουν περισσότερα φτηνά εργατικά χέρια, εργάτες με αλυσίδες. Θέλουν να καταργήσουν ό,τι έχει απομείνει σε εργατικό δικαίωμα και απαιτούν να μην υπάρχουν αντιδράσεις, για να συνεχίζεται απρόσκοπτα η συντριβή των δικαιωμάτων του λαού, οι διαπραγματεύσεις με στόχο την αύξηση των κερδών τους.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από τον ΔΟΛ, όπως περιγράφονται στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, προαναγγέλλοντας την ενδεχόμενη αναστολή λειτουργίας των ΜΜΕ του Ομίλου, αν δεν αποτελεί εκβιαστική κίνηση, είναι αναγκαστική επιλογή του εκδότη απέναντι στην πίεση των Τραπεζών και της κυβέρνησης.
Σε κάθε περίπτωση, επιχειρεί να χρησιμοποιήσει τους πάνω από 500- για 6 μήνες απλήρωτους- εργαζόμενους ως ασπίδα προστασίας για να εξασφαλίσει τα ενθυλακωμένα κέρδη πολλών δεκαετιών αλλά και την προοπτική να συνεχίσει να κερδοφορεί, στο μέλλον. Στο κάδρο αυτού του αισχρού αντεργατικού εκβιασμού μπαίνουν, αναγκαστικά, και οι εργαζόμενοι του τυπογραφείου της Ίριδας και του πρακτορείου Αργος, αφού τα έντυπα του ΔΟΛ τυπώνονται και διανέμονται μέσω αυτών των επιχειρήσεων, στις οποίες έχει συμφέροντα και ο Ψυχάρης.
Ο δρόμος ως εδώ είναι αποτέλεσμα της αντίληψης που χρόνια καλλιεργήθηκε από μερίδα των κυβερνητικών-εργοδοτικών συνδικαλιστών των πλειοψηφιών των Ενώσεων, με επίκεντρο τη «διαφύλαξη της εργασιακής ειρήνης» και της διαβούλευσης ως μέσου γεφύρωσης των αντιτιθέμενων συμφερόντων κεφαλαίου και εργασίας.
Ο δρόμος ως εδώ είναι αποτέλεσμα της μεσολάβησης καλοπληρωμένων διευθυντικών στελεχών και παπαγάλων του συστήματος με στόχο «τη διάσωση του ιστορικού μαγαζιού» και προφανώς των προνομίων τους.
Ο δρόμος ως εδώ είναι αποτέλεσμα ενός αντεργατικού πλέγματος νόμων που έφεραν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με ή χωρίς μνημόνιο, και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με στόχο την προστασία των συμφερόντων του κεφαλαίου σε όποια μορφή του.
Η χτεσινοβραδινή ΓΣ των εργαζομένων στον ΔΟΛ που πραγματοποιήθηκε με την παρουσία και την ενεργό συμμετοχή διευθυντικών στελεχών, οδήγησε σε απόφαση που δεν εξυπηρετεί τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων (δημοσιογράφων, διοικητικών υπαλλήλων και τεχνικών) της υπό πτώχευση εταιρείας.
Η απόφαση ορισμού επιτροπής «διαχείρισης της κρίσης» που θα συμπεριλαμβάνει και διευθυντικά στελέχη - τα οποία, από τη θέση τους, επί χρόνια υπηρέτησαν πιστά τα συμφέροντα του εκδότη, ακόμα και όταν αυτά στρέφονταν ανοιχτά εναντίον των εργαζομένων (απολύσεις, μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων, καθυστερήσεις στις πληρωμές) - με σκοπό τη συνέχιση της λειτουργίας του Οργανισμού, σε καμιά περίπτωση δεν θα οδηγήσει σε λύση προς όφελος των εργαζομένων.
Την ίδια ακριβώς κατάσταση έχουν βιώσει οι εργαζόμενοι του κλάδου μας σε πάμπολλες περιπτώσεις. Θυμίζουμε : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ και ΤΡΙΤΗ ΟΨΗ), ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, ΑΛΤΕΡ, ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, ΚΕΡΔΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ, ΟΜΙΛΟΣ ΛΥΜΠΕΡΗ, ΑΥΡΙΑΝΗ, ΒΡΑΔΥΝΗ κ.λπ.) είναι μόνο λίγα παραδείγματα. Χιλιάδες εργαζόμενοι στο δρόμο, απλήρωτοι, χωρίς αποζημιώσεις, χωρίς καν το δικαίωμα στο επίδομα ανεργίας, την ίδια στιγμή που εκδότες και καναλάρχες χαίρονται τα ενθυλακωμένα κέρδη πολλών δεκαετιών.
Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ θεωρεί ότι ο αγώνας των εργαζομένων πρέπει τώρα να στραφεί στον πραγματικό αντίπαλο: Το κεφάλαιο - εκδοτικό και τραπεζικό - και τα κόμματα και τις κυβερνήσεις που το υπηρέτησαν και το υπηρετούν με την ψήφιση όλου του αντεργατικού πλέγματος νόμων, που εκπληρώνουν τα «Ευρωπαϊκά κεκτημένα».
Ενας στόχος πρέπει να υπηρετηθεί χωρίς καμιά υποχώρηση: Αμεση καταβολή των δεδουλευμένων και διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας.